فاطمه سادات زاهدی ، کارشناس ارشد مشاوره ، خبرگزاری دانا ،
با وجود اینکه از قرن گذشته اهمیت اختلالات روانی بیشتر شناخته شده است ، اما
همچنان سلامت روان در همه دنیا و از جمله ایران مورد غفلت واقع می شود .
جالب است بدانید تنها یک سوم افرادی که به مراکز بهداشت
روان دسترسی دارند به روانشناس مراجعه می کنند و محققان معتقدند که دیگر افراد درک
صحیحی از بیماری ها و اختلالات روان ندارند و آنها را تنها به مشکلات محیطی و
اتفاقات اطرافشان نسبت می دهند .
عوامل متعددی باعث ایجاد مقاومت برای دریافت کمک تخصصی و
حرفه ای می شود که عبارتند از :
از انگ و برچسب "روانی بودن " میترسیم
باید توجه داشت مشکلات روانی ، موضوعی کاملاً عادی و رایج
است و همه ی ما ممکن است به مقادیر مختلفی با آنها دست به گریبان باشیم . پس بدون
نگرانی بهتر است این نکته را مدنظر قرار دهیم که اهمیت دادن به سلامت خود مهم تر
تز قضاوت دیگران است .
هزینه ی خدمات روانشناختی برایم سنگین است ،
چرا اگر مشاوران هدفشان کمک به مراجع است ، رایگان مشاوره نمی دهند
گاهی هزینه های روانی و مادی ناشی از درمان نکردن بسیار بیشتر و سنگین تر از هزینه های درمان است
. یادمان باشد به درمان به چشم یک هزینه نگاه نکنیم ،اولاً درمان در واقع یک
سرمایه گذاری بلند مدت است که موجب افزایش توانمندی های ما در زندگی خواهد شد ، در
ثانی ، درمانگری که ما به عنوان متخصص به
او مراجعه می کنیم هم بابت رسیدن به این جایگاه هزینه های بسیاری
انجام داده و دوره ی مختلفی برای ارائه این خدمات به ما گذرانده ، پس بسیار منطقی
است که در ازای خدمات و حال خوبی که به ما ارائه می دهد ، هزینه دریافت کند .
اینکه از درمانگر توقع داشته باشیم به ما خدمات رایگان ارائه دهد مثل این است که
از سوپری محل بخواهیم شیر و تخم مرغ به ما مجانی دهد ، از راننده ی تاکسی تلفنی انتظار
داشته باشیم ما را رایگان به محل کارمان برساند و یا از پزشک متخصص جراح قلب و
عروق بخواهیم بدون دریافت دستمزد قلب ما را جراحی کند و ویزیت دریافت نکند . به
نظر شما این خواسته و توقع منطقی است ؟؟!!!
برای بیان موضوعات محرمانه اعتمادی به درمانگر
ندارم
یکی از اصول اولیه روانشناسی و مشاوره ، رازداری و عدم افشای راز مراجعین
است و روانشناسان و مشاوران نیز مانند پزشکان ، تعهد نامه ی اخلاقی و حرفه ای
دارند و متعهدند که به هیچ عنوان هیچ رازی را از مراجعین فاش نکنند مگر اینکه فرد
برای خود یا دیگران خطر آفرین باشد یا قصد آسیب جسمانی داشته باشد ؛ البته این
موارد با نامه ی رسمی از مراجع قانونی ذی صلاح امکان پذیر است و لاغیر .
فرصتی برای مراجعه به روانشناس ندارم
مشکلات زندگی خود به خود حل نمیشوند و بسیاری از آن ها با
گذشت زمان پیچیده تر می شوند ؛ بنابراین داشتن فرصتی برای حل آنها در واقع صرفه
جویی در زمان است ؛ در کنار اینکه درمان از رنج درونی نیز میکاهد .
یک
دوره پیش روانشناس رفتم ولی مشکلم حل نشد
شخصیت و رویکرد درمانی روانشناسان باهم متفاوت است و اگر
زمانی روانشناسی نتوانسته به ما کمک کند دلیلی ندارد که هیچ کس قادر به حل مشکل ما
نباشد ؛ به علاوه باید این نکته را در نظر داشت گاهی شناسایی دقیق یک مشکل و کمک
به حل آن زمان بر و طولانی است ، پس باید برای نتیجه گرفتن صبور باشیم .
ترجیح می دهم با دوستانم صحبت کنم
البته ! این مهم است که با دوستان خود صحبت کنیم و حمایت آن
ها را داشته باشیم ، اما رابطه ی درمانی چیزی بیشتر از یک رابطه ی دوستانه است ؛ درمانگر نه تنها از ما حمایت می کند بلکه ما را
به چالش می کشد تا بتوانیم نسبت به خود شناخت و بینش به دست آوریم .
حال باتوجه به اینکه دلایل مقاومت برای مراجعه به روانشناس
و مشاور را باهم یادگرفتیم ، بهتر است اگر در مسیر زندگی با مسائلی مواجه هستیم و نیازمند کمک گرفتن حرفه ای از مشاوریم، آن را از
خود دریغ نکنیم و هرچه زود بر این مقاومت ها غلبه کنیم و از یک مشاور خبر و متعهد
کمک بگیریم .