به گزارش پایگاه خبری دانا به نقل از مهر، روستای زرده در ۴۰ کیلومتری شهر کرندغرب در شهرستان دالاهو از توابع استان کرمانشاه است که دارای قدمت تاریخی زیادی بوده و آثار باستانی و زیارتگاه بابایادگار را نیز در خود جای داده است اما زخمی که این روستا از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بر خود دارد حاصل حمله شیمیایی رژیم بعث به آن است که ۲۷۵ تن از هموطنانمان در آن شهید شدند و اتفاق بیسابقهای که آثار و عوارضش تاکنون ادامه داشته و مشهود است.
صبح روز جمعه ۳۱ تیرماه سال ۱۳۶۷ چند روز بعد از آتشبس و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت از سوی ایران پنج بمبافکن ارتش بعثی عراق بمبهای شیمیایی خود را در این منطقه رها کرد و تعدادی اطراف روستا و یکی از بمبها روی چشمه آب این روستا افتاد و ۲۷۵ نفر از اهالی روستا شهید و یک هزار و ۱۴۶ نفر زخمی شدند.
جمعیت روستا در آن زمان حدود یک هزار و ۷۰۰ نفر بود و تعداد زیادی از روستاها و شهرهای مجاور برای انجام آئین سنتی اهالی روستا که مذهب یارسان دارند به زرده آمده بودند و از آن میان تعدادی نیز دانشآموز بودند که برای اردو به این روستا آمدند و تعدادی در این حمله شیمیایی شهید شدند.
در همین روز همزمان با زرده روستاهای نساردیره، نساردیره سفلی و شاه مار دیره از توابع شهرستان گیلانغرب، شیخ صله از توابع شهرستان ثلاث باباجانی، دودان از توابع شهرستان پاوه و روستای باباجانی از توابع شهرستان دالاهو نیز مورد حمله شیمیایی مشابه قرار گرفتند.
دهیار روستای زرده نیز با یادآوری خاطراتی از روز حمله شیمیایی رژیم بعث عراق به روستای زرده در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: در ۳۱ تیرماه سال ۱۳۶۷ که روستای زرده مورد حمله شیمیایی واقع شد جوان ۱۸ سالهای بودم که تصاویر دردناکی را نظارهگر شدم.
وی افزود: پس از حمله شیمیایی مردم روستا اطلاع چندانی از بمبهای شیمیایی نداشته و نمیدانستند چه اقدامی باید انجام دهند، بعد از انتشار گازهای شیمیایی پرندگان از آسمان به زمین افتاده و بعد از دقایق کوتاهی تلف میشدند، نیروهای سپاه که در ارتفاعات اطراف روستا مستقر بودند به داخل روستا آمده و مردم را راهنمایی میکردند تا به ارتفاعات رفته و از آسیبهای شیمیایی در امان باشند.
وی یادآور شد: برخی از اهالی به سمت چشمه روستا رفتند و بدون آنکه بدانند یکی از بمبهای شیمیایی داخل این چشمه افتاده از آب آن استفاده کردند و اکثر آنها در اثر شیمیایی شهید و باقی افراد با اثرات شیمیایی جانباز شدند.
بنیاد شهید وضعیت جانبازی مردم روستای زرده را به صورت ویژه بررسی کند
سید یوسف حسینی معتمد مردم روستای زرده در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: اثرات شیمیایی بر چشم، پوست، ریه و اعصاب اهالی روستای زرده مشهود است اما در تستهای پزشکی تشخیص جانبازی تنها به ریه توجه شده و با آزمایشهای اسپیرومتری و سیتیاسکن ریه میزان تخریب و درگیری آن را در افراد بررسی میکنند که البته بسیاری با وجود مشکل ریوی حاصل از شیمیایی نیز نمیتوانند از پس آزمایشها بربیایند و به نحوه تستگیری اعتراض دارند.
وی افزود: در آزمایشهایی که برای تشخیص درگیری ریه با عامل شیمیایی گرفته میشود از افراد میخواهند تا در زمان معینی در یک محفظه بدمند اما افرادی که از نظر ریوی درگیر مشکلات شیمیایی هستند توانایی این کار را نداشته و پزشک گمان میکند تمارض انجام شده و اینگونه حق افراد ضایع میشود و برای بررسی مشکلات اعصاب آزمایشی گرفته نشده و در خصوص آثار شیمیایی بر چشم نیز در حال حاضر از حدود یک هزار نفر اهالی روستا بیشتر از ۸۰۰ نفر از بیماری چشمی رنج میبرند که مشخصاً از عوارض حمله شیمیایی است و همچنین تعداد بیماری سرطان پوست و ضایعات پوستی نیز در روستا بسیار بیشتر از حد معمول است.
