دکتر سید امیر امین یزدی در گفتگو با ایرنا گفته در حال حاضر با همهگیری ویروس کرونا موجی از استرس، نا امنی و اضطراب را به جامعه، خانوادهها و کودکان تحمیل کرده است که این امر علاوه بر بیماری و دردهای جسمانی، هزینههای اجتماعی و روانشناختی گزافی نیز به جامعه تحمیل میکند که کودکان در این راستا باید مورد حمایت بیشتری قرار گیرند.
به عقیده یزدی کودکان در مواجهه با اخبار رسانهها و مشاهده آنچه در خانوادهها پیرامون ویروس کرونا مشاهده میکنندخبرهای مربوط به بیماری، مرگ و قرنطینه همراه با پوششهای غریب و مهیب پرستاران و پزشکان و نیز چهرهها و کلامهای اضطرابانگیز اطرافیانممکن است دچار ناامنی، استرس،ترس و اضطراب شدید شوند.
علیرضا یاوری روان شناس کودک نیز در گفتگو با ایسنا گفته خواندن پیام های فضای مجازی درباره کرونا با صدای بلند در خانه را حاوی اثرات منفی دانست و اضافه کرد: والدین در محیط خانوادگی مواظب باشند درباره کرونا زیاد حرف نزنند، زیرا در این حالت به صورت ناخودآگاه در کودک استرس ایجاد می شود.
به گفته یاوری کودکان نیازمند بهداشت روانی هستند و با توجه به شیوع بیماری کرونا و وجود فشارهای روانی حاصل از این بیماری در بین خانواده ها، شاهد تاثیرات روان شناختی بر سیستم خانواده به ویژه کودکان خواهیم بود.
یاوری معتقد است در کودکان مسائل مربوط به خانواده به ویژه وجود بیماری، استرس بسیار زیادی ایجاد میکند، اما هر چقدر که موضوع بیماری بیشتر عنوان شود استرس نیز از کنترل آنها خارج شده و باعث خودبیمارانگاری می شود لذا کودک احساس ناتوانی در مقابل این مشکل خواهد کرد و دچار آسیب روانی و احساس حقارت می شود.
اهمیت آموزش مدیریت بحران به کودکان
دکتر سید امیر امین یزدی در گفتگو با ایرنا گفته ذهن کودکان در حال تجربههایی است که درک درستی از آنها ندارندمثلا مفهوم میکروب، سرایت و انتقال بیماری در کودکان پیش دبستانی شکل علمی و منطقی ندارد و در نتیجه هم معنا و اهمیت بهداشت و پیشگیری را درک نمیکنند و هم ممکن است دچار سردرگمی و اضطراب شوند.
به اعتقاد وی خوب است والدین با تصویر و نقاشی مفهوم ویروس و چگونگی انتقال وعلت شیوع بیماری را با زبانی ساده و تصویری برای کودکان بیان کنندو همچنین علت رفتارهای مراقبتی ماننددست ندادن، روبوسی نکردن وشست و شوی دستهارا به آنان متذکر شوند.
بطور کلی اگر بخواهیم اطلاعاتی که بچه ها را در تهیه و اجرای برنامه های آمادگی بحران برای خود و خانواده شان کمک نماید در دسترسشان قرار دهیم لازم است حداقل موارد زیر را پوشش دهیم.
1. شناخت واقعیتهای مربوط به مخاطرات و پیامدهای آنها : بچه ها باید بدانند چه مخاطراتی در محیطی که خود و خانواده شان زندگی می کنند آنها را تهدید می کنند. این دانش نباید منحصر به نوع خاصی از بحرانها (مثلا فقط زلزله) باشد و حتی الامکان مهمترین مخاطرات هر محیط را در بر گیرد.
2. نحوه تهیه برنامه مدیریت بحران خانواده و محتوای آن: بچه ها باید با محتوا و نحوه تهیه یک برنامه خانوادگی آمادگی در برابر بحرانها آشنا باشند. این برنامه ها مشخص می کنمایند که هر کدام از اعضای خانواده در شرایط بحرانی چه کار باید انجام دهند و در صورت جدا شدن از هم چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند. نمونه هایی از این برنامه را می توانید در این سایت ببینید.
3. نحوه تهیه لوازم مورد نیاز در شرایط بحرانی: بچه ها باید بدانند چه ابزارها و لوازمی در شرایط بحرانی مورد نیاز هستند و در تهیه این لوازم و ابزارها و به روز کردنشان به خانواده کمک نمایند. نمونه ای از این لوازم و ابزارها را می توانید در این سایت ببینید.
4. آزمون و تمرین آمادگی: بعد از آشنایی و تهیه برنامه ها و لوازم آمادگی در برابر بحرانها بچه ها باید مرتبا از این نظر مورد آزمون قرار گرفته و در معرض تمرینات ساده ولی موثر متناسب با شرایط سنی شان قرار داده شوند.