مسجد شیخ لطف الله دقیقا روبروی عمارت عالی قاپو قرار دارد و کاشیکاری های خاص و حوض وسط آن منعکس کننده تصویر مسجد وعالی قاپواست.
به گزارش خبرگزاری دانا، گروه ایرانشناسی؛ سفربه اصفهان، سفر به یکی از تاریخی ترین استان های کشور است که گوشه به گوشه آن با یک گوشه از تاریخ ایران گره خورده است. یکی از این مکان های دیدنی و تاریخی که دیدنش برای همه گردشگران و مسافران واجب است مسجد شیخ لطف الله است. مسجد شیخ لطف الله را می توان از آن بناهای کم نظیر کاشی کاری و معماری دانست که هر بیننده ای را به تحسین وا می دارد.
این مسجد در قرن یازدهم هجری و در دوران شاه عباس بنا شده است. ساخت این مسجد هجده سال به طول کشیده و معماری آن برعهده استاد محمدرضا اصفهانی بوده است. مسجد از پنجره های مشبکی که در جوانب گوناگون ساقه گنبد ساخته شده اند نور خود را تامین می کند. محراب مسجد شیخ لطف الله از شاهکارهای بی نظیر معماری ایران است. ویژگی خاص این مسجد نداشتن صحن و مناره است. چرخش ۴۵ درجه ای که از محور شمال به جنوب نسبت به محور قبله دارد، گنبد کم ارتفاع مسجد، محراب بی بدیل مسجد و کتیبه های نفیس و طره های سردر که درون گلدان مرمرین جای گرفته اند.
مسجد شیخ لطف الله دقیقا روبروی عمارت عالی قاپو قرار دارد و کاشیکاری های خاص و حوض وسط آن منعکس کننده تصویر مسجد وعالی قاپواست. بخشی از کاشی کاری های که برای تزئینات داخلی آن بکار رفته است از جنس کاشی های معرّق است.
دلیل ساخت این مسجد، به خاطر ارادتی بود که شاه عباس اول به «شیخ لطف اله جبل عاملی» داشت. شیخ لطف الله از علمای بزرگ شیعه بود که در لبنان امروزی زندگی می کرد و دعوت شاه عباس اول را برای زندگی در اصفهان قبول کرد. در ضمن ایشان پدر زنشاه عباس اولنیز بوده است. این مسجد به منظور تجلیل از مقام او و برای تدریس و نمازگزاری وی احداث شد.
