فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ اضطراب اجتماعی یکی از شایع ترین اختلالات روحی روانی است که حدود 13% از افراد حداقل یک بار در طول عمر خود آن را تجربه می کنند. اختلالی که در موقعیت های اجتماعی ظاهر می شود و موجب می شود فرد از این که تحت نظر ، مورد قضاوت یا در معرض تحقیر قرار بگیرد ، دچار ترسی غیرمنطقی شود ، به طوری که گاهی اوقات این ترس چنان شدت یابد که کارهای روزمره اورا مختل کند.
افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی قادر به کنترل اضطراب خود نیستند و قرار گرفتن در موقعیت هایی چون صحبت با غریبه ها ، تماس چشمی و آغاز کردن گفتگو می تواند جرقه های اضطراب را در آنان شعله ور سازد و بیماری شان را تشدید کند.
نشانه ها
تپش قلب
لرزیدن دست ها
تعریق زیاد
سرخ شدن
ترس یا وحشت از اتفاقات آینده
اضطراب از تحقیر شدن
ترس از موقعیت هایی که در آن مورد قضاوت قرار خواهید گرفت
ترس شدید از قرار گرفتن در موقعیت هایی که سایر افراد حاضر را نمی شناسید
علل
با وجود اینکه علت دقیق این اختلال هنوز مشخص نشده است ، اما تصور می شود که عوامل ژنتیکی و محیطی در به وجود آمدن آن مؤثر باشد.
تجربیات نشان می دهد این اختلال معمولا در سال های نوجوانی آغاز می شود ، اما ممکن است در دوران کودکی هم ایجاد شود و کودکان را هم درگیر خود سازد.
درمان
روانکاوی
این روش برای افرادی که کشمکش های حل نشده عمیق تری دارند ، مفید تر است. در این روش درمانگر به فرد کمک می کند تا مشکلات دوران کودکی را درک کرده و عوامل موثر در ایجاد اضطرابش را شناسایی کند.
آموزش مهارت های اجتماعی
این روش شامل تمرینات مختلفی مثل مدل سازی ، تمرین و نقش بازی کردن است که به فرد کمک می کند تا رفتارهای مناسب را یاد گرفته و اضطرابش را در موقعیت های اجتماعی مختلف کاهش دهد. با این وجود این روش برای درمان همه ی افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بکار نمی رود ، بلکه این تمرینات تنها مختص افرادی است که در تعاملات اجتماعی خود نقص های واقعی زیادی دارند که می تواند از اضطراب اجتماعی شان فراتر رود و روند زندگی شان را مختل سازد.
تماس چشمی ، مکالمه ، ابراز وجود و تماس تلفنی از جمله راهکار هایی هستند که در این روش به کار می روند.
کنار آمدن با بیماری
به جز درمان های دارویی ، چند کار دیگر را هم می توان برای کنار آمدن با فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی انجام داد که نرمش های آرام بخش ، خواب کافی یا داشتن رژیم غذایی مناسب از جمله این راهکارها هستند.
به یاد داشته باشید که اجتناب از موقعیت های اضطراب آور اگرچه ممکن است در کوتاه مدت اضطراب را کاهش دهد ، اما در بلند مدت می تواند اوضاع را بدتر کرده و بیماری را تشدید کند.
پس به جای فاصله گرفتن از موقعیت و فرار کردن از آن به فکر راهکار باشید و به یاد داشته باشید که تنها با درمان صحیح و مراقبت مداوم می توانید کیفیت زندگی خودرا بهتر سازید و در غیر این صورت ممکن است به مشکلات دیگری چون اعتیاد ، افسردگی و..گرفتار شوید.
