برای کودکان ممکن است هر موضوع و اتفاق ساده ای یک تروما باشد و آسیبی به دنبال داشته باشد. از اتفاقات ناگواری که در سراسر دنیا اتفاق می افتد تا اتفاقات ساده تری مثل تغییر محل زندگی، شروع مدرسه، پیدا کردن دوستان جدید، قلدری و زوگویی هم کلاسی ها و غیره. این مسائل می تواند تاب آوری کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.
حمایت و تربیت صحیح والدین می تواند کودکان را به فردی تاب آور و سازگار با محیط تبدیل کند.
اگر کودکان مهارت تاب آوری را داشته باشند، میتوانند با شکستها مقابله کنند و بهبود یابند و به سرعت به زندگی خود بازگردند. زمانی که کودکان توانستند بر موانع و مشکلات غلبه کنند، اعتماد به نفس آنها تقویت میشود و آنها را در دفعات بعدی که با مشکلی مواجه میشوند، قادر به احساس توانایی بیشتری میکند.
کودکان تاب آور، به طور معمول در حل مسائل و یادگیری مهارتهای جدید موفق عمل میکنند. این به دلیل این است که آنها تمایل بیشتری به تلاش مجدد دارند، حتی اگر در بار اول نتیجه مطلوب را به دست نیاورند. زمانی که همه چیز به خوبی پیش نمیرود و کودکان احساس اضطراب، ناراحتی، ترس یا ناامیدی میکنند، انعطافپذیری به آنها کمک میکند تا درک کنند که این احساسات منفی به طور معمول برای همیشه باقی نمیمانند.
تاب آوری کودکان باعث میشود که آنها کمتر از مشکلات فرار کنند و به روشهای ناسالم مانند رفتار دفاعی، تهاجمی یا به خود آسیب وارد کردن روی بیاورند. همچنین، کودکان تابآور احتمالاً از سلامتی جسمی و روانی بهتری برخوردار خواهند بود.
همه کودکان با چالشها روبرو میشوند، اما کودکانی که دارای خلق و خوی مضطرب، مشکلات یادگیری یا ناتوانی هستند، ممکن است در موقعیتهای خاصی با چالش روبرو شوند. به عنوان مثال، خواندن به صدای بلند در کلاس یا ماندن در کنار یک مراقب ناآشنا.
روشهای ایجاد انعطافپذیری در کودکان
در ادامه، برخی راهکارها برای ایجاد تاب آوری و انعطافپذیری در کودکان ارائه میشود:
- حمایت از فرزند: از فرزندتان حمایت کنید، اما هرگز تمام مشکلات او را حل نکنید. به جای حل مشکل، با او درباره احساساتش صحبت کنید و او را تشویق کنید تا با چالشها مقابله کند.
- اجازه دهید خطا کند: به کودکتان اجازه دهید تا اشتباه کند و تجربه شکست را داشته باشد. این کمک میکند تا انعطافپذیری او در مواجهه با چالشهای بزرگتر افزایش یابد.
- مدیریت احساسات: به کودکتان کمک کنید تا احساسات قوی را شناسایی و مدیریت کند. آموزش راهکارهای مثبت برای تنظیم احساسات میتواند به او کمک کند تا با موقعیتهای استرس آمیز بهتر کنار بیاید.
- تشویق به تلاش: کودکتان را تشویق کنید تا هنگامی که چیزی را برای اولین بار امتحان میکند و نتیجه مطلوبی نمیگیرد، دوباره تلاش کند. توجه به تلاش و پیشرفت او مهمتر از نتیجه نهایی است.
- ایجاد شفقت: با ایجاد شفقت در خود و فرزندتان، او را در مقابل ناامیدی، شکست و اشتباهات تقویت کنید. این کمک میکند تا با خود مهربانی کند و موقعیتهای دشوار را به عنوان فرصتی برای رشد ببیند.
- تبدیل کردن به عادت: زمانی که همه چیز خوب پیش میرود، به فرزندتان آموختهها و تجربیات مثبت خود را به اشتراک بگذارید. میتوانید این عادت را در زمانهای خانوادگی مثل وعدههای غذایی تبدیل کنید.
- توسعه مهارتهای حل مسئله: به کودکتان کمک کنید تا مهارتهای حل مسئله را در سن مناسب خود توسعه دهد. این شامل تشویق به خلاقیت، تفکر منطقی و جمعبندی مشکلات است.
- الگوی مثبت: الگوهای مثبتی را برای فرزندتان پیدا کنید که موقعیت های مشابه را تجربه کرده باشد، باید توجه داشت که هر کودکی منحصر به فرد است و ممکن است روشهای مختلفی برای ایجاد انعطافپذیری در کودکان موثر باشند. بهتر است با توجه به نیازها و شخصیت فرزندتان، راهکارهای مناسب را انتخاب کنید و همچنین با مشاور و متخصصینی در این زمینه مشورت کنید.