نگار خلیلی، پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ گوش شناگر (که اوتیت خارجی نیز نامیده می شود) یک عفونت در کانال گوش شما است، مسیر بین گوش خارجی و گوش میانی. گوش شناگر ممکن است یک عفونت باکتریایی یا عفونت قارچی باشد.
به آن گوش شناگر می گویند زیرا بسیاری از شناگران مشتاق در مقطعی از زندگی خود به این بیماری مبتلا می شوند. اما حتی افرادی که به ندرت سر خود را در استخر، دریاچه یا اقیانوس غوطه ور می کنند نیز ممکن است دچار گوش شناگر شوند. به عنوان مثال، بیماری های پوستی مانند پسوریازیس خطر ابتلا به گوش شناگر را افزایش می دهد.
اگر گوش شناگر درمان نشود، ممکن است بر شنوایی شما تأثیر بگذارد و باعث کاهش شنوایی شود. در بیشتر مواقع، درمان، مشکلات شنوایی ناشی از گوش شناگر را حل می کند. پزشکان گوش شناگر را با قطره های گوش درمان می کنند که عفونت را از بین می برد.
آیا گوش شناگر خود به خود از بین می رود؟
خیر. گوش شناگر یک عفونت در کانال گوش شما است که تا زمانی که درمان نشود از بین نمی رود. در صورت عدم درمان، عفونت گوش شناگر ممکن است به قاعده جمجمه، مغز یا اعصاب جمجمه شما سرایت کند.
علائم گوش شناگر چیست؟
علائم گوش شناگر بسته به عفونت در گوش شما می تواند خفیف یا شدید باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گوش درد: اگر گوش خود را بکشید، ممکن است گوش درد داشته باشید یا متوجه درد شوید. اگر عفونت زمینه ای درمان نشود، گوش درد اغلب بدتر می شود. گاهی اوقات، درد ممکن است از گوش به کنار صورت شما سرایت کند.
- خارش داخل گوش
- تخلیه از گوش: این ممکن است چرک بدبو یا چرک زرد یا سبز باشد که از گوش شما تراوش می کند.
- گوش مسدود شده: احساس می کنید که چیزی در گوش شما است یا احساس پری در گوش خود دارید.
- قرمزی و تورم در گوش خارجی شما
- کم شنوایی موقت یا کاهش شنوایی
- تب خفیف
- غدد لنفاوی متورم در اطراف گوش یا بالای گردن شما
علت گوش شناگر چیست؟
بسیاری از چیزها ممکن است باعث گوش شناگر شود، اما شایع ترین علت آن فعالیتی است که آب را در کانال گوش شما به دام می اندازد. از آنجایی که باکتریها و قارچها در مکانهای گرم و مرطوب رشد میکنند، تجمع آب در مجرای گوش شما محیط مناسبی برای استقرار باکتریها و قارچها، شروع تکثیر و در نهایت ایجاد عفونت است.
علل دیگر عبارتند از:
- از دست دادن جرم گوش: جرم گوش از مجرای گوش شما در برابر باکتری ها و قارچ ها محافظت می کند. ممکن است جرم گوش را از دست بدهید زیرا آب بیش از حد در گوش شما وجود دارد یا به این دلیل که به طور تصادفی مقدار زیادی جرم گوش را هنگام تمیز کردن گوش پاک میکنید و پوست ظریف مجرای گوش را تحریک میکند.
- آسیب رساندن به گوش: شما می توانید با چسباندن اشیاء به گوش خود برای حذف جرم گوش به مجرای گوش آسیب بزنید. (به سوابهای پنبهای، خودکار، سنجاقهای بابی یا گیرههای کاغذ فکر کنید) کاوش کردن گوش ممکن است جرم گوش و کثیفی را حتی عمیقتر به داخل مجرای گوش شما فشار دهد.
- شنا در آب شیرین: شما می توانید گوش شناگر را از شنا در استخرها تجربه کنید. اما شنا کردن در آب شیرین (شنا در دریاچه ها، برکه ها، رودخانه ها، نهرها و اقیانوس ها) خطر شما را افزایش می دهد، زیرا آب شیرین ممکن است آلوده باشد و حاوی باکتری های بیشتری نسبت به آنچه در استخر است، باشد.
- بیماری های پوستی: اگزما یا پسوریازیس در کانال گوش، خطر ابتلا به گوش شناگر را افزایش می دهد.
- مواد شیمیایی: مواد شیمیایی موجود در اسپری مو و رنگ مو که وارد کانال گوش شما می شود ممکن است به گوش شما آسیب برساند و خطر عفونت را افزایش دهد.
