هنوز یک ماه نمی‌گذرد که ایران بار دیگر طعم تلخ جنگ را چشید؛ نبردی نابرابر با رژیمی که سال‌هاست امنیت منطقه را تهدید می‌کند. اما در دل این تلاطم، چیزی شکوهمند رخ داد: انسجامی بی‌مانند در میان دل‌های ایرانی. از گوشه‌گوشه این سرزمین، صداهایی برخاست که به یکدیگر پاسخ می‌دادند؛ ندایی از هویت، غیرت، و ایستادگی. در میان دود و آتش، ملت ایران نه تنها زنده ماند، که بار دیگر بالا رفت و هویت خودش را باز یافت.
پایگاه خبری دانا، به نقل از محمدامین موسوی، معاون مدیریت دانش اندیشکده مرآت؛ این تجربه پرهزینه اما پربرکت، بذر مسئولیتی نو در دل ما طلایه‌داران تعلیم و تربیت کاشت: باید این هویت ملی و هویت اسلامی را در نسل آینده تقویت کنیم. نوجوانان ما، وارثان امروز و سازندگان فردای این سرزمین‌اند. آن‌ها باید بدانند که «ایرانی بودن» و «مسلمان بودن» نه تنها در تضاد نیست، بلکه چون دو ریشه درختی تناور، هر یک دیگری را استوارتر می‌کند.
برای ساختن چنین هویتی، نیازمند الگوهایی پویا و الهام‌بخش هستیم. چه زیباست که از سلمان فارسی بگوییم؛ ایرانی‌ای که در سایه ایمان، یکی از نزدیکان پیامبر اسلام و مِنّا اَهل‌َ‌البیت شد. یا از کیسان ابوعمره، مردی ایرانی که مشاور باهوش مختار بود. از طرفی دیگر، ستارخان را یاد کنیم. مسلمانی که با دلی لبریز از غیرت اسلامی، پرچم آزادی را در تبریز برافراشت و ایران را سربلند کرد. و امیرکبیری که در خدمت به میهنش ایران، چراغ علم و دانش را روشن کرد.
همان‌گونه که شهید مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران به زیبایی می‌نویسد، این دو، نه رقیب که رفیق‌اند؛ اسلام به ایران روح داد و ایران به اسلام جان. بر ماست که این حقیقت را به نسل نوجوان بیاموزیم؛ نسلی که باید بداند در رگ‌هایش خون سلمان فارسی و ستارخان جاری‌ست، و در اندیشه‌اش، پیوند جاودانه دین و میهن.
