وی با بیان اینکه در نسل جدید با فوبیاهای خاص و فوبیاهای اجتماعی مواجه هستیم، اظهار کرد: باتوجه به پیشرفت تکنولوژی و بروز و ظهور ابزارهای جدید ارتباطی همچون ماهوارهها، شبکههای مجازی و ... فوبیاها و اختلالات اجتماعی متفاوتی مانند نوموفوبیا، ادیتیوولتافوبیا و... را نیز شاهد هستیم که اغلب افراد منزوی مبتلا به فوبیاهای اجتماعی میشوند. اما به طور کلی روانشناسان و صاحبنظران بر این باورند که فوبیاهای اجتماعی هم ریشه در ژنتیک و هم ریشه در نوع تربیت خانوادگی و مسائل شخصی و مسائل محیطی (اتفاقاتی که در زندگی فرد رخ داده و باعث شده فرد از موضوع خاصی هراس داشته باشد) دارند.
فلاطونی در ادامه به توضیح فوبیای جدیدی تحت عنوان «ادیتیوولتافوبیا» پرداخت و گفت: ادیتیوولتافوبیا در دسته اختلالات اضطراب اجتماعی دستهبندی میشوند و اغلب افرادی که دچار اضطراب فراگیر و اضطرابهای اجتماعی هستند دچار آن هستند که با گسترش شبکههای مجازی تعداد مبتلایان به این فوبیا افزایش یافته است و زنان به دلیل نوع احساسات و توجه به زیباییهای ظاهری بیش از مردان دچار آن میشوند.
بنابر اظهارات این روانشناس، در واقع ادیتیوولتافوبیا نوعی هراس اجتماعی است که افراد منزوی و خجالتی که از قضاوت شدن در فضاهای مجازی میهراسند، دچار آن میشوند. در واقع مبتلایان به این فوبیا همان افرادی هستند که در دنیای واقعی از صحبت و حضور در جمعهای ناآشنا میترسند. شاید آنها همان افرادی باشند که در جامعه و از سوی بالادستیهای خود دچار تمسخر و تحقیر شده باشد و این رفتارها جرقهای برای بروز ادیتیوولتافوبیا باشد.
وی بیان کرد: مبتلایان به این فوبیا از اینکه با حضور و فعالیت خود در فضاهای مجازی چطور و چگونه مورد قضاوت قرار میگیرند بسیار میترسند و این ترس در حدی آنها را تحت تاثیر قرار میدهد که ممکن است آنها تا چند روز خانهنشین کند.
فلاطونی در ادامه درباره روش درمانی این فوبیا توضیح ارائه کرد و افزود: از آنجایی که ادیتیوولتافوبیا ریشه در دوران کودکی دارد، «طرحواره درمانی» مهمترین و موثرترین روش درمانی است، در این روش از دیدگاههای روان تحلیلگرایانه استفاده میشود تا از این طریق نقطه عطف بروز این فوبیا مشخص و سپس مراحل درمانی طی میشود. در هر حال اگر از هر روشی برای درمان ادیتیوولتافوبیا استفاده میشود باید از «حساسیتزدایی منظم» و «تصویرسازی ذهنی» استفاده شود.
به گفته این روانشناس در تصویرسازی ذهنی که دارای هفت مرحله است به فرد مبتلا توضیح داده میشود که اگر در فضای مجازی فعالیت کند و حتی مورد قضاوت دیگران هم قرار بگیرد زندگیاش تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت، پس از آن روانشناس از طریق حساسیتزدایی احساسات منفی فرد را کاهش میدهد.
وی معتقد است: اساسا فوبیاها قابل درمان هستند اما مدت زمان درمان آنها
وابسته به زمانی است که فرد با این اختلال دست و پنجه نرم میکند و هرچقدر
فوبیای فرد مزمنتر باشد درمان سختتر و طولانیتر خواهد بود.