قدرتمندترین تلسکوپ فضایی جهان، قرار است عملیات علمی خود را در تابستان ۲۰۲۲ آغاز کند و در ارتباط با دوره‌های اولیه کهکشان مطالعاتی را انجام دهد.
به گزارش خبرگزاری دانا از slashgear، تلسکوپ فضایی جیمز وب، قدرتمندترین تلسکوپ فضایی جهان، قرار است عملیات علمی خود را در تابستان ۲۰۲۲ آغاز کند و یکی از موضوعاتی که اخترشناسان برای مطالعه آن بسیار هیجان زده هستند، مراحل بسیار اولیه کیهان است. یکی از چیز‌های باورنکردنی در مورد نجوم این است که می‌توان با استفاده از آن اطلاعاتی را از گذشته به دست آورد. از آنجایی که طول می‌کشد تا نور به ما برسد، وقتی اجرام بسیار دور مانند کهکشان‌ها را رصد می‌کنیم، آنها را در مراحل شکل گیری آنها می بینیم؛به عبارتی هر چه دورتر نگاه کنیم وضعیت ابتدایی تر اجرام فضایی را می بینیم.
از آنجایی که تلسکوپ جیمز وب بسیار قدرتمند است، می‌تواند اجرام بسیار دور را ببیند، به این معنی که می‌تواند به دوره‌های خاصی که نزدیک به انفجار بزرگ که ۱۳.۸ میلیارد سال پیش رخ داده است، نگاه کند. جیمز وب می‌تواند کهکشان‌هایی را ببیند که تا چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ وجود داشته‌اند و بینش‌های بیشتری نسبت به جهان اولیه به ما می‌دهند. مایکل ماسدا، محقق، می‌گوید: این کهکشان‌ها در طول اولین سال‌های تاریخ جهان وجود داشته‌اند که تا به امروز اطلاعات بسیار کمی در مورد آنها داریم. جیمز وب اولین نمونه‌هایی از جهان اولیه را ارائه خواهد کرد که به ما این فرصت را می‌دهد آنها را با جزئیات بیشتری درک کنیم.
اطلاعاتی درباره جهان اولیه
یکی از ماموریت‌های علمی وب، NGDEEP نام دارد. این تلسکوپ از یکی از ابزار‌های طیف سنجی وب برای جمع آوری اطلاعاتی به نام طیف استفاده می‌کند. طیف نور به طول موج‌های مختلف تقسیم می‌شود، مانند زمانی که نور به منشور برخورد می‌کند و به رنگین کمان تقسیم می‌شود و می‌توان از آنها برای تشخیص ترکیب اجرام دور استفاده کرد. بخشی از هدف تحقیق این است که بفهمیم چه تعداد عنصر سنگین‌تر، که اخترشناسان از آن به عنوان فلز یاد می‌کنند در این کهکشان‌ها وجود دارد. یادگیری این موضوع برای درک چگونگی تکامل کهکشان‌ها در طول زمان مهم است.
درست پس از انفجار بزرگ، تنها هیدروژن و هلیوم در اطراف کهکشان بودند. سپس، زمانی که ستارگان شروع به ایجاد گرما از طریق همجوشی کردند، عناصر سنگین تری ایجاد کردند. این عناصر سنگین‌تر هنگام مرگ توسط ستارگان پرتاب شدند و در نسل بعدی ستاره‌ها گنجانده شدند؛ بنابراین ستاره‌های مسن‌تر تمایل دارند عناصر سنگین‌تر کم‌تری داشته باشند و ستاره‌های جوان‌تر معمولاً غنی‌تر هستند. یکی دیگر از محققان، دانیل برگ، توضیح داد: "یکی از راه‌های اساسی که ما تکامل را در طول زمان کیهانی ردیابی می‌کنیم، از طریق مقدار فلزات موجود در یک کهکشان است. با ابزار‌های وب، سعی می‌کنیم که بفهمیم کهکشان‌های اولیه چه زمانی تشکیل شده‌اند، از چه چیزی تشکیل شده‌اند و چقدر حجیم بوده‌اند".
