فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ خود شیفتگی پنهان که به آن خودشیفتگی آرام یا آسیب پذیر نیز گفته می‌شود، نوعی اختلال شخصیتی است که نشانه‌های آن با علائم معمولی خود شیفتگی متفاوت است؛ بنابراین تشخیص این بیماری ممکن است تا حدودی دشوار باشد.
افراد مبتلا به این اختلال فاقد حسّ عزت نفس و اعتماد به نفس هستند و نیاز مفرط به تحسین و تمجید دیگران دارند. آن‌ها تمایل زیادی به همدلی با دیگران نشان نمی‌دهند و در برقراری و حفظ ارتباط با دیگران با مشکل مواجه می‌شوند. در نتیجه، این وضعیت منجر به بروز مشکلات زیادی در زندگی روزمره افراد خودشیفته پنهان می‌شود.
نشانه‌های افراد خودشیفته پنهان
بی توجهی به احساسات دیگران
این افراد هرگز با بیان جملات شمارا از خود دور نخواهند کرد، بلکه طوری رفتار می‌کنند که انگار نسبت به شما بی اهمیت بوده و احساسی ندارند. تا زمانی که شما خود تصمیم به دور شدن از آن‌ها بگیرید.
مظلوم نمایی
افراد با اختلال خودشیفتگی پنهان همیشه خودرا مظلوم و بی گناه نشان میدهند و برای به دست آوردن جایگاه و موقعیت‌های بهتر طوری رفتار خواهند کرد که انگار تمایلی برای رسیدن به آن ندارند، ولی از استعداد و توانمندی برخوردارند.
عدم انتقاد پذیری
با توجه به اینکه افراد خودشیفته پنهان به دنبال مورد تحسین قرار گرفتن هستند، با کوچک‌ترین انتقاد به منتقد واکنش نشان میدهند، ناراحت و خشمگین می‌شوند و اعتماد به نفس توخالی خودرا از دست میدهند.
استفاده ابزاری از دیگران
افراد مبتلا به خودشیفتگی پنهان از دیگران به عنوان ابزاری برای تحقق خواسته‌های خود بهره می‌برند و در خیر رسانی و کمک به دیگران، خواسته‌ای جز دستیابی به منافع خویش ندارند.
سرزنش کردن دیگران
افراد خودشیفته پنهان هیچ گاه به طور مستقیم صفات تحقیر آمیز و سرزنش کننده را به دیگران نسبت نمی‌دهند، بلکه با بی گناه جلوه دادن خود سعی در تخریب شخصیت دیگران دارند.
تحقیر جلوه دادن خود
این افراد معمولا استعداد و توانایی خود را به همان اندازه واقعی به دیگران نشان نمی‌دهند و کار و شخصیت شان را کوچک جلوه میدهند. در این مواقع اطرافیان از این تواضع به شگفت می‌آیند و اورا تحسین می‌کنند.
