قطعا شما هم به وفور بیحوصلگی را تجربه
کرده اید، تجربه ای که غالبا با احساسات ناخوشایند و منفی همراه است. کودکان هم از
این قاعده مستثنا نیستند، آنها هم گاهی بیحوصله میشوند، خصوصا عواملی مانند
کرونا، محدودیت رفت و آمد با دیگران، عدم رفتن به مهدکودک ها و خانه های بازی و از
همه مهمتر، زندگی های آپارتمان نشینی به تشدید این قضیه کمک میکند.
کودکان وقتی بیحوصله میشوند،
بارها و بارها بیحوصلگی شان را ابراز میکنند و از مادر درخواست ارائه پیشنهاد را
دارند.
فراموش نکنید که گاهی پیام
این درخواستشان، توجه است.
1- با او همدلی کنید.
کودکانی که بیحوصلگی را
بهانه میکنند، ابدا به دنبال راه حل نیستند بلکه انتظار همدلی از طرف خانواده
دارند. بازی از سوی والدین بهترین راه حل برای این کودکان است.
۲وضعیت تغذیه او را بررسی کنید. -
گاهی احساس خستگی و گرسنگی
به کاهش سطح انرژی و در نتیجه بیحوصله شدن فرد منجر میشود. فراموش نکنید که
وضعیت تغدیه او را کنید. سعی کنید یک برنامه ریزی هفتگی برای خوراکی های مفید و
مقوی داشته باشید.
۳-
سرگرمی های مفید را فراموش
نکنید!
همکاری در آشپزی، ساختن
کاردستی های ساده، اجرای نمایش های عروسکی، بازی های خلاقانه، دست ورزی، میتواند
به پر کردن اوقات کودک کمک کند.
۴-
در مقابل کودک از بیحوصلگی
صحبت نکنید!
کودکان مقلدان خوبی هستند!
کافی است فقط یک بار از شما جمله بیحوصلگی را بشنوند. مدام آن را تکرار میکنند،
پس مراقب نوع و جملات صحبت هایتان باشید.
5- اسباب بازی های کودکان را دسته بندی کنید.
یکی از مهم ترین عواملی که به بیحوصلگی کودکان منجر میشود، این است که اطراف آنها پر از اسباب بازی های مختلف است. همیشه آنها را جلوی چشم خود میبینند و ممکن است حتی گاهی در انتخاب بازی مناسب دچار سردرگمی شوند. بهترین راه حل برای جلوگیری از این سردرگمی و بیحوصلگی تدریجی این است که اسباب بازی های آنها را دسته بندی کنید. یک دسته را جمع اوری کنید و وقت مبادا آنها را برای کودک رونمایی کنید.