فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ کمال گرایی نوعی اختلال روانی است که از احساس کمبود در افراد نشأت می گیرد. بدین صورت که فرد کمال گرا برای بی نقص بودن تلاش می کند و.فقدان کمال ، احساس عدم رضایت را در او ایجاد می کند.
کمال گرایی ، اگرچه در نگاه اول ، امری مثبت به نظر می رسد ولکن با توجه به نتایج منفی آن مثل ؛ اضطراب و افسردگی در زندگی ، باید بین پیشرفت گرایی و کمال گرایی تمایز قائل شد.
مشخص ترین تمایز افراد کمال گرا با پیشرفت گرا آن است که افراد کمال گرا استاندارد ها و عملکرد های خودرا در مقایسه با دیگران تعیین می کنند و همین مسأله باعث شکست آنان می شود.
مشکل آنجاست که این گونه افراد چنان استاندارد های بالایی دارند که در وصول به اغلب آن ها با شکست مواجه می شوند و در نتیجه از تلاش خود دست بر می دارند و رفتارهایی چون ؛ مسامحه کاری و اجتناب از خود را نشان میدهند و خودرا به تیغ تند انتقاد می برد.
گروهی از نظریه پردازان کمال گرایی را ریشه در تحولات دوران کودکی و متأثر از روابط بین والدین و کودک می دانند.
والدینی که معیار های غیر واقع بینانه برای کودکان شان وضع می کنند ، سخت گیر و منتقد هستند و از پیشرفت کودکان شان هرگز راضی نمی شوند ، با این نوع اختلال در فرزندشان در آینده مواجه می شوند.
بنابراین تمایلات کمال گرایانه در دوران کودکی شکل می گیرند ، در چارچوب روابط اجتماعی و موقعیت های تنش زا گسترش می یابند و رفتار و عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار می دهند.
کمال گرایی ریشه در چه عللی دارد ؟
فشار والدین کمال گرا ، داشتن باور های غلط ، فشار و تأثیرات محیطی می تواند از جمله مهم ترین علل پیدایش این اختلال در افراد باشد.
نشانه های افراد کمال گرا چیست ؟
فرد کمال گرا حق هیچ اشتباهی را برای خود قائل نمی شود.
مدام در حال قضاوت کردن و انتقاد از خود می باشد.
فرد کمال گرا از انتقاد دیگران ناراحت می شود و توان شنیدن آن را ندارد.
رسیدن به اهداف کوچک ، اورا راضی نمی کند و مفهوم زندگی در دایره ی لغات ذهن او تنها پیشرفت معنا می شود و نه رشد .
فرد کمال گرا در شروع و اتمام کار تعلل می ورزد و همواره منتظر فرصتی است تا کار را با نهایت انرژی شروع کند و به بهترین شکل ممکن انجام دهد.
فرد کمال گرا در قید و بند باید ها گیر کرده است . ذهن او پر از قوانین لازم الاجرا و دست و پاگیر است و درانجام هرکاری باید روش خاصی که مدنظر اوست ، اعمال شود . در غیراین صورت مورد قبول او قرار نخواهد گرفت.
زندگی را تنها با معیارهای و استاندارد های خویش می سنجد و از محول کردن کارها به دیگران بیمناک است.آیا کمال گرایی درمان می شود؟
پرهیز از مقایسه با دیگران ، فرار نکردن از اشتباهات و یافتن راهکار هایی برای موفقیت ، توجه به جنبه های مثبت زندگی ، لذت بردن از کارها ، مواجه شدن با ترس ، تغییر در ساختار فکری و اصلاح باورها و افکار را می توان از مؤثر ترین راهکارهایی برای درمان کمال گرایی دانست.