تکنولوژی و چالش‌های یادگیری آنلاین دانش آموزان در کرونا

نرگس درودیان، خبرگزاری دانا، سرویس سلامت؛ این روزها که کرونا هم آموزش و هم پرورش رسمی را تحت تأثیر قرار داده است، بیش از گذشته پرداختن به مساله یادگیری اهمیت پیدا می‌کند. واقعیت این است که یکی از دردسرهای همیشگی والدین و معلم‌ها ایجاد رغبت در دانش آموزان برای بالا بردن سطح یادگیری آنها بوده غافل از اینکه علاوه بر اینکه ایجاد رغبت تحصیلی خود یک عامل فردی است، عوامل محیطی که می‌تواند روی آن اثرگذار باشد نیز علیرغم گستردگی که دارد اما با ظرافت‌هایی قابل احصا است.

حالا که کرونا آموزش‌ها را حدود یک سالی است غیرحضوری کرده است شاید این «رغبت» بیشتر تحت تأثیر قرار گرفته باشد و کم نباشند والدینی که باید دنبال فرزندانشان بدوند تا تکالیف خود را انجام دهند یا بازخوردی از آنچه آموخته‌اند ارائه دهند.

طرح خوانا که در ۵ درصد مدارس ابتدایی کشور در حال اجراست، به دنبال ارزشیابی سنتی نیست بلکه انتظار می‌رود مهارت‌های نوشتن، خواندن، صحبت کردن و گوش کردن را که از اهداف این طرح است، در رفتار دانش آموزان محقق شوددر این میان آموزش و پرورش هم سعی دارد طرح‌هایی را اجرا کند و مورد استقبال قرار دهد که بتواند به رغبت بخشی در دانش آموزان بیانجامد. طرح‌هایی که بتواند به افزایش یادگیری در پایه‌های یادگیری که خواندن و نوشتن است بیانجامد مثل بسته تحولی خوانا که قرار است با اجرای این طرح در جامعه آموزش ابتدایی، جایگاه جمهوری اسلامی ایران در آزمون بین‌المللی سواد خواندن و نوشتن ارتقا می‌یابد و دانش آموزان ایرانی به جایگاه واقعی خود در سطح جهانی دست پیدا کنند.

به گفته رضوان حکیم زاده معاون آموزش ابتدایی طرح خوانا که در ۵ درصد مدارس ابتدایی کشور در حال اجراست، به دنبال ارزشیابی سنتی نیست بلکه انتظار می‌رود مهارت‌های نوشتن، خواندن، صحبت کردن و گوش کردن را که از اهداف این طرح است، در رفتار دانش آموزان محقق شود و تربیت دانش آموزانی با اعتماد به نفس بالا از نتایج اجرای این طرح باشد.

پیشتر نیز طرح بازی و یادگیری در دوره ابتدایی مطرح شد و حتی در مدارسی اتاق‌های قصه و بازی راه اندازی شد که عملاً در سال تحصیلی گذشته و سال تحصیلی که در آن قرار داریم این طرح به دلایل متعدد از جمله دوری دانش آموزان از مدارس به فراموشی سپرده شد که شاید یک غفلت در این میان این بود که آموزش‌های لازم به والدین برای ورود به بحث آموزش بازی و یادگیری ارائه نشده بود تا در این وانفسایی که عمده بار آموزش به عهده والدین است، از آن کمک بگیرند.

