یک روانشناس درباره هدف زوجین از بچه دار شدن و نحوه صحیح برخورد با فرزندان توضیحاتی داد.
به گزارش خبرگزاری دانا،سحر پهلوان نشان روانشناس کودک ، درباره نکات مهم برای تربیت فرزند اول در خانواده اظهار کرد: زوجین در ابتدا باید تصمیم درستی برای بچه دار شدن داشته باشند و بدانند هدف از فرزندآوری چیست؟
این روانشناس بیان کرد: در برخی از خانواده‌ها، والدینی که تازه صاحب فرزند شده‌اند به دنبال آن هستند که خلاء‌های دوران کودکی خود را برای فرزندنشان جبران کنند، به همین دلیل محبت‌های بیش از اندازه به کودک خود می‌کنند، اسباب بازی‌های زیاد می‌خرند و یا بیشتر‌های کار‌های فرزندنشان را خودشان انجام می‌دهند؛ نتیجه چنین رفتارهای والدین، فرزند‌های گلخانه‌ای یا نازک نارنجی است که از پس انجام هیچ کاری بر نمی‌آیند.
پهلوان نشان گفت: برخی از والدین نیز به دلیل اینکه از رفاه اقتصادی بهره‌مند بودند و احساس نارضایتی داشتند، سخت‌گیری‌های زیاد می‌کنند و فرزندنشان را مجبور می‌کنند که بهترین رشته، دانشگاه و... برود.
این روانشناس ادامه داد: والدین در تربیت برای فرزندان به همان نسبت که سهل گیری دارند، باید سخت‌گیری هم داشته باشند و بالعکس همچنین باید توجه کنند با فرزندانشان نباید به صورتی رفتار کنند که از جذبه و اقتدارشان کاسته شود و یا فرزند لوس، نازک نارنجی و افسارگسیخته تربیت کنند.
وی اضافه کرد: گاهی والدین براساس سبک فرزندپروری که خودشان بزرگ شده‌اند و نوع دلبستگی که داشتند، فرزندنشان را تربیت می‌کنند، به عنوان مثال مادری که تجربه سبک دلبستگی ناایمن را داشته آن را به فرزند خود انتقال می‌دهد و یا پدری که تجربه محرومیت داشته، کمال گرا شده و برای کودک خود جبران می‌کند.
پهلوان نشان با بیان اینکه والدین باید شناخت از ویژگی فردی، استعدادها، توانمندی‌ها و در مقابل شناخت نقاط ضعف فرزند خود داشته باشند، افزود: متناسب با این ویژگی‌ها از کودک انتظار داشته باشیم، نه براساس آنچه که والدین برای رسیدن آن در کودکی ناکام مانده است.
این روانشناس تصریح کرد: فقط فراهم کردن شرایط محیطی خوب و رفاه اقتصادی آینده خوبی برای کودک رقم نمی‌زند، بلکه کمیت و کیفیت ارتباط والدین با کودک در کنار آموزش مسئولیت پذیری به کودک و تقویت روحیه خلاقیت در آینده تأثیرگذار است.
وی با اشاره به اینکه ذهن کودک را محدود نکنیم، ادامه داد: زمانی که کودک وارد جامعه بزرگتر می‌شود فردی بدون مهارت است، حتی اگر هوش بالایی دارد و یا در بهترین مدرسه درس خوانده باشد شاهد نقص در توانمندی‌ها او هستیم.
پهلوان نشان اضافه کرد: گاهی شاهد هستیم که افراد در مدارس استعداد‌های درخشان درس خوانده اند، اما در برقراری ارتباط اجتماعی ناتوان هستند.
این روانشناس گفت: والدین به دلیل ترس‌هایی که از دوران کودکی خود دارند فرزندشان را محدود می‌کنند و اجازه برقراری رابطه اجتماعی به فرزند خود نمی‌دهند و دائم به فرزندنشان می‌گویند " به دوستت اعتماد نکن"، " لزومی ندارد که با دوستان خود ارتباط برقراری کنی" و " من و پدرت هستیم نیازی به دوست نیست"، والدین نمی‌دانند که کودکان در سنی علاقه‌مند به گروه همسالان هستند، چراکه اجتماعی شدن کودکان در مدرسه و گروه همسالان اتفاق می‌افتد.
پهلوان نشان بیان کرد: والدین باید به این نکته توجه کنند که نه از فرزندان خود دور شوند و نه خیلی به کودک نزدیک شوند که فضا برای استقلال کودک از بین برود.
