نتایج بررسی نشان می‌دهد، درحالی‌که بدون شک، تولید واکسن فشار واردشده بر سرویس سلامت همگانی(NHS) را کاهش می‌دهد و از کارکنان خط مقدم سلامت و افراد آسیب‌پذیر محافظت می‌کند، اما کارشناسان هشدار می‌دهند که واکسن نشان‌دهنده پایان سریع محدودیت‌ها و خانه‌نشینی نیست.
نازنین دادور، خبرگزاری دانا، سرویس سلامت؛ همه افراد در سراسر جهان نسبت به بازگشت به شرایط زندگی پیش از بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ ناامید هستند و بر این باورند که واکسن، تنها پاسخ این مسئله است.
به اعتقاد آنها پایان شیوع ویروس کرونا زمانی رخ خواهد داد که یک مصونیت گله‌ای(Herd Immunity) یا عمومی در برابر آن ایجاد شود. این سطح از مصونیت زمانی اتفاق می‌افتد که بخش قابل توجهی از مردم جامعه در برابر بیماری همه‌گیر محافظت شوند و عدم ابتلای آنها تقریبا قطعی شود.
برای رسیدن به مرحله دو راه وجود دارد: نخست این که محققان واکسنی موثر را برای ایمن‌سازی افراد کشف کنند و تولید و توزیع آن در مراکز بهداشتی به سطح کافی برسد و در دسترس عموم قرار گیرد. راه دوم هم این است که بخشی زیادی از جامعه به این ویروس مبتلا شوند و آنهایی که زنده ماندند از طریق پادتن یا آنتی‌بادی تولید شده در بدنشان در برابر ابتلای دوباره به آن مقاوم شوند.
با توجه به خبرهای اخیر درباره واکسن کرونا، در سال ۲۰۲۱، جهانی بدون رعایت فاصله فیزیکی، قرنطینه و ممنوعیت سفر نسبت به ماه گذشته کمتر احساس می‌شود.
در ابتدا ممکن است برخی از گروه‌های آسیب‌پذیر، محافظت کمتری نسبت به دیگران، در استفاده از واکسن داشته باشند، به این معنی که برای ایمن نگه‌داشتن، رعایت فاصله فیزیکی، ماسک و خانه‌نشینی لازم است. محققان دریافتند که بعد از تولید واکسن نیز، به محدودیت‌هایی در این زمینه نیاز است.
کارایی واکسن برای گروه‌های مختلف متفاوت است، به این معنی که برای بعضی از افراد تاثیر کمتری دارد. استفاده از ماسک و رعایت فاصله فیزیکی لازم است تا اطمینان حاصل شود که افراد آسیب‌پذیر هنوز ایمن نیستند و به تولید داروهای بیشتر برای افراد بیمار نیاز است.
این در حالی است که شرکت داروسازی آمریکایی (Pfizer) نتایج نهایی مرحله آخر اثربخشی برای واکسن تولیدی این شرکت را ۹۵ درصد اعلام کرد و بالاتر از ۹۰ درصدی بود که هنگام اعلام نتایج موقت خود اعلام کرد.
اما واکسن برای همه افراد، ۱۰۰ در صد موثر نخواهد بود.
دنی آلتمن، استاد ایمونولوژی در کالج سلطنتی لندن در انگلستان گفت: برای گذر از بیماری همه‌گیر، باید اطمینان حاصل کنیم که ۷۰ درصد افراد مصونیت شدید و ماندگار دارند.
وی افزود: توزیع زنگدیس (بانام انحنای زنگوله‌ای) برای افرادی که پاسخ خوبی نشان دهند و افرادی که پاسخ ضعیف داشته باشند، وجود دارد و ممکن است که این میزان، همانند بسیاری از واکسن‌ها افزایش یابد.
پروفسور یورگن هااس، رئیس بخش عفونی دانشگاه ادینبورگ اظهار کرد: اثر واکسن در افراد متفاوت است. وی مثال زد که کارایی واکسن آنفلوآنزا که سالانه استفاده می‌شود، ۵۰ تا ۶۰ درصد است، اما این اثر برای افراد مسن کاهش می‌یابد.
وی هشدار داد، به‌احتمال‌زیاد این اتفاق در بیماری کووید- ۱۹ نیز رخ خواهد داد و بیماران تحت درمان دیالیز و افراد با نقص ایمنی به‌عنوان گروه‌هایی هستند که بعد از تزریق واکسن نیز آسیب‌پذیرند.
ازآنجاکه این گروه‌ها مستعد ابتلا به عوارض و مرگ براثر ویروس هستند، بسیاری از اقدامات موجود برای محافظت از آنان ادامه خواهد یافت.
زندگی با واکسن چگونه خواهد بود؟
پروفسور هااس بیان کرد: در صورت تولید واکسن نیز باید فاصله فیزیکی را رعایت کنیم و احتمالا برای مدتی، پروتکل‌های بهداشتی مانند رعایت فاصله فیزیکی، ماسک زدن و خانه‌نشینی ادامه خواهد یافت و حداقل تا زمان درمان‌های موفقیت‌آمیزتر برای بیماران کووید- ۱۹، این احتمال وجود خواهد داشت.
درحالی‌که اغلب، واکسن به‌عنوان بلیت طلایی خروج از بیماری همه‌گیر در نظر گرفته می‌شود، واقعیت این است که باید مواردی در این زمینه را در نظر بگیریم. واکسن تنها پاسخ برای بیماری کووید- ۱۹ نخواهد بود و نیاز به تولید هم‌زمان دارو نیز هست.
داروها این اطمینان را می‌دهند که اگر افراد بیمار شوند، بیمارستان‌ها برای معالجه و کاهش عوارض مجهز هستند. این مورد هم‌زمان با تولید واکسن همراه است.
در حال حاضر، تعداد معدودی از داروهای تایید شده برای درمان ویروس ازجمله دگزامتازون و رمدسیویر داریم، همچنین تعداد اندکی از درمان‌های ثابت‌نشده در دست بررسی داریم.
