به گزارش پایگاه خبری دانا محمود امانی تهرانی در واکاوی مفهومی اجرای سند تحول بنیادین از دو منظر عملیاتی و مدیریتی اظهار کرد: ازنظر مفهوم عملیاتی اجرای سند؛ این روز‌ها با تشکیل قرارگاه اجرایی سازی سند تحول بنیادین موضوع اجرای سند در دستور قرارگرفته است که این امر از بدو تصویب سند در سال ۱۳۹۰ تاکنون در چهار دولت دغدغه مشترک ح شش وزیر بوده است.
وی ادامه داد: علی‌رغم گذشت زمان به نظر می‌رسد که در طول این مدت به یک ادبیات مشترک اجتماعی و واحد در باب مفهوم عملیاتی اجرای سند دست نیافته‌ایم گرچه دلایل آن باید بررسی شود، اما مهم‌تر از آن رفع این نقیصه حیاتی است شاید اولین مسئولیت قرارگاه اجرایی سازی سند تلاش در جهت نیل به این امر باشد.
امانی تهرانی ادامه داد: زیر نظام‌های شش‌گانه سند ظرفیت آن را دارند که این مفهوم عملیاتی را بیافرینند. اگر از منظر جامعه به اجرای سند نگاه کنیم مردم و نخبگان می‌پرسند که آیا در طول سال‌های اجرای سند فضایی که دانش آموزان در آن درس می‌خوانند روزبه‌روز ایمن‌تر، زیباتر، مجهزتر، کم تراکم‌تر و یک نوبته شده است؟ محتوایی که تدریس می‌شود مفید مؤثر و رشد دهنده‌تر از قبل است؟ معلمانی که بر سر کلاس می‌روند آموزش‌دیده باانگیزه و باصلاحیت‌تر از قبل هستند؟ مدیران مدارس مقتدر، ارتقادهنده، مشارکت‌جو و مسلط‌تر به کار گرفته شده‌اند؟ سنجش دانش آموزان و پژوهش‌ها حاوی داده‌های پرشمار، مقتدر و ارزشمندتر است؟ و نهایتاً آیا برای تمامی این امور منابع مالی بیشتری را به‌گونه‌ای بهره‌ور‌تر داریم هزینه می‌کنیم؟
دبیرکل شورای عالی آموزش‌وپرورش اظهار کرد: سند در باب چگونگی تغییراتی که در هریک از منظر‌های فوق باید اتفاق بیفتد ساکت نیست، چرخش‌های تحول‌آفرین تصویری روشن از وضع مطلوب‌تر هر زیر نظام را در اختیار می‌گذارد. تصویری که می‌تواند مبنای تولید نظام شاخص‌ها قرار گیرد و میزان عمل هر مسئول در اجرای سند را آشکار سازد. اگر چنین تبیینی را بپذیریم می‌توان امیدوار بود که تمامی تلاش‌های معطوف به اجرای سند تقسیم‌کار ملی و گزارش اجرای سند صرفاً بر محور بهبود مستمر وضعیت زیر نظام‌های شش‌گانه بر اساس شاخص‌های ملی مبتنی بر چرخش‌های تحول‌آفرین سازمان‌دهی و اجرا شود و در چنین چارچوبی روند مطالعات شکل می‌گیرند و گزارش‌های سالانه وضعیت واقعی آموزش‌وپرورش برحسب زیر نظام‌ها منتشر می‌شوند.
وی در موضوع آسیب‌شناسی مدیریتی اجرای سند گفت: آیا از وزرای آموزش‌وپرورش می‌توان انتظار داشت که پاسخ گوی مسائل مزمن و کمبود‌های نهادینه شده نظام آموزشی کشور در سطح ملی باشد؟ آیا مسئولیت وضع موجود آموزش‌وپرورش را کسی بر عهده می‌گیرد؟ آیا راهی وجود دارد که ده سال دیگر آموزش‌وپرورش کشور در تمام زیر نظام‌های شش‌گانه سند تحول بنیادین و در دستیابی به اهداف عالی خود شاهد پیشرفتی چشمگیر در کشور باشد؟ آیا برای پیشرفت جدی در خصوص دو دغدغه کلیدی کیفیت و عدالت چشم‌انداز روشنی را می‌توان متصور بود؟
دبیرکل شورای عالی آموزش‌وپرورش گفت: پاسخ سؤال اول منفی و پاسخ سؤال دوم اگر کار بر سیاق گذشته پیش رود همچنان منفی است. به نظر می‌ر سد تنها راه برون‌رفت از وضع موجود و پیش‌نیاز هرگونه اقدام برای اجرای نام سندی جامع و پردامنه همچون سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش در حل پایدار مسائل پیچیده و انباشته کشور ایجاد یک هسته مرکزی مدیریت راهبردی نظام آموزشی کشور برای برنامه توسعه کشور است.
