فاطمه ترکاشوند-کارشناس ارشد مشاوره-پایگاه خبری دانا(گروه سبک زندگی): احتمالا تا الان به این موضوع توجه کردید که خیلی از ما تو روابطط بیرون از منزل خیلی خوش برخورد و مهربان هستیم ولی در منزل و در روابط با نزدیکان از جمله همسر،خواهر،برادر و پدر و مادر مان خیای بداخلاق، سرد،بی اعصاب و بی حوصله ایم .خانم دیورا ریچاردسون استاد دانشگاه جورجیا استاد دانشگاه جورجیا که تحقیقات زیادی را در حوزه پرخاشگری انجام داده این پدیده را پرخاشگری روزمره می نامند. ایشون پرخاشگری را به سه دسته مستقیم،غیرمستقیم،و منفعلانه تقسیم می کند. پرخاشگری مستقیم شامل فریاد زدن و آزار کلامی و همچنین ضربه فیزیکی می شود.پرخاشگری غیرمستقیم شامل شایعه و دروغ پراکنی و تهمت زدن به افراد می شود. در واقع در این نوع پرخاشگری ما بدون اینکه با دیگران روبرو شویم علیه آنها خشونت انجام می دهیم. پرخاشگری منفعلانه هم شامل رفتارهایی مثل جواب ندادن و یا دیر جواب دادن تماس و پیام و بی محلی می شود. در واقع در این نوع پرخاشگری فرد تلاش می کند به شکل منفعلانه علیه دیگران خشونت انجام دهد . در این جا این سوال پیش می آید که حالا کدام نوع پرخاشگری در روابط نزدیکتر بیشتر دیده می شود؟نتایج چندین سال تحقیق خانم ریچاردسون در این حوزه نشان می دهد که پرخاشگری ما نسبت به نزدیکانمان تا حد زیادی از نوع مستقیم و شامل بدرفتارای مختلف از جمله فریاد و آزار کلامی و فیزیکی می شود . ایشان یه جمله جالب دارد که می گویئ"ما نسبت به کسانی که عشق می ورزیم بی رحم تریم"
خیلی ها فکر می کنند که تخلیه کردن خشم با رفتار پرخاشگرانه اقدامی ضروری و در جهت سلامتی شان است.اگرچه در موارد خاص مثلا با توصیه روانشناس، فرد به انجام رفتارهایی سازنده مثلا ورزش جهت تخلیه انرژی و خشم می پردازد، اما به طور کلی تخلیه خشم و ابراز پرخاشگری در زندگی روزمره چیزی جز افزایش خشم و مشکلات ناشی از آن را در پی ندارد. اما آسیب های پرخاشگری، باعث از دست دادن میزان قابل توجهی از نیروی فکری و ذهنی فرد پرخاشگر می شود:پرخاشگری باعث درگیری ذهنی و فکری شدید نه تنها در زمان بروز پرخاشگری، بلکه تا مدت ها بعد از اقدام به اعمال خشونت آمیز می گردد.مسلما فردی که بخش قابل توجهی از نیروی فکری خود را صرف پرخاشگری نموده، در بقیه امور از ظرفیت ذهنی کمتری برخوردار است.
این موضوع بخصوص در افرادی که به میزان قابل توجهی رفتار خشونت آمیز از خود نشان می دهند، بارزتر استپرخاشگری پرخاشگری می آورد:پرخاشگری باعث برانگیخته شدن پرخاشگری متقابل و اقدام های مشابه جهت مقابله به مثل و دفاع می گردد، مگر این که فرد مقابل در موضع ضعف قرار داشته باشد.همچنین در صورتی که فرد پرخاشگر با پرخاشگری متقابل مواجه نگردد، نگرانی از اقدام مشابه باعث صرف انرژی فکری و ذهنی وی می شود.در واقع فردی که پرخاشگری تولید می کند، در نهایت خود به عنوان مصرف کننده ی پرخاشگری خودش است.خاطره ها و آثار به جا مانده از پرخاشگریاز آن جایی که پرخاشگری یک رفتار خام، ناپخته و مرتبط با مراحل رشدی پایین تر است، فرد بعد از آگاهی یا رشد معنوی و ذهنی و اخلاقی، با یادآوری پرخاشگری یا مشاهده ی آسیب ناشی از اعمال خود (بخصوص پرخاشگری مداوم یا شدید در گذشته )، احساس پشیمانی رنجش و ناراحتی خواهد داشت.
