به گزارش پایگاه خبری دانا نهم مهر در ایران، به عنوان روز هم بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی نام گذاری شده است. در سال ۲۰۰۰ میلادی، در چنین روزی «محمد الدوره» نوجوان ۱۲ ساله فلسطینی به گونه‌ای فجیع به دست نظامیان رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.
نهم مهر در ایران، به عنوان روز هم بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی نام گذاری شده است. در سال ۲۰۰۰ میلادی، در چنین روزی «محمد الدوره» نوجوان ۱۲ ساله فلسطینی به گونه‌ای فجیع به دست نظامیان رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.
رسانه‌های گوناگون خبری، خبر شهادت این نوجوان را منعکس کردند. تصویر شهادت او، درحالی که پشت پدر خود پنهان شده بود تا از شر حمله نظامیان صهیونیست در امان باشد، بار‌ها از شبکه‌های تلویزیونی جهان پخش شد و رسوایی رژیم اشغالگر قدس و حامیان این رژیم را در دنیا، به دنبال داشت. شهادت محمد الدوره، هم سالانش را به مبارزه‌ای بی امان‌تر و آگاهانه‌تر با اشغالگران متجاوز و زورگو تشویق کرد و صد‌ها الدوره پا به میدان جهاد بی امان گذاشتند.
رژیم صهیونیستی پس از شهادت الدوره، نه تنها پشیمان نشد، بلکه دست به کشتار گروهی کودکان و زنان فلسطینی در غزه و کرانه باختری زد.
نمایش شهادت خانواده هفت نفره هدی غالیه در اواخر خرداد سال ۱۳۸۵ در شبکه‌های تلویزیونی جهان، از جمله این جنایت‌ها بود. پس از آن، کشتار کودکان روستای قانا در جنگ اخیر لبنان نیز برگ سیاه دیگری را از تاریخ پرجنایت صهیونیست‌ها رقم زد.
نام گذاری این روز به روز هم بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی که به پیشنهاد جمعیت دفاع از ملت فلسطین صورت گرفت، نمادی از دادخواهی دانش آموزان ایرانی از مستکبران جهان و اعلام همدردی و هم بستگی میان دانش آموزان ایرانی و کودکان و نوجوانان مبارز فلسطینی است.
امروز، بزرگ‌ترین جرم نوجوانان فلسطین، زاده شدن در سرزمین مادری شان است. برخورد نظامیان اشغالگر با این کودکان، زننده و غیرانسانی است. برای نمونه، می‌توان به بازداشت هزاران نوجوان فلسطینی ۱۳ تا ۱۸ ساله اشاره کرد که از آغاز و در هنگام بازداشت، تحت انواع اهانت، شکنجه و رفتار خشونت آمیز و غیراخلاقی در زندان‌ها و مراکز بازجویی قرار گرفتند. رژیم صهیونیستی با شکنجه، بازداشت و سرکوب کودکان فلسطینی، به جهانیان نشان می‌دهد هرگز به قوانین بین المللی و دلایل منطقی پای بند نیست و به خواسته‌های جامعه بین الملل اهمیت نمی‌دهد. رژیم اشغالگر دریافته است هر نسل فلسطینی، از نسل پیش، بیدارتر، متحدتر و ظلم ستیزتر است. بنابراین، این نسل آینده ساز را هدف قرار داده است. یورش غافل گیرانه در نیمه‌های شب و ربودن کودکان و جوانان فلسطینی، استفاده از گاز‌های سمی و اشک آور، ضرب و جرح و تیراندازی با گلوله‌های پلاستیکی، استفاده از سگ‌های درنده که اغلب، کودکان و نوجوانان را زخمی می‌کنند، شکنجه‌های دوران بازداشت مانند وارد کردن ضربه به نقاط مختلف به ویژه به سر نوجوانان، استفاده از دستگاه‌های مخصوص شکنجه کودکان، محروم کردن آنان از خواب و غذا و اعمال انواع شکنجه‌های روحی و روانی از جمله جنایت‌های رژیمی است که به هیچ یک از اصول انسانی و بین المللی پای بند نیست. در برابر این همه شکنجه و انواع آن، کودکان و نوجوانان فلسطینی، تنها برای دفاع از خودشان، به طرف نیرو‌های اسرائیلی سنگ پرتاب می‌کنند. وضعیت دانش آموزان فلسطینی نیز بسیار بحرانی است و تاکنون بسیاری از دانش آموزان پشت نیمکت‌های مدرسه به شهادت رسیده اند. مدارس این کشور نیز در طول سال بسیار تعطیل می‌شود و این مسئله موجب ضعیف شدن پایه علمی و کم بودن معلومات دانش آموزان فلسطینی می‌شود.
سازمان ملل، در گزارشی اعلام کرد: کودکان فلسطینی، بیش از پیش، در جریان حملات اسرائیل کشته می‌شوند و شمار کودکان قربانی در این درگیری ها، دو برابر شده است.
امروز، نهم مهر، روز هم بستگی و همدردی، با کودکان و نوجوانان فلسطینی، مصادف با روز شهادت مظلومانه محمد الدوره است؛ کودکی که در آغوش پدرش، ناجوانمردانه، با گلوله دژخیمان اسرائیلی به شهادت رسید. او نه اولین کودک مظلوم فلسطینی بود، نه آخرین.
