به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، آزاده قوچانی دانش آموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «ارائه معیاری بیومکانیکی برای بازسازی حفره های به جا مانده پس از تخلیه تومور سلول غول آسا؛ تحلیل اجزای محدود و آزمون های تجربی» گفت: شکستگی های بعد از عمل یکی از مشکلات شایع بیماران مبتلا به تومور استخوانی پس از خارج کردن تومور به شمار می رود.
وی افزود: با این حال هیچ معیار دقیقی برای تعیین بیماران با خطر شکستگی بالا وجود ندارد. معیارهایی که در حال حاضر استفاده میشوند مانند «مایلرز»بر مبنای داده های بیومکانیکی دقیق نیستند و به صورت کیفی و تقریبی پارامترهای موثر در شکستگی را لحاظ میکنند.
وی ادامه داد: در نتیجه این روش با خطای زیادی در تشخیص همراه هستند اما هدف ما در این تحقیق ارائه یک معیار کمی و بیومکانیکی برای تعیین بیماران با خطر و احتمال شکستگی بالا بود تا بتوان این بیماران را قبل از عمل شناسایی کرد و اقدامات پیشگیرانه و روش مناسب بازسازی حفره به جا مانده از تخلیه تومور را در حین عمل بکار برد.
وی افزود: این اقدامات می تواند از شکستگی های بعد از عمل و نیاز به جراحی مجدد برای تثبیت و درمان آن شکستگی جلوگیری کند.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به روند کار خود خاطر نشان کرد: در این تحقیق با استفاده از روش اجزای محدود که با تست های برون تنی روی استخوان جسد انسان اعتبارسنجی شد، مدلی از استخوان ران انسان را استخراج کردیم که با دقت بالایی استحکام استخوان را پس از برداشتن تومور پیش بینی می کند.
قوچانی خاطر نشان کرد: همچنین با بررسی اثر اندازه و مکان تومور روی استحکام استخوان، اندازه بحرانی و مکان های با خطر و احتمال بالای شکستگی تومور را پیدا کردیم.
دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر عنوان کرد: نتایج حاصل میتواند به پزشکان ارتوپد در شناسایی بیماران با احتمال شکستگی بالا کمک کند تا به موقع اقدامات پیشگیرانه از شکستگی را انجام دهند.
وی با بیان اینکه انجام تست های آزمایشگاهی روی نمونه های استخوانی انسان به علت محدودیت این منابع یکی از دشواری های کار بود، گفت: همچنین عدم دسترسی به نرم افزار های پیشرفته مدلسازی به علت تحریم های موجود از دیگر دشواری ها بود که با برنامه نویسی و کد نویسی در نرم افزار های مهندسی موجود این مشکل تا حد زیادی رفع شد.
وی اضافه کرد: طرح ارائه شده یک طرح بین رشته ای مهندسی پزشکی و ارتوپدی است که با استفاده از روش های تست های برون تنی و روش اجزای محدود انجام شده است.
وی با اشاره به کاربردهای این طرح گفت: تعیین بیماران مبتلا به تومور با خطر و احتمال شکستگی بالا قبل از عمل تخلیه تومور، و یا توسعه مدل برای تعیین بیماران میتلا به پوکی استخوان و در معرض شکستگی پاتولوژیک میتواند از کاربردهای دیگر مدل ارائه شده در این طرح باشد. همچنین، در حال حاضر این طرح برای بررسی خطر شکستگی در بیماران مبتلا به تومور استخوانی در استخوان های بلند دیگر به منظور استخراج معیاری جامع برای تعیین احتمال شکستگی پس از برداشتن تومور استخوانی در حال توسعه است.
به گزارش مهر، این طرح در دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر (گروه بیومکانیک) انجام شده است. و دکتر محمد حسین ابراهیم زاده (عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد) به عنوان مشاور این طرح بوده اند.
بخشی از نتایج این پژوهش، در مجله معتبر Scientific Reports از انتشارات Nature به چاپ رسیده است. همچنین یکی از مقالات ارائه شده حاصل از نتایج این طرح، در کنفرانس International Society Of Biomechanics (ISB/ASB ۲۰۱۹) در لیست کوتاه مقالات برتر، و کاندید دریافت جایزه David Winter Young Investigator Award از سوی انجمن بین المللی بیومکانیک شده است.
