به گزارش پایگاه خبری دانا به نقل از ایکنا، دومین شب سی‌و‌نهمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن جمهوری اسلامی ایران در بخش آقایان از عصر روز گذشته با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، مفسر قرآن و رقابت دو نماینده کشورمان در رشته‌های قرائت تحقیق و حفظ کل قرآن کریم و نمایندگان دیگر کشورها در سالن اجلاس سران کشور‌های اسلامی برگزار شد. در ادامه مشروح سخنان انصاریان را می‌خوانید؛
«ساختمان ظاهری قرآن از ۲۸ حرف «الف تا یا» ساخته شده است. در ابتدای بعضی از سوره‌ها به بعضی از حروف مثل حم، الم، طه و یس اشاره شده است. مصادیق این ساختمان در اختیار همه مردم عالم است. وحی بودن کتاب قرآن با این ثابت می‌شود که با اینکه مصالح ساختمان ظاهر قرآن در اختیار همه عالم است بعد از ۱۵۰۰ سال از نزول قرآن، بشر، یک سوره کوتاه، نگفته است.
از عجز انسان معلوم می‌شود که کتاب خدا معجزه نبوت است. در سوره اسرا می‌خوانیم «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لَا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا؛ بگو اگر انسان‌ها و پریان اتفاق کنند که همانند این قرآن را بیاورند، همانند آن را نخواهند آورد هر چند یکدیگر را در این کار کمک کنند.» قرآن در طول این هزار و پانصد سال دشمنان بسیاری داشته است و در رأس دشمنان فعلی آن آمریکا، اسراییل و اروپاست. اگر این دشمنان و قدرت‌ها که بسیاری از رشته‌های علمی را در اختیار دارند، می‌توانستند سوره‌ای مانند والعصر را بیاورند، می‌آوردند و وحی بودن قرآن را باطل اعلام می‌کردند، اما این امکان ندارد، چراکه قرآن وحی و جلوه علم، حکمت، لطف و احسان پروردگار است.
درباره این وجود الهی، معنوی، عرشی و جلوه علم الله، شیعه در جلد دوم «اصول کافی» و عالمان بزرگ اهل سنت در «کنزالعمال» روایتی را از پیغمبر (ص) نقل می‌کنند که بین کتاب شریف کافی و کنزالعمال صرفاً تفاوت در راوی است. روایت را کنزالعمال از حضرت علی(ع) نقل می‌کند و کتاب کافی روایت را از مقداد ابن اسود نقل می‌کند. در چند جمله این روایت پیغمبر می‌فرماید: «إِنَّ الْقُرْآنَ ظَاهِرُهُ أَنِیقٌ وَ بَاطِنُهُ عَمِیقٌ لَا تَفْنَی عَجَائِبُهُ وَ لَا تَنْقَضِی غَرَائِبُهُ وَ لَا تُکشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلَّا بِه». ظاهر جذاب کتاب قرآن، جهان را تسخیر کرده است. از بزرگترین دانشمندان که مسلمان شدند تا بدنه عظیمی از مردم کشورها را تسخیر کرده است.
باطن قرآن نیز ژرف و عمیق است و قابل دسترسی نیست و هیچ شناگری هر چند که عالم، حکیم، فیلسوف و عارف باشد نمی‌تواند به عمق قرآن برسد. پیامبر(ص) می‌فرمایند: شگفتی‌های این کتاب به شماره در نمی‌آید و حقایق این قرآن کهنه‌شدنی نیست. بسیاری از کتاب‌ها از گذشته تا امروز کهنه شده و خیلی‌ها هم در آینده کهنه می‌شوند و فراموش خواهند شد، اما قرآن مجید تا امروز و آینده بر فراز همه عقول و علوم است و حقایقش کهنه‌شدنی و فراموش‌شدنی نیست.