صبح امروز نیز طرح ملی استفاده از خودنویس از کلاس سوم ابتدایی در سیستم آموزشی ایران با ایده پردازی و اجرای حامد نیک پی ارائه شد. پیش از این در مطلبی که می‌توانید «اینجا ‏» بخوانید با حامد نیک پی که ۱۷ سال سابقه معلمی در رشته ریاضی و دارای دکترای ریاضی محض است، پیرامون این طرح گفتگو کردیم و در همان مجال وی تاکید کرد: ‎استفاده از نوشت افزار مناسب در مدارس، ‎ ‎موجب افزایش رغبت دانش آموزان به انجام تکالیف و ‏همچنین تحصیل می‌شود. در این طرح‎ اثبات خواهیم کرد که استفاده از خودنویس در سیستم آموزش ی ایران از ‏کلاس سوم ابتدایی، نقش بسیار زیادی در ارتقا کیفیت آموزشی ایفا خواهد کرد.‏

وی گفت: ‏به طور حتم اگر دانش آموزان و دانشجویان در نوشتن از ابزارهایی استفاده کنند که برای ‏آنان لذت‌بخش باشد، آنگاه آنان رغبت بیشتری به نوشتن خواهند داشت‎.‎‏ استفاده از ‏نوشت افزار مناسب برای دانش آموزان سبب خواهد شد که در هنگام ‏نوشتن دقت بیشتری کنند‎‏ و این باعث خواهد شد که آنها به درس و آموزش راغب تر ‏شوند که این تأثیر بسیار بالایی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان خواهد ‏داشت، و در ادامه‎ ‎موجب خواهد شد که تحصیل برای آنان از درجه اهمیت بالاتری ‏برخوردار خواهد گردد و جایگاه آموزش در جامعه افزایش یابد‎‎.

تأثیرات تکنولوژی بر یادگیری دانش آموزان

واقعیت این است که این روزها به دلایل متعدد از جمله سرعتی که تکنولوژی به ما تحمیل کرده و همچنین روی آوردن بیشتر به سمت تایپ تا نوشتن روی کاغذ حتی از سوی دانش آموزان، بدخطی شیوع بیشتری دارد. در این حدود یک سالی که ارتباط دانش آموزان در فضای مجازی بیشتر شده نیز می‌توان حدس زد که اوضاع بدتر هم خواهد شد. این در حالی است که ایرانیان از دیرباز بر خط خوش تاکید فراوان داشتند و پدر و مادرهای دانش آموزان امروز می‌توانند صفحات خط نستعلیق در کتاب‌های درسی و آموزش آن را به یاد بیاوردند. حتی داشتن خط خوش تا جایی در فرهنگ ما امری ستایش شده است که حتی در برخی مشاغل بدخطی افراد زبانزد می‌شود.

این روزها به دلایل متعدد از جمله سرعتی که تکنولوژی به ما تحمیل کرده و همچنین روی آوردن بیشتر به سمت تایپ تا نوشتن روی کاغذ حتی از سوی دانش آموزان، بدخطی شیوع بیشتری دارد. در این حدود یک سالی که ارتباط دانش آموزان در فضای مجازی بیشتر شده نیز می‌توان حدس زد که اوضاع بدتر هم خواهد شداما اینکه تا چه میزان داشتن خط خوش در یادگیری مؤثر است یا چه میزان تکنولوژی مخل یادگیری (حداقل یادگیری خواندن و نوشتن) است، نیاز به اجرای کاری پژوهشی و علمی دارد تا میزان اثر بخشی خط خوش بر میزان یادگیری سنجیده شود و حتی طرح بسته تحولی خوانا و اثرگذاری آن در فرایند یادگیری نیز باید در پژوهش‌های کاربردی احصا شود،؛ اما همه اینها نشان می‌دهد که در فرایند یادگیری به جز محرک‌های اصلی همواره محرک‌های جانبی نیز به صورت مستقیم و غیرمستقیم اثرگذار است، اثر گذاری این موارد هم دور از انتظار نیست. شاید به طور مثال استفاده از خودنویس از کلاس سوم ابتدایی بتواند همان کارایی را داشته باشد که گنجاندن دروس مشق نستعلیق در کتاب‌های قدیم داشت؛ لحظه‌هایی تمرکز بر فرم آنچه می‌نویسیم و نه محتوای آن!

