با امام زاده احمد و حوا خاتون اراک آشنا شوید

بقعه امامزاده احمد و حوا خاتون در روستاى موت آباد، ۱۲ کیلومترى شمال شهر اراک قرار دارد. ساختمان بقعه امامزاده احمد و حوا خاتون ، بنایى زیبا، قدیمى و به جا مانده از دوره صفویه است که بافت اصلى خود را حفظ کرده و با وجود تعمیراتى که در آن صورت گرفته، از بین نرفته است. بقعه امامزاده احمد و حوا خاتون ، متشکل از دو قسمت است. قسمت نخست، حرم امامزاده حوّا خاتون است که گنبد آن کم خیز و یک پوش است. و فضاى دوم، مربوط به شاهزاده احمد است که گنبد آن مخروطى بلند ۱۲ ترک دو پوش است و روى آجرهاى آن تزیینات ترصیع کارى به‏ صورت نقوش هندسى با کاشى‏ هاى فیروزه‏اى و لاجوردى و سفید رنگ به‏ کار رفته است. موت آباد یکی از مراکز قدیمی در بافت قدیم فراهان محسوب می گردد و بقعه امامزاده احمد و حوا خاتون اثری است از گذشته های دور که به نظر می رسد مربوط به سال های ۴۰۰ و ۵۰۰ ه. ق می باشد
در سال ۱۳۸۴ هـ . ش به وسیله ستون آهنى، گنبد بقعه استحکام یافته است. در فضاى زیر گنبد، ازاره سنگى قرار دارد ودر قسمت زیر گنبد شمسه‏اى به رنگ قهوه‏ اى، زرد و آبى نقش گردیده و دور گنبد، نقش‏هاى دایره‏اى و در اطراف با رنگ‏ هاى آبى و زرد تزیین شده است.

قدیمى‏ ترین سنگ نوشته روى دیوار بقعه، متعلّق به قرن ششم هجرى است. اتاق آرامگاهى بقعه به‏ صورت هشت‏ ضلعى و داراى یک فضاى چهار صفه‏ اى است که داراى چهار طاق بسیار عمیق است. حیاط اصلى و گذر بقعه از جانب جنوب است و دو اتاق خواجه نشین متعلّق به دوره قاجاریّه به آن افزوده شده است. زمان ساخت این بنا را بین سال‏ هاى ۶۷۰ و ۶۸۰ هـ . ق تخمین زده‏ اند؛ اما روى یکى از سنگ نوشته‏ ها تاریخ ۴۸۷ هـ . ق ثبت است. کنار بقعه، مسجد نسبتاً بزرگى قرار دارد که داراى آجر کارى و با کاشى‏ هاى فیروزه‏اى ترصیع بندى شده است.
در گذشته روى قبر، صندوق چوبى نفیسى قرار داشت که در اثر افتادن شمع و آتش گرفتن آن از بین رفت و حدود پنجاه سال قبل، ضریح فلزى مشبّکى با نقوش هندسى ساخته شده و روى مرقد نصب بود که در سالیان اخیر جای آن را با ضریح طلایى رنگ عوض نموده‏اند.
درباره شخصیت مدفون در این بقعه، کتیبه‏ اى بر بالاى مسجد نصب است که امامزاده حوّا خاتون را دختر امام جواد  و شاهزاده احمد را از فرزندان امام موسى بن جعفر معرفى مى‏ کند. شیخ کمال الدین فراهانى به استناد کتاب بحرالانساب، نسب این دو بزرگوار را چنین مى‏ نویسد: «احمد بن ابراهیم بن موسى بن امام محمّد التقى الجواد  » و امامزاده حواخاتون را خواهر وى یاد مى‏ کند. متأسفانه، این ادعا منشأ صحیحى ندارد؛ زیرا حضرت موسى المبرقع بن امام جواد فرزندى به نام ابراهیم نداشته تا از او احمد به وجود آید. این احتمال که چندین واسطه از قلم افتاده باشد، بعید نیست.