در روایتی از کتاب چهار جلدی «چشمه‌های محبت» که نویسنده این کتاب حنفی مذهب و اهل بلخ بوده است و برخی از عمرش را هم در استانبول گذرانده است با سند خودشان آورده است که ابن عباس نقل می‌کند من شاگرد تفسیر حضرت علی(ع) بودم که وجود ایشان سوره حمد را که قطعاً هفت آیه است در خور گنجایش ما برای ما گفت و بعد هم اعلام کردند که کلاس تمام شد. بعد فرمودند: «اگر آنچه در سوره حمد است، بگویم، روز ختم کلاس بخواهید تا نوشته‌های تفسیر حمد را به جایی دیگر انتقال دهید، باید هفتاد شتر جوان بیاورید و این نوشته‌ها را بارش کنید». این همان بَاطِنُهُ عَمِیقٌ است. هر آیه‌ای هفتاد بطن دارد و هنوز باطن خیلی از آیات قرآن در دسترس ما قرار نگرفته است.
به کرات در خدمت علامه طباطبایی رسیدم؛ ایشان می‌فرمودند وقتی کسی از ایشان پرسید، شما مفسران قرآن به کجای قرآن رسیدید؟ علامه بعد از تأملی فرمود اگر کل مفسران اسلامی از زمان حضرت علی(ع) تا امروز تفاسیر خود را بیاورند و روی هم قرار دهند، اگر از من سوال کنند به کجای قرآن رسیده‌اید می‌گویم ما هنوز در ساحل هستیم و به لب این دریای عظیم نرسیده‌ایم. هنوز خیلی از حقایق قرآن در دستور فهم ما قرار نگرفته است. در کتاب فتوحات از پیغمبر نقل شده است که روز قیامت وقتی قرآن وارد محشر می‌شود، اهل محشر می‌بینند این کتاب با وجود هزاران مفسر، بکر بوده است و چیزی از آن کشف نشده است.
کار قرآن «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یهْدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ» است و تمام عقب‌ماندگی ملت‌های اسلامی جدایی از این آیه و یک آیه دیگر قرآن است. یکی از دانشمندان غربی می‌گوید اگر جامعه اسلامی به آیه ۹۰ سوره نحل عمل می‌کردند امروز در کره زمین جز اسلام دینی وجود نداشت. این قرآن شما ملت‌ها را به آئین، دین، فرهنگ و راهی راهنمایی می‌کند که استوارترین دین در عالم هستی است. خداوند به عمل‌کنندگان قرآن بشارت می‌دهد: «إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَیُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا کَبِیرًا» آن‌هایی که قرآن را باور کردند که جلوه علم و خیرخواهی خداست در قیامت شایسته اجر کبیر هستند. این هدایت‌گری قرآن است. اگر در این دو میلیارد مسلمان جهان ما عملی بود فکر می‌کنید، اسراییل و آمریکا و اروپا قدرت و نفوذی به آداب و رسوم ملت‌های اسلامی داشت؟
این حرف یکی دو ساعت مانده به درگذشت پیامبر(ص) از ایشان بیان شده که اکثر علمای اهل سنت نقل کرده‌اند. حضرت روی پله اول منبر نشست، چراکه بدنش طاقت بالا رفتن از منبر را نداشت. می‌فرمایند: «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی ما إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بهما لَنْ تَضلُّوا أبَداً» آیا امروز لغزش و ضلالت در امت‌های اسلامی و دولت‌های اسلامی وجود دارد یا ندارد؟ چرا وجود دارد؟ چون جای قرآن و معلمان واقعی قرآن خالی است. پیغمبر می‌فرمایند: «قرآنیان اهل خدا و بندگان ویژه خدا هستند» امام باقر(ع) می‌فرمایند: «اگر دشمن مسلمانان پیروز نمی‌شود و باران رحمت الهی می‌بارد به خاطر آن‌هایی است که قرآن را فهمیدند و عمل کردند».
شما به خاطر قرآن بندگان مقرب پروردگار هستید و کسانی هستید که گاهی در قلب خود دریافت‌هایی دارید که در نهج‌البلاغه می‌فرماید این مناجات شما با خدا از طریق قلب شماست.»
انتهای پیام/
