یکی از ویژگی های اصلی این بیماری عدم ثبات در عملکرد های هیجانی و رفتاری افراداست.
بیماری دوقطبی یا افسردگی شیدایی، اختلال مزمن و پیچیده ای است که با تکرار دوره های افسردگی همراه است.
یکی از ویژگی های اصلی این بیماری عدم ثبات در عملکرد های هیجانی و رفتاری افراداست.
ایجاد نوسان های شدید در خلقیات،مهم ترین علتی است که این گونه افراد رااز سایرین متمایز کرده است.
براساس تحقیقات انجام شده،بیماری دوقطبی،ششمین عامل ناتوانی درسراسر دنیا است که اغلب مبتلایان آن را از گروه سنی جوان تشکیل می‌دهد.
هم چنین مطالعات مختلف،بیانگر هزینه ی اجتماعی بالایی است که بیماری بر بیمار و مراقبانش تحمیل می کند.
علائم بیماری دو قطبی چیست ؟
این گونه افراد حالات مختلف روحی چون،غم،شادی،پرخاشگری،خستگی و بی حوصلگی را در بیش از حدّ و در مدت طولانی تری تجربه می کنند.
روان شناسان ،شادی زیاد،عصبانیت زیاد،پرخاشگری،پرحرفی،ولخرجی،کاهش نیاز به خواب، بی اشتهایی ،کمبود وزن ،افزایش انرژی،افزایش اعتماد به نفس بیمارگونه،هذیان و توهم،غمگینی و اندوه،احساس گناه و انزوا، کاهش ارتباطات اجتماعی ،عدم تمرکز،از دست دادن قدرت تصمیم گیری و اقدام به خودکشی را از علائم این ناهنجاری روانی می دانند.
بیماری افسردگی دو قطبی ریشه در چه عواملی دارد ؟
در کنار عواملی چون، دخالت ژنتیک و مشکلات محیط و سبک زندگی برخی از متخصصین عملکرد انتقال دهنده های عصبی نوآدرنالین و سروتونین را عامل ایجاد این اختلال می دانند.
نقش درمان های دارویی بر بیماری دو قطبی
ماهیت عود کننده و تکرار شونده بیماری، مسأله مهمی است که بی توجهی به آن اثرات جدی و جبران ناپذیری بر مغز و روان فرد وارد میکند.
خاصیت عود کنندگی این بیماری،لزوم استفاده از داروهارا به تجربه ای همیشگی بدل کرده است.
روان پزشکان،برای تثبیت وضعیت خلقی بیمار داروهای تثبیت کننده خلق نظیر،لیتیم کربنات،والبورات سدیم،کاربامازپین و ..را توصیه می کنند.
در کنار درمان های دارویی،روش های درمانی غیر دارویی نظیر،روان درمانی فردی،آموزش خانواده، و بیمار می تواند خاصیت اثر بخشی دارو هارا کامل کند و عملکرد و سازگاری بیمار را بهبود بخشد.
