پریسا تاج، خبرگزاری دانا، گروه ترجمه؛کودکانی که خشمگین و عصبانی میشوند میتوانند برای خود و اطرافیانشان دردسرساز شدند. این کودکان گاهی کنترل خود را از دست میدهند، و این خشم را مستقیما به والدین یا سایر اطرافیان خود منتقل میکنند. معمولا احساس خشم در این دسته از کودکان، به صورت داد زدن، کتک زدن والدین، و پرت کردن وسایل ظاهر میشود.
این اتفاق ممکن است تجربه ای تلخ و پراسترس برای والدین و کودک باشد. در عین حال، آنچه که اهمیت دارد، رفتار اصولی و درست والدین با کودک است.
چگونه به کودک عصبانی خود کمک کنیم؟
ابتدا، بهتر است بدانید، عصبانیت هم نوعی برقراری ارتباط است. کودکی که خشمگین میشود، مطمئنا بی قرار است اما مهارت کافی را برای مدیریت احساسات و نحوه بروز آن ندارد. ابراز خشم کودک ممکن است به دلیل ناقص بودن دایره لغات، ناتوانی در کنترل رفتار یا کمبود مهارت های حل مساله باشد.
شاید والدین، این رفتار کودک را نوعی نق زدن تلقی کنند، اما کودکی که با رفتارهای ذکر شده خشمش را بروز میدهد، نتوانسته ناامیدی و خشم را به شیوه ی دیگری مثل حرف زدن یا حل مساله بروز دهد.
به همین دلیل است که نحوه ی برخورد با عصبانیت کودک بسیار مهم است و تعیین میکند که کودک در شرایط مشابه در آینده چه رفتاری از خود نشان میدهد؟ آیا ممکن است دوباره خشمگین شود یا میتواند احساساتش را کنترل کند.
برای مدیریت بهتر عصبانیت کودک به نکات زیر توجه کنید:
آرامش خود را حفظ کنید: ممکن است زمانی که با کودک عصبانی مواجه میشوید، شما هم کنترل خود را از دست بدهید. اما خوب است بدانید که اگر شما هم عصبانی شوید، شانس کمتری را برای آرام کردن کودک دارید. عصبانیت شما، کودک را عصبانی تر خواهد کرد. بهتر است آرامش خودتان را حفظ کنید و به او یاد بدهید در زمان عصبانیت، رفتار درست کدام است.
تسلیم نشوید: اگر کودک به دلیل خواسته نامعقولی عصبانی شده است، تسلیم او نشوید. تسلیم شدن شما به معنای تشویق کودک به رفتار نادرستش است و هیچ تضمینی برای تکرار این رفتار نادرست وجود ندارد.
رفتار خوبی از خودتان نشان دهید: وقتی کودک آرام شد، توجه ای ویژه ای به او نشان دهید. و اگر سعی داشت با آرامش گفتگو کند، سعی کنید با رغبت بیشتری به او توجه کنید.
مهارت های حل مساله را با او تمرین کنید: وقتی کودک در موقعیت آرام و بدون استرسی قرار دارد، با او صحبت کنید و راه های ابراز احساسات از طریق گفتگو را به او یاد بدهید.
عصبانیت کودک را تشدید نکنید: اکثر کودکان در زمان های خاصی دچار عصبانیت میشوند. انجام تکالیف، زمان بازی یا زمان خواب. معمولا والدین با امر و نهی کردن ها، عصبانیت کودک را تشدید میکنند. برای جلوگیری از چنین موقعیتی، سعی کنید با کارهایی مثل یادآوری زمان خواب، مرحله به مرحله کردن کارها، مانع عصبانیت کودک شوید.
انواع عصبانیت
اینکه شما در زمان بروز عصبانیت کودک، چه رفتاری از خود نشان میدهید، کاملا به شدت عصبانیت کودک بستگی دارد. اولین قانون این است که تا حد ممکن، نسبت به این دسته از کودکان بی تفاوت باشید، حتی توجه های منفی مثل داد زدن، میتواند رفتار کودک را تشدید کند. اما اگر خشم در قالب یک رفتار فیزیکی بروز پیدا کند، نباید به او بی توجهی نشان داد و ممکن است باعث آسیب به کودک یا دیگران شود.
روان شناسان معتقدند در چنین شرایطی بهتر است کودک در فضای امنی قرار بگیرد و به هیچ عنوان با والدین و عامل عصبانیتش برخورد نداشته باشد.
از تکنیک های رفتاری کمک بگیرید
اگر کودک بیش از اندازه عصبانی میشود و این تکررها باعث نگرانی شما میشود، بهتر است حتما از یک متخصص کمک بگیرید. جلسات مشاوره میتواند به شما و کودک کمک کند تا شرایط بحرانی را زودتر پشت سر بگذارید. روش های زیر میتواند در مواقع برخورد شما با عصبانیت کودک، راهگشا باشد:
درمان تعاملی والد-کودک: این درمان برای کودکات ۲ تا ۷ ساله، بسیار مفید است. در این نوع درمان، والدین و کودک باهم تمرین هایی را انجام میدهند که به بهبود روابط آنها کمک میکند. تمرکز این درمان بر تاکید روی رفتار مثبت کودک است. و همیشه در حالی که خونسردی و آرامش خود را حفظ کرده اید به رفتار خشن او پاسخ دهید.
روش همکارانه و فعال: این برنامه بر این باور است که رفتارهای خشمگینانه کودک برای جلب توجه نیست و به علت کمبود تجربه و مهارت کافی در برقراری ارتباط است. هدف این تکنیک، آموزش مهارت لازم برای برقراری ارتباط است.
کلام آخر:
کودک عصبانی نیازمند والدینی آرام است
مطمئنا کنار آمدن با رفتار خشن کودکان، چالش برانگیز خواهد بود اما باعث بروز تغییراتی در رفتار کودک خواهد شد. والدینی که آرام، مطمئن و با ثبات هستند، میتوانند به فرزند خود کمک کنند تا احساس بهتری داشته باشند و روند درمان را راحت تر کنند. در روند این درمان صبر و انگیزه داشته باشید و تکنیک های مختلفی رل امتحان کنید. قطعا با تکمیل درمان، روابط خا