به گزارش پایگاه خبری دانا سیدعبدالرسول علم الهدی مدیر مرکز فرهنگی و اجتماعی دانشگاه جامع امام حسین (ع) در میزگرد جایگاه تربیت در سیاستگذاری حجاب و تأثیر آن در وضعیت فرهنگی اجتماعی ایران، با بیان اینکه سیاستگذاری تربیت در تمام جوامع کاملاً قابل فهم است فصل مشترک آنها جامعه پذیری است؛ گفت: کادرسازی به معنی هویت یابی هم باید در جامعه انجام شود.
علم الهدی با بیان اینکه سیاستگذاریهای تربیتی سیاستگذاریهایی بر مبنای فرهنگی و با رویکردی فرهنگی است؛ گفت: ما در حوزه سیاست گذاری همواره معنای متفاوتی از تربیت را نسبت به آموزش در نظر داریم؛ کادرسازی در جامعه ایرانی هم با کادر سازی در جوامع دیگر متفاوت خواهد بود.
این محقق دانشگاه امام حسین در تعریف واژه تربیت گفت: تربیت فرآیندی تعاملی و مستمر میان دو عامل انسانی است که از یک جهت زمینه سازی و از جهت دیگر حرکتی ارادی و آگاهانه است؛ برای رشد همه جانبه استعدادها در جهت حیات طیبه و کمال انسانی که همان ظهور ربوبیت الهی است.
علم الهدی با بیان اینکه تربیت باید دارای این سه رکن اساسی باشد؛ گفت: ظهور ربوبیت الهی، وجود دو انسان و حرکت آزادانه و ارادی سه بخش اصلی این تربیت است.
وی با طرح این سوال که آیا این مسائل قابلیت سیاستگذاری دارد گفت: قطعاً این موارد باید با سیاست گذاری کنترل شود این جریانی مربوط به اجتماع است و تنها تصمیمی فردی نیست.
این محقق با بیان اینکه ما یک امت واحد هستیم که باید برای هدایت و تربیت یکدیگر دغدغه داشته باشیم گفت: سیاست تربیتی یکی از اصول اساسی سیاست گذاری عامه جامعه اسلامی است؛ جامعهای که تحت هدایت ولایت الهی است.
وی با اشاره به اعتراضات برخی دانشجویان نسبت به موضوع حجاب گفت: مشخص است که بسیاری از انگیزههای غیر از حجاب پشت این اعتراضات است و هنوز به یک جنبش دانشجویی جدی تبدیل نشده است.
وقتی به خانواده اشاره میکنیم به هیچ عنوان نباید با سایه همجنس گرایی مواجه شویم
علم الهدی با بیان اینکه دنیای رسانهای امروز بلندگوها و خواستهها را تغییر میدهد افزود: بخش زیادی از جامعه امروز ما حجاب را قبول دارد، اما رسانهها فرایندهای جدید ایجاد و خواستههای دیگری را مطرح میکنند؛ ما تحت تأثیر بلندگوهای رسانهای در زمینه تربیت قرار میگیریم.
علم الهدی سالم سازی جامعه را خواسته اصلی مردم از حکومت دانست و گفت: باید شرایط زیست اخلاقی ما در جامعه وجود داشته باشد. باید خانواده پاس داشته شود. وقتی به خانواده اشاره میکنیم به هیچ عنوان نباید با سایه همجنس گرایی مواجه شویم. به هیچ وجه نباید فیلمهایی تولید کنیم که در آن حقارت زن و تحقیر زن را که محور خانواده است؛ ببینیم.