چگونه" بخشش "و" قدردانی "را به کودکان بیاموزیم؟

به گزارش خبرگزاری دانا؛ تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چه چیزی باعث می شود تا حس قدردانی در افراد بیشتر شود؟ 

درست است که قدرانی و شکرگزاری ما فقط به یک زمان خاص محدود نمی شود، ولی می توان فرصت های نابی را برای صحبت با فرزندان خردسالتان درباره مفهوم " شکر گزاری" و " قدردانی" اختصاص دهید. 

کودکان به ویژه در سنین پیش از دبستان ، یک الگو را انتخاب می کنند و از آن تقلید می کنند. 

مطمئن باشید اعیاد ملی و مذهبی زمان خوبی است تا مفاهیم قدردانی، سخاوتمندی و مهربانی را به فرزندانتان بیاموزید. 

در ادامه بهترین  راهکارها در این خصوص را می خوانید:

شما بهترین الگوی فرزندتان هستید. اگر رفتارهای سخاوتمندانه شما را ببیند، از این کار الگو می گیرد و قصد دارد همین کار را انجام دهد. بنابراین اگر قصد دارید با خرید غذا به افراد نیازمند کمک کنید، یا لباسی را به جشن های نیکوکاری اهدا می کنید،برای فرزندتان نیز دلیل کارتان را توضیح دهید. سعی نکنید که دلیل بخشش و سخاوتتان را به این دلیل که نکند ریا شود، مخفی کنید. 

اگر در مهدکودک فرزندتان درحال جمع آوری هدایا برای جشن های نیکوکاری هستند ، اجازه دهید فرزندتان نیز در این جشن شرکت کند. دقت داشته باشید که اگر تمایل داشت سهمی از پول توجیبی اش را به این امر اختصاص دهد، با روی باز از او بپذیرید. اگر اسباب بازی و وسایلی دارد که سالم و تمیز هستند و دیگر به آنها نیازی ندارد، پیشنهاد بدهید تا آنها را به خانواده های نیازمند یا مراکز خیریه اهدا کنید. 

به طور کلی برای خردسالان و کودکان درک دنیا و اتفاقاتش، و پذیرش اینکه دنیا فقط محیط پیرامون آنها نیست سخت است. سعی کنید برای او توضیح دهید که بقیه مردم مانند او ، در همه جای دنیا نیازهای مختلفی دارند. خیلی محتاطانه با او درباره نیاز بعضی مردم به غذای گرم و لباس گرم صحبت کنید. و توضیح دهید که کمک به این افراد بسیار ارزشمند است. 

در واقع شما با آموزش های ساده درباره کمک به هم نوع، یک قدم به آموزش شکرگزاری داشته هایش نزدیک شده اید. 

زمانی که فرزندتان سخاوتمندی به خرج می دهد، شما نیز او را بیش از همیشه و با شور و اشتیاق تشویق کنید. به او بگویید که بخاطر اهدای وسایلش چقدر به کار او افتخار می کنید. قصد فرزندتان از این کار ، بیش از هرچیزی، خوشحال کردن شماست، بنابراین شما هم در تشویق و تمجیدش خساست به خرج ندهید. هرچه بزرگتر می شود، هنوز هم به حمایت شما نیاز دارد اما رفتارهای سخاوتمندانه در او شکل گرفته، چون این عمل به او احساس خوبی می دهد. در عین حال اگر فرزند خردسالتان رفتار خودخواهانه ای دارد، به او تذکر دهید. مثلا به او بگویید:" وقتی اسباب بازی هایت را قایم می کنی من و دوستت ناراحت می شویم، به نظرت بهتر نیست نوبتی بازی کنید؟" 

تشکر یک واژه ساده است اما در رفتار فرد تأثیر بسزایی دارد.در ابتدا ممکن است برحسب عادت فرزندتان تشکر کند اما حتما به او بگویید که چه حس خوبی با تشکر و قدردانی در افراد ایجاد می شود. 

سعی کنید با کمک یکدیگر لیستی تهیه کنید و بابت دارایی و افراد مهمی که در زندگیتان هستند خدارا شکر کنید.

 در ابتدا ممکن است نگران باشید که اگر لیستی از اسباب بازی ها و وسایلش را مقابلش قرار بدهید، او را مادی گرا بار بیاورد و باعث شود تا فقط به چیزهای مادی فکر کند. اما در قدم اول همین سپاس گزاری برای چیزهای مادی هم ،خوب است. 

فقط سعی کنید شما هم به لیستش نظارت داشته باشید تا افراد محبوبش در اولویت قرار بگیرند. با این کار، همانطور که ویژگی هایی مثل همدلی و همدردی در او شکل میگیرد، احساس قدردانی هم در ا و ایجاد می شود. 

آموزش شکرگزاری و قدردانی به کودکان آموزشی مادام العمر است و باعث می شود تا یاد بگیرد قدردان خانواده و دوستان شود.

انتهای پیام/