نازنین دادور، خبرگزاری دانا، سرویس ایرانشناسی؛ گردشگری روستایی، یکی از شاخههای بااهمیت در صنعت گردشگری است که بحثهای زیادی را در محافل مختلف به خود اختصاص داده است. این نوع گردشگری یکی از فرصتهایی است که میتواند علاوه بر منافع اقتصادی، زمینههای اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی را نیز در بر بگیرد.
شناخت و بررسی اثرات گردشگری و مدیریت آن در مناطق روستایی، نقش مؤثری در توسعه پایدار گردشگری و نیز پایداری اجتماعات محلی خواهد داشت. بنابراین در حال حاضر که توسعه گردشگری روستایی تا حدودی در دستور کار برنامههای توسعه کشور قرار گرفته، تقویت مبانی و آشنایی با تجربیات جهانی ضروری است و در روند توسعه تأثیرگذار خواهد بود.
با توجه به پتانسیل ها بالا و جاذبه های فراوان روستاها اگر این صنعت ( توریسم روستایی) به جایگاه واقعی خود برسد و به چشم منبع درآمدی برای دولت ها و روستائیان به آن نگریسته شود، دیری نمی پاید که شاهد پیشرفت های چشمگیری در کشورهای جهان سومی و درحال توسعه به خصوص در روستاها خواهیم بود. اما متأسفانه در جوامع مزبور که ایران نیز در میان آنها قرار دارد، به این مقوله توجهی نمی شود.
ایجاد اشتغال در روستا یکی از مهمترین و ضروریترین کارها است. از مهمترین رویکردها در توسعه میتوان به ایجاد اشتغال، توسعه پایدار، افزایش ثروت، بهبود وضعیت معیشت مردم به ویژه در سطح روستاها اشاره کرد.
توانمندسازی جوامع محلی باعث میشود روستاییان در عرصه فعالیت روستایی حضور پیدا کنند همچنین باعث هدایت و توجه دادن روستاییان به افزایش انگیزشهای خودباوری و خوداتکایی میشود در نتیجه محیطهای فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در روستا بهبود مییابد که بدون این امر مهم توسعه روستا امکانپذیر نیست.
روستاها به دلیل جاذبههایی که در حوزه فرهنگی و تاریخی دارند، میتوانند از مقاصد گردشگری جذاب برای دوستدارن این حوزه به شمار بیایند. همچنین روستاییان اصالت و رفتار بومی خود را حفظ کردند و از این راه هم گردشگران را به سمت خود جذب میکنند.
صدور پروانه بهرهبرداری برای حدود ۲۳۰۰ واحد اقامتگاه بومگردی
ولی تیموری معاون گردشگری وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ۱۰ مرداد ۱۴۰۰ چندی پیش با یادآوری اهمیت توسعه گردشگری روستایی، به اقدامات معاونت گردشگری وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در این حوزه اشاره کرد و گفت: در نتیجه این اقدامات درآمدهای اقتصادی حاصل از گردشگری در میان جوامع روستایی توزیع و میزان اشتغالزایی در این مناطق افزایش یافته است.
به همین دلیل، با رویکرد حفظ حداکثری روستاهای گردشگرپذیر و ایجاد زمینههای رقابتی میان روستاها، طرحی با همکاری صاحبنظران حوزه گردشگری و روستا، شامل شاخصهای ارزیابی و رتبهبندی تهیه شده است. این طرح با هدف رتبهبندی روستاهای گردشگرپذیر و تعیین استانداردها و شاخصهای مورد نیاز روستاهای کشور مورد بررسی قرار گرفت.
از جمله اقدامات دولت برای توسعه گردشگری روستایی، صدور پروانه بهرهبرداری برای حدود ۲۳۰۰ واحد اقامتگاه بومگردی در مناطق روستایی است که منجر به ایجاد زمینه اشتغال برای حدود هشت هزار نفر شده است.
معرفی روستاها نخستین عامل رونق گردشگری است
نجفی با تاکید بر توسعه زیرساختها که از مزایای توسعه گردشگری در یک منطقه است، گفت: شرط رونق گردشگری در مناطق روستایی آن است که زیرساختها در همه بخشها در شرایط مناسبی باشد. بسیاری از روستاهایی در مناطق مرزی، جذابیتهای بالایی دارد. همچنین برای مثال کسی در قشم نمیتواند فرهنگ منطقه را ببیند و باید به روستاهای دورتر برود، در این مناطق بومگردی وجود دارد. آنجا میتوانند فرهنگ تاریخ و موسیقی محلی را از نزدیک ببینند.
یکی از شرطهای بهرهمندی از تجربههای جدید در روستاها، جسارت و قبول امکانات کمتر است. این کارشناس گردشگری در اینباره توضیح داد: در مجموع، معرفی روستاها نخستین عامل رونق گردشگری است؛ افرادی که جسورترند و میتوانند سختی را تحمل کنند، برای گردشگری به روستاها میروند، در نتیجه گردشگری در آن مناطق رونق پیدا میکند، زیرساختها بهبود مییابد و نهادهای دولتی و شبهدولتی دسترسی مناطق را بهتر میکنند.
نجفی بر ضرورت یادگیری زبان انگیسی در مناطق محلی گردشپذیر کشور تاکید کرد و گفت: در ایران با توجه به تنوع فرهنگی که داریم باید به گردشگری فرهنگی اهمیت داده شود. در ایران دو سبک گردشگری داریم، گروهی که علاقهمند به رفاه و آسایشاند و گروه دیگر تجربهگرا و دنبال کشف کردن و یاد گرفتن هستند. در این بخش، گردشگری کشاورزی نیز مطرح است. این سبک هنوز در ایران شناخته شده نیست و برای افرادی است که علاقه دارند کشاورزی را تجربه کنند. اینها میتواند زیرمجموعههای گردشگری روستایی باشد.