- استفاده از سمعک: سمعک یا هدفون هایی که توسط خاک یا مواد دیگر آلوده شده اند ممکن است باعث عفونت گوش شوند.
تشخیص گوش شناگر
پزشک گوش های شما را از نظر قرمزی، تورم یا سایر علائم آسیب بررسی می کند. اگر از گوشهای شما جرم خارج میشود، پزشک ممکن است نمونهای از آن بگیرند تا مشخص کنند چه چیزی باعث عفونت شده است. عفونت های باکتریایی و قارچی نیاز به درمان متفاوتی دارند.
مدیریت و درمان گوش شناگر
پزشکان ممکن است قطره های گوش حاوی آنتی بیوتیک و کورتیکواستروئید را تجویز کنند. آنها معمولاً داروهای مسکن بدون نسخه را برای کاهش درد توصیه می کنند.
جلوگیری از گوش شناگر
کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از گوش شناگر انجام دهید. خشک نگه داشتن گوش ها موثرترین راه برای جلوگیری از گوش شناگر است.
گوش های خود را خشک کنید
گوش شناگر زمانی اتفاق میافتد که آب در مجرای گوش شما حبس شده باشد و مکانی برای تکثیر باکتریها و قارچها ایجاد کند. راه های خشک کردن گوش عبارتند از:
- هنگامی که شنا می کنید یا زمانی را در آب می گذرانید از گوش گیر تمیز استفاده کنید.
- هنگام دوش گرفتن از کلاه دوش استفاده کنید.
- وقتی موهای خود را می شویید، گلوله های پنبه ای را در گوش خود قرار دهید تا میزان آب موجود در گوش کاهش یابد.
- بعد از حمام کردن، شنا کردن یا قرار گرفتن در آب از یک حوله خشک برای خشک کردن گوش ها استفاده کنید.
- با چرخاندن سر از این طرف به طرف دیگر و کشیدن لاله گوش در جهات مختلف، آب را از گوش خود تخلیه کنید. ترکیبی از کج کردن و کشیدن به تخلیه آب از کانال گوش شما کمک می کند.
- از سشوار برای خشک کردن آب در گوش خود استفاده کنید. از کمترین تنظیمات ممکن برای سرعت فن و سطح حرارت استفاده کنید و نازل خشک کن را چندین اینچ از گوش خود نگه دارید. به این ترتیب، خطر سوختن گوش خود را تهدید نمی کنید.
از گوش های خود محافظت کنید
- از یک پزشک در مورد قطره هایی برای خشک کردن مجرای گوش بعد از شنا یا حمام کردن بپرسید. بپرسید که آیا محلول خانگی سرکه و الکل را توصیه می کنند یا خیر.
- چیزی به مجرای گوش خود نچسبانید.
- در آب های آلوده شنا نکنید.
- اگر از هدفون یا از سمعک استفاده می کنید، حتما آنها را قبل از قرار دادن در گوش خود تمیز کنید. اگر از سمعک استفاده می کنید، از شنوایی سنج خود بپرسید که چگونه سمعک خود را تمیز نگه دارید.
چشم انداز گوش شناگر
اکثر افرادی که گوش شناگر خفیف دارند، طی هفت تا 10 روز پس از شروع درمان، احساس بهتری دارند. اگر گوش شناگر شدید است، زمان بیشتری برای درمان دارویی برای خلاص شدن از عفونت میگیرد.
چگونه از خودم مراقبت کنم؟
گوش شناگر یک عفونت در کانال گوش شما است. اگر برای گوش شناگر تحت درمان هستید، می توانید از طریق موارد زیر از خود مراقبت کنید:
- درمان خود را کامل کنید: اگر پزشک شما آنتی بیوتیک یا داروهای ضد قارچ تجویز می کند، دستورالعمل های خود را در مورد استفاده از دارو دنبال کنید.
- دور نگه داشتن آب از گوش: هنگام دوش گرفتن کلاه بپوشید و تا زمانی که عفونت از بین رفته است از شنا کردن خودداری کنید.
- محافظت از گوش: با انگشتان خود به گوش خود نزنید و از اشیایی مانند گیره کاغذ، مداد و خودکار یا سنجاق بابی برای تمیز کردن گوش خود استفاده نکنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
شما باید به پزشک خود مراجعه کنید اگر:
- شما در حال درمان برای عفونت باکتریایی یا قارچی هستید و 10 تا 14 روز پس از شروع درمان از بین نرفته است.
- گوش درد شما بدتر می شود.
- شنوایی خود را از دست می دهید.
- چرک از گوش شما خارج می شود.