معتمد روستای زرده تصریح کرد: بسیاری از مشکلات و بیماریهایی که بعد از حمله شیمیایی به وجود آمده در نسلهای بعدی اهالی روستا نیز مشاهده میشود و تعداد سقط جنین، تولد نوزادان نارس و ناقص، مشکلات ضعف اعصاب و موارد دیگر هنوز به چشم میخورد و برای تأیید جانبازی اهالی روستا، بنیاد شهید کرند غرب و پزشکان تقاضای پرونده بالینی افراد را دارند.
وی گفت: یکی از مشکلات اساسی این است که در زمان رخ دادن حمله شیمیایی که ۳۱ تیرماه سال ۱۳۶۷ بود، وسیله نقلیه به اندازه کافی وجود نداشت و حتی برخی از اهالی ذکر میکنند که با خودروی ارتش به بیمارستان مراجعه کرده و تنها تزریق آمپول آتروپین یا شستشو انجام شده و بسیاری از اهالی روستا بعد از حمله شیمیایی به دلیل همزمان شدن با حمله منافقین به اسلامآبادغرب و بسته شدن تنگه مرصاد موفق به مراجعه به بیمارستان و گرفتن پرونده بالینی نشدند.
لزوم ورود بنیاد شهید کرمانشاه به موضوع جانبازی اهالی روستای زرده
سید حسین حسینی از اهالی روستا که در روند پیگیری پرونده جانبازی خود به مشکل برخورده اینگونه اظهار کرد: در زمان حمله شیمیایی به روستای زرده من و تعداد دیگری از روستاییان با علائم شیمیایی به وسیله خودروی یکی از روستاییان به بیمارستان مراجعه کردیم و پرونده بالینی هم تشکیل شد اما آن زمان و در بحبوحه حمله شیمیایی به دلیل اشتباه نوشتاری نام من را نورحسین ثبت کردند در حالی که این نام در روستا وجود نداشته و افرادی که همراهم به بیمارستان آمدند تأیید کردند که این پرونده متعلق به من است اما به دلیل اختلاف نام پروندهام مورد قبول واقع نشد.
وی افزود: به تازگی نیز به بیمارستان امام حسین (ع) در کرمانشاه مراجعه کردم و با انجام سیتیاسکن ریه مشخص شد که ۳۰ درصد ریهام درگیر است با اینکه سابقه استفاده از دخانیات یا بیماری زمینهای دیگر را نداشته و این مشکل گواه عوارض حمله شیمیایی در سال ۶۷ است و فرد دیگری نیز مشکلی مشابه دارد به این دلیل که در زمان مراجعه به بیمارستان با نام مستعار ثبت پرونده شده و با وجود استشهاد محلی و گواه روستاییان، پرونده بالینی وی مورد تأیید قرار نگرفته است آثار شیمیایی نه تنها برای اهالی قدیمی روستا بلکه برای فرزندانشان نیز وجود دارد و بیماریهای بسیاری در این روستا دامنگیر اهالی شده و هزینههای سرسامآور درمان همه را آزرده کرده است.
این فرد اهل روستای زرده تصریح کرد: مراجعات بسیاری به بنیاد شهید کرند غرب داشته اما پیگیری انجام نمیشود حتی کمیسیون پزشکی که آخرینبار در سال ۹۵ برگزار شد تنها جانبازی ۱۰ نفر تأیید شد که آن هم نامشان مشخص نیست و متأسفانه اهالی روستا نسبت به بنیاد شهید کرند غرب بدبین شدهاند و مواردی از عدم بررسی مشکلات روستای زرده تا برخی از زد و بندهای فامیلی دیده شد که هماکنون حتی امیدی به رسیدگی امور خود نداشته و بسیاری از اهالی مصاحبه کردن را هم بدون نتیجه میدانند.
بمباران شیمیایی روستای زرده سند رسوایی استکبار جهانی است
سردار مسعود قنبری جانشین فرماندهی سپاه حضرت نبی اکرم (ص) استان کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: ۲۷۵ شهید شهرستان دالاهو و روستای زرده سند رسوایی جهانی استکبار در استفاده از سلاح شیمیایی است که تا ابد در تاریخ انقلاب اسلامی و جهان ماندگار است و وظیفه امروز جاماندگان کاروان شهدا این است که زینبگونه در زمینههای مختلف برای حفظ جمهوری اسلامی ایران و خدمترسانی به مردم ارزشمند این دیار از هیچ تلاشی دریغ نکنند.
بیش از ۲ ماه از پیگیریهای خبرنگار مهر در ارتباط با حل مشکلات مردم روستای زرده میگذرد اما در این مدت با توجه به پیگیریها، مسئولان بنیاد شهید شهرستان دالاهو و یا حتی استان کرمانشاه پاسخ مناسبی ارائه ندادند.
حق مردم ستمدیده روستای زرده که بیش از ۳۰ سال با عوارض شیمیایی دست و پنجه نرم میکنند رسیدگی و توجه ویژه به مطالباتشان است، پیشنهادی که برای حل این مشکل ارائه شده این است که یک تیم پزشکی در راستای رسیدگی و معاینه اهالی روستای زرده اعزام شده و از نزدیک شاهد درد و آلام این مردم باشند.