فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی ؛ همه ی ما در اطرافمان افرادی را می شناسیم که دوربین شان همیشه آماده ی عکس گرفتن در لحظه است و از هر فرصتی برای عکس گرفتن از خود استفاده می کنند. وقتی فرد به این سطح از علاقه و اشتیاق به عکس گرفتن از خود می رسد کمی باید نگران شد، چراکه قطعا این فرد دچار اختلال سلفیتیس است.
سلفیتیس چیست ؟
به اعتیاد به سلفی گرفتن یا تمایل شدید وسواسی برای عکس گرفتن از خود سلفیتیس گفته می شود. نوعی اختلال روانی که فرد همواره سعی می کند تا با گرفتن عکس از خود و انتشار آن در شبکه های اجتماعی ، کمبود عزت نفس و شکاف حاصل از فقدان صمیمیت را جبران کند.
محققان براین باورند که اغلب کسانی که از کمبود اعتماد به نفس رنج می برند و به دنبال راهی برای تطابق خود با اطرافیان هستند یا نشانه هایی شبیه سایر رفتارهای اعتیاد آور در آن ها دیده می شود ، به این اختلال دچار می گردند.
ملاک های تشخیص سلفیتیس
بهسازی محیط اطراف
سلفی گرفتن در مکان های ویژه به منظور افزایش احساس مثبت نسبت به خود و شرایطی که در آن قرار دارند و هم چنین به رخ کشیدن امکانش شان به دیگران
توجه طلبی و کمبود محبت
سلفی گرفتن به منظور جلب نظر و توجه اطرافیان
تغییر دادن خلق و خو
فرد برای بهتر شدن حال خود به سلفی گرفتن متوسل می شود.
بالابردن اعتماد به نفس
سلفی گرفتن برای دریافت حس بهتر به خود که توسط دیگران به فرد القاء می شود.
همرنگ شدن با جماعت
گرفتن سلفی به منظور مورد تأیید قرار گرفتن از سوی همسالان و اطرافیان
راه کارهایی برای درمان
رفتار شناختی مهم ترین درمان برای اختلال سلفیتیس به شمار می رود. در این روش درمانگر تلاش می کند تا با تغییر طرز تفکر بیمار نسبت به خود و اطرافیان و هم چنین ریشه یابی علل دخیل در ایجاد اختلال ، به بهبود بیمار کمک نماید. در واقع در جلسات روان شناختی فرد حقیقت صمیمیت و روابط باارزش را به وسیله ی ارتباط قوی و واقعی با افراد دیگر متوجه می شود و با جایگزین کردن راه های مناسب به ارزش خود پی می برد.البته راه کارهای دیگری چون مشاوره و گروه درمانی نیز وجود دارند که به تقویت اعتماد به نفس و کنترل این اختلال در فرد کمک می نمایند.
