انژکتور جایگزینی برای کاربراتور است که به کاهش مصرف سوخت، قابلیت استارت بهتر خودرو در هوای سرد، کاهش سطح آلایندگی خودرو و بالا رفتن بهره وری موتور کمک می‌کند.
انژکتور که در واقع مانند یک سرنگ الکتریکی تزریق و پاشش سوخت را کنترل می‌کند وظیفه خود را به کمک جریان الکتریکی انجام می‌دهد. به این ترتیب که انژکتور سوخت را با فشار حدود ۳کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع (سه برابر فشار هوای جو) در داخل سیلندر یا منیفولد هوا می‌پاشد تا تراکم لازم جهت احتراق را ایجاد کند.
در خودرو‌های مجهز به سیستم‌های انژکتوری سنسور‌های متعددی نیز به منظور بررسی و رصد کردن فعالیت‌های اجزای مختلف فنی خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرند. سنسور‌های دور موتور، فشار منیفولد، دریچه گاز، اکسیژن از جمله این سنسور‌های هستند. این سنجش‌ها اطلاعات بخش‌های مختلف موتور را به صورت مستمر پایش و جمع آوری کرده، سپس جهت پردازش و بررسی به ECU ارسال می‌کنند.
مغز متفکر خودرو با پردازش اطلاعات دریافتی از سنسورها، دستور‌های لازم را به عملگر‌های مختلف برای تنظیم شرایط فعالیت بهینه موتور ارسال می‌کند.
نحوه کار انژکتور
نحوه کار انژکتور به بیان ساده به این صورت است که، سوخت توسط پمپ بنزین با فشاری ثابت و مشخص وارد فیلتر ورودی انژکتور که در بخش فوقانی آن قرار دارد می‌شود. فشار سوخت ورودی سوزن انژکتور را به سمت بالا هدایت می‌کند و پاشش از طریق سوراخ انتهایی سوزن انجام می‌شود. اما گفتیم که انژکتور یک قطعه مکانیکی-الکتریکی است و دستور‌های لازم برای عملکرد دقیق خود را از ECU دریافت می‌کند. بنابراین، در توضیحی دقیق‌تر باید گفت انژکتور نازلی است که مقدار دقیق و مشخصی از سوخت را با هوا ترکیب کرده و به صورت غبار یا پودر داخل محفظه‌ی احتراق می‌پاشد. به این ترتیب که در سیستم انژکتور ابتدا هوای لازم برای مخلوط سوخت و هوا از ورودی و مجرای منیفولد گاز موتور، وارد محفظه کنترل جرم هوای ورودی می‌شود. یک دریچه متحرک در مسیر هوای مکیده شده در این محفظه قرار دارد که زاویه‌ی آن با میزان تغییر حجم هوای ورودی، تغییر می‌کند و بازتر می‌شود یا بسته‌تر می‌ماند. سنسور مخصوصی که موظف به پایش شرایط این دریچه است و به آن متصل شده، اطلاعات لازم از شرایط آن را به صورت سیگنال به ECU ارسال می‌کند.
ECU با توجه به اطلاعات ارسالی از این سنسور و سنسور‌های اکسیژن و دریچه گاز، زمان باز بودن سوپاپ انژکتور را تنظیم و به آن دستور می‌دهد.
به این ترتیب درصد اختلاط سوخت و هوا و غلظت این ترکیب به میزان نیاز موتور تنظیم و درون سیلندر‌ها تزریق می‌شود. در نهایت حجم سوخت ارسالی به سیلندر‌ها وابسته به زمان باز بودن سوپاپ انژکتور است. این زمان که، پهنای تپش خوانده می‌شود توسط ECU کنترل می‌شود.
همچنین در بخشی از سیستم سوخت‌رسانی که بنزین را از پمپ گرفته و با فشار به سوپاپ انژکتور‌ها می‌رساند ریل سوخت نامیده می‌شود.
انتهای پیام/
