مازوخیسم یا آزار طلبی نوعی اختلال مزمن روانی است که فرد مبتلا از عذاب و شکنجه نسبت به خود احساس رضایت می کند. افراد مبتلا به این اختلال ، بشدت تمایل دارند به وسیله ی خود یا دیگران آزار ببینند و از تحقیر شدن ،کتک خوردن ، رنج و عذاب کشیدن و به طور کلی هررفتاری که باعث آزار آن ها شود ، لذت میبرند.
فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ مازوخیسم یا آزار طلبی نوعی اختلال مزمن روانی است که فرد مبتلا از عذاب و شکنجه نسبت به خود احساس رضایت می کند. افراد مبتلا به این اختلال ، بشدت تمایل دارند به وسیله ی خود یا دیگران آزار ببینند و از تحقیر شدن ،کتک خوردن ، رنج و عذاب کشیدن و به طور کلی هررفتاری که باعث آزار آن ها شود ، لذت میبرند.
انواع مازوخیسم
مازوخیسم روانی
در این مازوخیسم افراد به دنبال تحقیر شدن هستند و هرچه قدر بیشتر تحقیر و کوچک شوند ، احساس لذت بیشتری خواهند کرد و تا زمانی که به آن ها توهین نشود ، آرام نمی شوند.
افراد مبتلا به این اختلال تمایل زیادی دارند که از معشوقشان آزار کلامی ببینند و شنیدن الفاظ رکیک ، بدرفتاری و خرد کردن شخصیت ، آنان را به آرامش و به اوج لذت جنسی میرساند.
مازوخیسم فیزیولوژیک
این نوع مازوخیسم بسیار بدتر و خطرناک تر از مازوخیسم روانی است.فردی که به این نوع مازوخیسم دچار شده است ، با آزار کلامی خوشحال نمیشود و درخواست شکنجه و آزار جسمی را دارد. فرد مبتلا از اینکه مورد ضرب و شتم قرار گیرد ، احساس لذت میکند و در بسیاری از موارد ، آسیب هایی مانند سوختگی ، کندن مو و..برای او لذت بخش است.
مازوخیسم فکری
در مازوخیسم فکری ، فرد مبتلا در تخیلات و تفکراتش به این اختلال گرایش دارد ، به طوری که هنگام فعالیت با شریک جنسی خود نیز تمایلی به انجام کارهای مازوخیستی ندارد و صرفا در مورد آن ها خیال پردازی میکند.
علائم مازوخیسم
گریز از رابطه های سالم و خوشحال کننده
ناتوانی در رد کردن درخواست های دیگران
تمایل به درد کشیدن
تنبلی بیش از اندازه
ماندن در روابط آزار دهنده
احساس گناه بی دلیل
وابستگی به احساسات دردناک
عدم تمایل به دفاع از خود
سرزنش کردن خود به شکل افراطی
تمایل به قربانی بودن در زندگی
علل مازوخیسم
بر اساس دیدگاه روانشناسی ، مازوخیسم به تجربیات تلخ دوران کودکی و نفرت و خشم سرکوب شده از آن بر میگردد. در این صورت فرد با آسیب رساندن به خود ، احساس آرامش میکند و از خود انتقام میگیرد. به گفته محققان مازوخیسم می تواند در هر سنی از کودکی تا سالمندی رخ دهد. اما فاکتورهایی مانند سن ، سبک زندگی ، اختلالات روانی و ذهنی و سوء مصرف الکل می تواند خطر این بیماری را افزایش دهد.
درمان
به دلیل پایداری مازوخیسم ، درمان آن سخت و زمانبر است. مبتلایان به این اختلال می توانند با مراجعه به مرکز مشاوره و با کمک روان درمانی نسبت به درمان اقدام نمایند. در این میان ، خانواده نیز نقش مهمی در درمان ایفاء می کند و روند درمان را سرعت می‌بخشد.
درصورتی که اختلال در فرد بسیار شدید باشد، باید به یک روانپزشک مراجعه کرده و با مصرف دارو این بیماری را درمان نمود.