جوخه‌های ترور صهیونیست ها، دانش آموزان مدارس را نیز هدف می‌گیرند. آنها با به کارگیری گاز‌های سمی در حملات خود، بار‌ها باعث سقط جنین شده اند.
در حملات آنها، تعداد زیادی از کودکان، برای همیشه معلول می‌شوند و آینده روشن خود را از دست می‌دهند. مادران فلسطینی نیز وقتی کودکان خود را به مدرسه می‌فرستند، خوب می‌دانند با وجود تانک‌های صهیونیستی و خودرو‌های نظامی و بلدوزرها، کودکانشان با چه خطر‌هایی روبه رو هستند. بسیاری از کودکان که در اردوگاه جنین، غزه و نابلس، شاهد قتل و ویرانی بوده اند. نیز به بیماری روانی دچار شده اند.
رژیم صهیونیستی، بسیاری از کودکان اسیر فلسطینی را در بخش‌های کوچکی نگه داری می‌کند که جای کافی برای تردد و خواب و کار‌های روزمره ندارند. همچنین، آنها را با وجود سن کمشان، محاکمه و از ملاقات آنها با خانواده هایشان جلوگیری می‌کند. بر اساس آخرین اخبار منتشر شده، رژیم اشغالگر، بیش از ۲۳۱ کودک فلسطینی را پای میز محاکمه کشانده است و بیش از ۱۰۰ کودک نیز در انتظار محاکمه به سر می‌برند. درحالی که سازمان‌های بین المللی دفاع از حقوق کودکان، مسائلی جزیی مانند تنبیه لفظی والدین نسبت به کودکان را جرم می‌دانند، در برابر اقدام رژیم صهیونیستی سکوت کرده اند.
در خبر‌ها آمده بود: از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ میلادی، بیش از چهار هزار کودک و زن فلسطینی ساکن نوار غزه، به شهادت رسیده اند. البته این آمار، غیر از کودکان و زنانی است که به دلیل شرایط بد زیستی و سوء تغذیه و نبود تجهیزات پزشکی جان خود را از دست می‌دهند.
کودکان، مظلوم‌ترین قربانیان غزه اند. ستم رژیم صهیونیستی به آنان، چنان تأسف آور است که حتی یهودیان باوجدان نیز در برابر این رفتار‌ها اعتراض کرده اند.
جاناتان ساکس، خاخام بزرگ انگلیسی، با صراحت، سیاست اسرائیل در قبال ملت فلسطین و کودکان آنها را محکوم کرده و گفته است: «وضعیت، بسیار اسف بار است؛ زیرا این وضعیت، با ارزش‌های دین یهود سنخیت ندارد و با تعالیم حقیقی دین یهود مغایر است».
محمود عمرو، روان شناس فلسطینی می‌گوید: «اقدام نیرو‌های اسرائیلی در به کار بستن خشونت و سیاست ترساندن و جدا و دور کردن کودکان فلسطینی از محیط خانواده و اجتماع به مدت طولانی، درحالی که آنها در سنی قرار دارند که ذهن و شخصیت شان شکل می‌گیرد و نیاز به آرامش و تعلیم و تحصیل دارند، موجب شده است که کودکان، گرفتار اضطراب، نگرانی، افسردگی و بیماری‌های روحی شوند».
در دین مقدس اسلام، نیت و فعل، دو بخش جدا نشدنی و مرتبط با یکدیگرند تا آنجا که یکی از شاخصه‌های سنجش اعمال، نیت عمل است. در متون اسلامی، رضایت و خشنودی از اعمال گروهی، انسان را در اعمال آنها سهیم می‌کند، همان گونه که اعلام انزجار از اعمال ناپسند دیگران و تبرّی از دشمنان خدا واجب شمرده شده است.
مردم و کودکان فلسطینی، لحظه‌های سخت و طاقت فرسایی را در زیر شکنجه و فشار و خفقان رژیم صهیونیستی می‌گذرانند. امروز هیچ مسلمانی نیست که فریاد کمک خواهی آنها را نشنیده باشد و این کلام رسول گرامی اسلام را به یاد نیاورده باشد که: «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً ینادِی یا لَلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یجِبْهُ فَلَیسَ بِمُسْلِمٍ؛ هرکس بشنود صدای مردی (یا انسانی) را که فریاد می‌کند:ای مسلمانان! به فریادم برسید و او را کمک نکند، دیگر مسلمان نیست».۱
امروز، سکوت در برابر این همه ستم، معنایی جز رضایتمندی از رفتار صاحبان زور و قدرت صهیونیستی ندارد و هر مسلمانی وظیفه دارد به قدر توان خود، از فلسطینیان حمایت کند.
پیامبر صلح و مهر، حضرت محمد مصطفی (ص) می‌فرماید: «آن که سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد، به خدا و روز قیامت ایمان ندارد.» این روز‌ها جمعیت ۵/۱ میلیون نفری نوار غزه به سختی زندگی می‌کنند. ذخایر مواد غذایی و سوخت شان، به پایین‌ترین حد خود رسیده و نبود برق، موجب تعطیلی کسب و کار و از کار افتادن سیستم‌های بیمارستانی شده است. در جنگ غزه، بیش از ۱۳۵۰ شهروند فلسطینی به شهادت رسیدند که بیش از نیمی از آنان، کودکان و زنان بوده اند.
