بازی های کلامی برای کودکان و نوجوانان

بازی حروف:

این بازی برای کودکانی که می خواهند صدای شروع کلمات را یاد بگیرند، یا یاد گرفته اند و می خواهند تمرین کنند، بسیار مناسب است. در این بازی یک حرف را انتخاب می کنید و از کودک می خواهید کلماتی را که با این حرف شروع می شوند، نام ببرند. هرکس کلمات بیشتری را نام ببرد، برنده است.

من در مورد چیزی که فکر می‌کنم…

در این بازی شما باید یک شی را در نظر بگیرید و بعد مشخصات آن را بگویید. مثلا بگویید : من درمورد چیزی فکر می کنم که آبی است. حالا کودک باید حدس بزند یا اینکه از شما سوال بپرسد تا بتواند با سوالات و حدس ها به جواب برسد.

اسم بازی

این بازی را به راحتی می توانید حتی در جمع سه نفره انجام دهید. نفر اول جمع یک اسم می گوید و نفر بعدی با آخرین حرف آن، اسم جدیدی می گوید. قانون بازی هم به این صورت است که هرکس بیش از حد مکث کند، باخته است و هرکس تا آخر بازی باقی بماند، دور بعدی با اسمی که او بگوید، شروع می شود. یکی از مزایای این بازی این است که علاوه بر اینکه فکر را درگیر می کند، می تواند ساعت ها شما را مشغول کند.

بله – نه معکوس

یک بازی ساده برای مچ گیری از آدم هایی که قدرت تمرکز ندارند. یک نفر باید در حکم پرسشگر ظاهر شود و از نفر مقابل سوال های بدیهی کند و طرف مقابل هر جایی که باید بگوید «بله»، «نه» جواب بدهد و بالعکس. طبق منطق این بازی، ماست سیاه است . کسی که سوال می پرسد حسابی باید پرحافظه و با تمرکز باشد و تا می تواند به بازی سرعت بدهد تا کسی که به سوال ها جواب می دهد دستپاچه شود و بازنده ها زودتر از بازی کنار بروند. کسی که در مقابل تعداد بیشتری از سوال ها مقاومت می کند، برنده بازی است.

اسم پیشانی

نوعی ۲۰ سوالی جمعی؛ همان بازی است که نقی در «پایتخت ۱» با بابایش، «پنجعلی» در آخرین قسمت سریال انجام می داد. هر بار یکی از جمع می شود سوژه بازی و بقیه یک سوژه را انتخاب می کنند و به پیشانی طرف مقابل می چسبانند . آن فرد باید آنقدر سوال کند تا اسمش را حدس بزند و کشف کند. بازی وقتی تمام می شود که روی همه اسم بگذارند و همه بتوانند اسم هایشان را حدس بزنند.

جمله سازی

بازی به ارث رسیده از دوران مشقت کلاس دوم ابتدایی. شکل ساده اش این است که نفر اول سه تا کلمه به دومی بگوید تا با آنها جمله با ربطی بسازد. این چرخه می تواند به ترتیب تا نفر آخر ادامه پیدا کند تا هر کسی که نتوانست جمله معناداری رو کند یا زیادی طول کشید تا جملاتش را قطار کند، از بازی برود بیرون. اگر بخواهید بازی را سخت تر و جذاب تر کنید می توانید با همان سه کلمه شروع کنید، بعد نفری که جمله را می سازد، یک کلمه به نفر بعدی بدهد تا در ادامه همان جمله، جمله جدیدی بسازد. احتمال شکل گیری جملات بی معنا اینجا بیشتر می شود که تا جایی که فانتزی ادبیات تحمل می کند، شما هم باید صبور باشید وگرنه نفر گوینده باید به سمت سکوهای تماشاگرها هدایت شود.

پانتومیم

بعد از یارکشی، یکی از گروه ها، یک نفر از تیم حریف را انتخاب و کلمه مورد نظرش را به او می گوید تا او با یک پانتومیم، با لال بازی به اعضای گروه خودش بفهماند، گروه اول چه کلمه ای را انتخاب کرده اند. فقط مراقب باشید که کلماتی را انتخاب کنید که بشود با ایما و اشاره، بازیشان کرد. باور کنید نمایش کلماتی مثل دسترسی محلی، ستاد، رقت انگیز یا فرتوت به همین سادگی ها نیست. یک تایمر هم دم دستتان باشد تا هر گروه فرصت معینی برای حدس زدن داشته باشند.

حدس بزن!

با چند قطعه کاغذ و خودکار و بیشتر از چند نفر به راحتی می‌توانید این بازی را انجام دهید. به این صورت که یک نفر را انتخاب می‌کنید و او را به بیرون از اتاق می‌فرستید. سپس با بقیه تصمیم می‌گیرید، نام یک شخص تخیلی یا حقیقی یا نام یک کارتون یا فیلم را انتخاب می‌کنید و آن را روی یک قطعه کاغذ می‌نویسید. سپس آن بازیکنی را کهبرای شروع انتخاب کرده‌اید صدا می‌کنید تا بیاید و رو‌به‌روی شما بنشیند و شما آن کاغذ را به پیشانی‌اش می‌چسبانید. سپس باید از او بخواهید تا نامی را که روزی کاغذ نوشته شده حدس بزند. شما می‌توانید برای جذاب‌تر شدن این بازی زمان و تعداد سوال‌ها را محدود کنید. مثلا تعداد ۳۰ سوال در ۱۵ دقیقه. شما می‌توانید برای بازیکنانی که نمی‌توانند درست حدس بزنند،‌ مجازات تعیین کنید و به برنده‌ها پاداش دهید. هرچقدر نام‌هایی انتخاب کنید که کمتر عجیب و غریب باشند از عواقب احتمالی بعد از بازی در امان خواهید بود!

بازی کلمه سازی (هدف: آموزش حروف، کلمه سازی با حروف، دقت)

 قابل اجرا از 7 سالگی
از کودکان خواسته می شود که یک شیء را در اتاق پیدا کنند که حرف اول آن مثلا « ب» باشد این بازی را با حروف مختلف اجرا می کنیم و برنده بازی کسی است که موفق به پیدا کردن اشیای بیشتری شده باشد.