به گزارش خبرگزاری دانا، سالهاست مراکز آموزشی و پژوهشی حوزوی به دنبال کسب مجوز از وزارت علوم هستند و همین رویکرد باعث شده ساختارهای آموزشی و پژوهشی از جمله آیین نامه جذب و ارتقا و غیره بر حوزه علمیه تحمیل شود؛ از طرفی بر اهل فن پوشیده نیست که ساختارها، رکن اساسی در تنظیم گری و حکمرانی به شمار می آیند.
باری، پرسش اصلی این است که آیا با ساختارها و قوانین وزارت علوم می توان به اهداف حوزوی دست یافت؟
وضعیت اسفبار این انفعال در حکمرانی، تبعیت اعضای هیات علمی از وضعیت حقوقی دانشگاه هاست که فاصله حقوقی استادان ممحض حوزوی را با استادان مراکز حوزوی- دانشگاهی بیشتر می کند که در بلند مدت، آسیب جدی بر دروس متعارف حوزه وارد خواهد شد.
پیشنهاد این کمترین، استقلال حوزه علمیه و همه مراکز حوزوی در حکمرانی(سیاستگذاری و تنظیم گری و خدمات عمومی) آموزشی و پژوهشی و تبلیغی است.
تحقق این پیشنهاد به تعالی بخشی شورای عالی حوزه علمیه و یافتن نگاه حکمرانی به معنای پیشگفته در همه ساحت های حوزه علمیه و همراهی دفتر مقام معظم رهبری در این زمینه است.
مدیریت حوزه علمیه، قدم های مفیدی در این راستا برداشته است؛ لکن باید تلاش ها، ذیل حکمرانی قرار گیرد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
عبدالحسین خسروپناه دزفولی
طلبه حوزه علمیه قم
انتهای پیام/