وی خاطرنشان کرد: والدین باید از اضطراب‌ها، ترس‌ها، سبک تربیتی خود و ویژگی‌های فردی فرزندانشان شناخت داشته باشند تا بتوانند در تربیت فرزند خود موفق باشند و آینده خوبی را برای آن‌ها رقم بزنند.
این روانشناس بیان کرد: در برخی از خانواده‌ها، والدینی که تازه صاحب فرزند شده‌اند به دنبال آن هستند که خلاء‌های دوران کودکی خود را برای فرزندنشان جبران کنند، به همین دلیل محبت‌های بیش از اندازه به کودک خود می‌کنند، اسباب بازی‌های زیاد می‌خرند و یا بیشتر‌های کار‌های فرزندنشان را خودشان انجام می‌دهند؛ نتیجه چنین رفتارهای والدین، فرزند‌های گلخانه‌ای یا نازک نارنجی است که از پس انجام هیچ کاری بر نمی‌آیند.
پهلوان نشان گفت: برخی از والدین نیز به دلیل اینکه از رفاه اقتصادی بهره‌مند بودند و احساس نارضایتی داشتند، سخت‌گیری‌های زیاد می‌کنند و فرزندنشان را مجبور می‌کنند که بهترین رشته، دانشگاه و... برود.
این روانشناس ادامه داد: والدین در تربیت برای فرزندان به همان نسبت که سهل گیری دارند، باید سخت‌گیری هم داشته باشند و بالعکس همچنین باید توجه کنند با فرزندانشان نباید به صورتی رفتار کنند که از جذبه و اقتدارشان کاسته شود و یا فرزند لوس، نازک نارنجی و افسارگسیخته تربیت کنند.
وی اضافه کرد: گاهی والدین براساس سبک فرزندپروری که خودشان بزرگ شده‌اند و نوع دلبستگی که داشتند، فرزندنشان را تربیت می‌کنند، به عنوان مثال مادری که تجربه سبک دلبستگی ناایمن را داشته آن را به فرزند خود انتقال می‌دهد و یا پدری که تجربه محرومیت داشته، کمال گرا شده و برای کودک خود جبران می‌کند.
پهلوان نشان با بیان اینکه والدین باید شناخت از ویژگی فردی، استعدادها، توانمندی‌ها و در مقابل شناخت نقاط ضعف فرزند خود داشته باشند، افزود: متناسب با این ویژگی‌ها از کودک انتظار داشته باشیم، نه براساس آنچه که والدین برای رسیدن آن در کودکی ناکام مانده است.
این روانشناس تصریح کرد: فقط فراهم کردن شرایط محیطی خوب و رفاه اقتصادی آینده خوبی برای کودک رقم نمی‌زند، بلکه کمیت و کیفیت ارتباط والدین با کودک در کنار آموزش مسئولیت پذیری به کودک و تقویت روحیه خلاقیت در آینده تأثیرگذار است.
وی با اشاره به اینکه ذهن کودک را محدود نکنیم، ادامه داد: زمانی که کودک وارد جامعه بزرگتر می‌شود فردی بدون مهارت است، حتی اگر هوش بالایی دارد و یا در بهترین مدرسه درس خوانده باشد شاهد نقص در توانمندی‌ها او هستیم.
پهلوان نشان اضافه کرد: گاهی شاهد هستیم که افراد در مدارس استعداد‌های درخشان درس خوانده اند، اما در برقراری ارتباط اجتماعی ناتوان هستند.
این روانشناس گفت: والدین به دلیل ترس‌هایی که از دوران کودکی خود دارند فرزندشان را محدود می‌کنند و اجازه برقراری رابطه اجتماعی به فرزند خود نمی‌دهند و دائم به فرزندنشان می‌گویند " به دوستت اعتماد نکن"، " لزومی ندارد که با دوستان خود ارتباط برقراری کنی" و " من و پدرت هستیم نیازی به دوست نیست"، والدین نمی‌دانند که کودکان در سنی علاقه‌مند به گروه همسالان هستند، چراکه اجتماعی شدن کودکان در مدرسه و گروه همسالان اتفاق می‌افتد.
پهلوان نشان بیان کرد: والدین باید به این نکته توجه کنند که نه از فرزندان خود دور شوند و نه خیلی به کودک نزدیک شوند که فضا برای استقلال کودک از بین برود.
وی خاطرنشان کرد: والدین باید از اضطراب‌ها، ترس‌ها، سبک تربیتی خود و ویژگی‌های فردی فرزندانشان شناخت داشته باشند تا بتوانند در تربیت فرزند خود موفق باشند و آینده خوبی را برای آن‌ها رقم بزنند.
