به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از فیز، ماده یادشده از انعطاف پذیری مناسبی نیز برخوردار است و امید می رود استفاده از آن برای تولید وسایل الکترونیکی در آینده تحولی اساسی در زمینه رسانایی آنها ایجاد کند.
یکی از چالش های مهم در زمینه تولید چنین ماده ای استفاده از اتم های کربن گرافن به گونه ای است که خمیده کردن ماده ابررسانا را تسهیل کند. خاصیت رسانایی گرافن از مدت ها قبل مشخص بوده است، اما شکننده و حساس بودن این ماده باعث شده تا استفاده گسترده از آن برای تولید محصولات مختلف با دشواری هایی مواجه باشد.
پیش از این در آوریل سال ۲۰۱۸، گروهی از محققان دانشگاه ام آی تی اثبات کردند که می توان از دو لایه از گرافن در کنار هم و در شرایط خاص برای تولید یک ابررسانا استفاده کرد. بررسی های بیشتر نشان می دهد برای این کار باید دو شبکه شش ضلعی از گرافن باید با زاویه بندی خاصی در هم پیچیده شوند. پیچیدگی های فنی این کار باعث شده تا تولید چنین گرافنی در مقیاس انبوه مقرون به صرفه نباشد.
اما محققان آلمانی موسسه اچ زد بی راه ساده تری برای این کار پیدا کردند که می توان از طریق آن تولید انبوه گرافن دولایه ابررسانا را ممکن کرد. برای این کار یک کریستال سیلیکون کاربیدی تا بدان حد گرم می شود که اتم های سیلیکون از سطح آن تبخیر شوند و تنها یک لایه از گرافن در سطح آن بر جای بماند. سپس به همین شیوه یک لایه گرافن دیگر نیز آماده شده و در نهایت این دو لایه به جای در هم پیچیده شدن دقیقا بر روی هم قرار می گیرند. بررسی های بیشتر برای بهینه سازی این فرایند کماکان ادامه دارد.
یکی از چالش های مهم در زمینه تولید چنین ماده ای استفاده از اتم های کربن گرافن به گونه ای است که خمیده کردن ماده ابررسانا را تسهیل کند. خاصیت رسانایی گرافن از مدت ها قبل مشخص بوده است، اما شکننده و حساس بودن این ماده باعث شده تا استفاده گسترده از آن برای تولید محصولات مختلف با دشواری هایی مواجه باشد.
پیش از این در آوریل سال ۲۰۱۸، گروهی از محققان دانشگاه ام آی تی اثبات کردند که می توان از دو لایه از گرافن در کنار هم و در شرایط خاص برای تولید یک ابررسانا استفاده کرد. بررسی های بیشتر نشان می دهد برای این کار باید دو شبکه شش ضلعی از گرافن باید با زاویه بندی خاصی در هم پیچیده شوند. پیچیدگی های فنی این کار باعث شده تا تولید چنین گرافنی در مقیاس انبوه مقرون به صرفه نباشد.
اما محققان آلمانی موسسه اچ زد بی راه ساده تری برای این کار پیدا کردند که می توان از طریق آن تولید انبوه گرافن دولایه ابررسانا را ممکن کرد. برای این کار یک کریستال سیلیکون کاربیدی تا بدان حد گرم می شود که اتم های سیلیکون از سطح آن تبخیر شوند و تنها یک لایه از گرافن در سطح آن بر جای بماند. سپس به همین شیوه یک لایه گرافن دیگر نیز آماده شده و در نهایت این دو لایه به جای در هم پیچیده شدن دقیقا بر روی هم قرار می گیرند. بررسی های بیشتر برای بهینه سازی این فرایند کماکان ادامه دارد.