کلاسهای مجازی فرصت دیدار و تعاملات را سلب کرده است

امروز تبلت و گوشی هوشمند جایگزین کتاب و دفتر شده و جمعیت بسیاری از دانش آموزان به ویژه ساکنان روستاها و نقاط دورافتاده به دلیل محدود بودن پهنای باند اینترنت و نبود گوشی هوشمند با مشکلاتی مواجه هستند و والدین را نگران آینده تحصیلی فرزندان خود کرده است.

یکی از نگرانیهایی که والدین در دوران آموزش مجازی دارند، ارتباطات دانش آموزان در دنیای واقعی است. حضور در مدرسه و ارتباط با دیگر بچه ها، باعث تقویت روحیه تیمی و بالا رفتن عزت نفس در دانش آموزان می شود که در پیشرفت تحصیلی موثر است.

مهمترین ضعف زیرساختی در آموزش آنلاین، معلمان بی تجربه در آموزش مجازی است زیرا اغلب معلمان تجربه کار در آموزش آنلاین را ندارند و این موضوع باعث می شود تا در بسیاری از موقعیت ها، واکنش درست را نداشته و معلمان و دانش آموزان، از برگزاری این کلاس های آنلاین دلسرد شوند.

وی اضافه کرد: اگرچه در کلاس مجازی فرصتی جداگانه برای سوال و جواب در نظر گرفته شده، اما نمی تواند جایگزین رفع اشکال به صورت حضوری باشد و پاسخها کوتاه بوده که این مسئله باعث سردرگمی دانش آموزان شده و درنهایت او را با کوهی از مشکلات ریز و درشت درسی مواجه می کند.

سخنی برای والدینی که در تنگنای آموزش مجازی گیر افتاده‌اند!

بد نیست اولیا و معلمانی که این روزها در تنگنای آموزش‌های غیرحضوری گیر افتاده‌اند این را در نظر بگیرند که یادگیری فرایندی پیچیده‌ای است. به گفته هرگنهان در کتاب مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری، یادگیری در حقیقت دارای مفهوم بسیار گسترده‌ای است که در قالب‌های دگرگونی، عادت‌شکنی، ایجاد علاقه، نگرش‌های نو، درک ارزش، ذوق و سلیقه و پیش داوری پدیدار می‌شود. شیوه ترکیب و کاربرد معلومات در استدلال، تفکر، حل مسئله، احساس عمیق انسانی، خودشناسی و دگرگونی‌هایی که در کل شخصیت به وجود می‌آیند همه از یادگیری مایه می‌گیرند.

با این حساب بعید و دور از ذهن نیست که این طرح و طرح‌های مشابه، ایجاد علاقه و نگرش‌های نو و ذوق و سلیقه را در فرایند یادگیری وارد کنند و در نهایت به دگرگونی‌هایی در فرایند یادگیری و یاد دهی بیانجامد و چه بسا لازم است معلمان خوش ذوق بیشتری به ابزارهای کمکی یادگیری بیاندیشند.

هر چند هنوز تعریف جامع و یکدستی که برای همه روانشناسان با نظریه‌های مختلف در حوزه یادگیری وجود ندارد اما بسیاری از روانشناسان و پرورش دهندگان در آموزش و پرورش معتقدند که یادگیری تغییری است که بر اثر تجربه یا آموزش در رفتار پدید می‌آید و آنچه در این میان مهم است واژه تغییر است، زیرا رفتار فرد در زمانی که چیزی نیاموخته یا آن را آموخته، تفاوت دارد و باز هم این مهم مورد تاکید است که ظرفیت افراد برای اینکه بتوانند یک پاسخ را پایدار کند مهم است تا در نهایت بتواند به چیزی به اسم حل مسئله بینجامد. باز هم هرگنهان معتقد است وقتی شاگردی چیزی را می‌آموزد، این فقط رفتارش نیست که تغییر می‌کند، بلکه استعداد پاسخ دادن او در اوضاع و احوال آینده نیز تغییر خواهد کرد و اینجاست که موضوع پایداری در یادگیری مطرح می‌شود.