فضای مجازی: دو روی یک سکه؛
استفاده بیش از حد از شبکه‌های مجازی در خانواده می‌تواند به کاهش شدید ارتباطات عاطفی بین زوجین منجر شود و سطح گفت‌وگوهای آن‌ها را به طرز قابل توجهی کاهش دهد
زندگی افراد در فضای مجازی به طور بسیار جذاب و فریبنده‌ای به نمایش گذاشته می‌شود. این وضعیت می‌تواند حسادت و رقابت‌های ناسالمی را در خانواده‌ها به وجود آورد و در نتیجه توقعات نابجایی را بین همسران ایجاد کند.
امروزه فضای مجازی بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره افراد شده است. با اینکه این فضا مزایایی دارد و کسب‌وکارهای زیادی در آن رشد کرده‌اند و ارتباطات میان افراد گسترش یافته، استفاده بیش از حد از آن می‌تواند مشکلات جدی برای خانواده‌ها ایجاد کند. واقعاً این فضا یک شمشیر دو لبه است که هم می‌تواند مفید باشد و هم مضر. نحوه استفاده ما از این فضا تعیین می‌کند که چگونه می‌توانیم از آسیب‌های آن به خود و خانواده‌مان جلوگیری کنیم. زیرا خانواده‌های زیادی به واسطه این فضا دچار فروپاشی شده‌اند یا در آستانه این بحران قرار دارند.
از آنجا که خانواده به عنوان مهم‌ترین واحد اجتماعی نقش قابل توجهی در سرنوشت جامعه دارد، برای ایجاد جامعه‌ای سالم و قوی باید به سلامت روحی خانواده‌ها توجه کنیم. بنابراین، آگاهی افراد از ارزش‌های خانوادگی و اجتماعی ضروری است تا بتوانند با تکیه بر این ارزش‌ها در خانواده به سوی جامعه‌ای سالم‌تر حرکت کنند.
تأثیر استفاده افراطی از شبکه‌های مجازی بر روابط زوجین
استفاده بیش از حد از شبکه‌های مجازی در خانواده می‌تواند به کاهش شدید ارتباطات عاطفی بین زوجین منجر شود و سطح گفت‌وگوهای آن‌ها را به طرز قابل توجهی کاهش دهد. همان‌طور که می‌دانیم، یکی از ارکان اساسی یک رابطه سالم، تعامل و گفت‌وگوی مستمر است، اما جذابیت‌های فضای مجازی فرصتی برای این مهم باقی نمی‌گذارد.
علاوه بر این، زندگی افراد در فضای مجازی به صورت بسیار جذاب و رنگارنگ نمایش داده می‌شود که می‌تواند حسادت و رقابت‌های ناسالمی را در خانواده‌ها به وجود آورد. این موضوع به توقعات نابجای همسران از یکدیگر دامن می‌زند. اگر بدون فیلتر به زندگی واقعی آن‌ها نگاه کنیم، به راحتی متوجه این فریب خواهیم شد.
از دیگر معایب استفاده افراطی از فضای مجازی، ایجاد ارتباطات ناسالم در این محیط بی‌در و پیکر است. بسیاری از روابط خارج از ازدواج از همین فضای وسوسه‌انگیز نشأت می‌گیرد. در نتیجه، وقتی تعاملات خانوادگی کاهش می‌یابد، وابستگی عاطفی نیز به حداقل می‌رسد و روابط فرازناشویی در این محیط ناامن شکل می‌گیرد، که می‌تواند به خیانت و افزایش آمار طلاق در این خانواده‌ها منجر شود.
آثار این رفتارها بر روی کودکان
سرگرمی والدین در فضای مجازی، اگر از حد معمول فراتر رود، می‌تواند نظارت آن‌ها بر فرزندان را کاهش دهد و به تدریج فاصله میان والدین و فرزندان افزایش یابد. از آنجا که والدین الگوی اصلی فرزندان هستند، کودکان به طور خودکار این رفتارها را از آن‌ها می‌آموزند؛ زیرا آن‌ها یادگیری خود را بر اساس آنچه می‌بینند، شکل می‌دهند.
وقتی والدین ساعت‌های زیادی را صرف فضای مجازی می‌کنند، فرصت کافی برای تعامل و ارتباطات خانوادگی باقی نمی‌ماند و این موضوع می‌تواند به سردی در فضای خانه منجر شود. فرزندان نیز از این آسیب در امان نخواهند بود. بسیاری از خانواده‌ها نه تنها خود به این مشکل دچار شده‌اند، بلکه به کودکان خود نیز اجازه داده‌اند که زمان زیادی را در فضای مجازی بگذرانند.
علاوه بر این، والدینی که به جای برقراری ارتباط با کودک، زمان زیادی را در فضای مجازی سپری می‌کنند، می‌توانند مانع رشد طبیعی مهارت‌های گفتاری فرزندان شوند. از سوی دیگر، وقتی کودکان و نوجوانان در خانه آرامش واقعی را تجربه نمی‌کنند، به دنبال این احساس در خارج از خانه خواهند بود و ممکن است برای تأمین نیازهای عاطفی خود به افراد ناسالم وابسته شوند و برای پر کردن تنهایی‌شان هزینه‌های سنگینی بپردازند.
