فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سلامت ؛ ناخنک بافت اضافه ای است که در چشم به وجود می آید.ضایعه ای که در ابتدا به صورت سفیدی در ملتحمه ( سفیدی چشم) ایجاد می شود و با بزرگ شدن تدریجی آن روی قرنیه را هم می پوشاند.
در این حالت است که به دلیل وجود رگ های خونی زیاد ، رنگ آن تغییر کرده و صورتی یا قرمز می شود.
علل
با وجود اینکه هنوز علت دقیق این بیماری کشف نشده است ، اما گفته می شود که عواملی چون اشعه ی ماوراء بنفش ، تماس چشم با گرد و غبار و برخی زمینه های ارثی می توانند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند.
علائم و عوارض
اختلال در بینایی
محققان عواملی چون اختلال فیزیکی در انتقال نور از راه مردمک به داخل چشم ، ایجاد استیگماتیسم با تغییر شکل قرنیه و مزاحمت در استفاده از لنز های تماسی را از جمله علل مؤثر در ایجاد این بیماری می دانند.
خارش ، سوزش و قرمزی چشم
با وجود اینکه این علائم غالبا به صورت خفیف ظاهر می شود ، اما با التهاب ناخنک ، علائم تشدید شده و اشک ریزش هم به سایر عوامل اضافه می شود.
درمان با طب سنتی
درمان یبوست یکی از راهکارهای موثری است که می تواند به درمان این بیماری کمک کند.
هم چنین بهتر است بیمار مدتی از داروهای مفید برای کبد استفاده کند.
ساده ترین راه ، استفاده از ترکیب مساوی عرق کاسنی و شاه تره است که باید روزی 2-3 استکان و به مدت یک ماه مصرف شود.
حجامت و زالو اندازی اطراف چشم
استفاده از داروهایی با خاصیت قبض نسبتا قوی که حاصل آن تنگ شدن عروق ناخنک و کاهش خون رسانی به آن شده و در نتیجه از رشد ناخنک جلوگیری می کند و در مراحل بعدی منجر به پسرفت آن می گردد.
عصاره ی گل همیشه بهار یکی از داروهایی است که برای درمان این بیماری توصیه میشود.
دارویی که می تواند ظاهر ناخوشایند ضایعه را کمرنگ کند و عوارض آن را به حداقل رساند.
درمان با طب جدید
با وجود اینکه امروزه پزشکان ، داروهای ضد التهاب ، اشک مصنوعی و مانند آن را برای کنترل اولیه بیماری تجویز می کنند ، اما درمان نهایی جراحی است.
جراحی روش پرمخاطره ای است که علاوه بر به دنبال داشتن عوارض معمول ، میزان عود ناخنک را هم افزایش می دهد.
بنابراین پزشکان همواره به دنبال آن بوده اند که روش های کم خطر تر و مؤثر تری را در بهبود و درمان این بیماری یافته و آن را جایگزین روش های درمانی پرخطری چون جراحی کنند.
