تومور آنقدر در ستون فقراتش رشدکرده بود که به طور کامل حرکت اندامها و کنترل کردن آنها را از او سلب کرده بود. پزشکان میگفتند به دلیل موقعیت خاص قرار گرفتن تومور، نمیتوانند ریسک این جراحی را بپزیرند تا اینکه بعد از ۴ سال درست زمانی که وزن تومور به ۱۷ کیلورسید پزشکان دست به کار شدند و در یک عمل باورنکردنی جان بیمار ۵۴ ساله را از مرگ حتمی نجات دادند.
دکتر حسن قندهاری فوق تخصص جراحی ستون فقرات در خصوص وضعیت خاص این بیمار و جراحی وی میگوید: تومور موجود در بدن این بیمار یک تومور بدخیم با پیشرفت آهسته بود. گاهی تومورهای بدخیم به سرعت به قسمتهای دیگر بدن سرایت و رشد میکنند، اما این نوع تومور معمولا به سایر قسمتها دستاندازی نمیکند و به شکل دیررس، حدود ۲۰ درصد به قسمتهای دیگر سرایت میکند. این نوع از تومور تنها در جای خودش رشد میکند و به تدریج آنقدر بزرگ میشود که درابتدا کنترل دستگاه گوارش فرد را تحت تاثیر قرار داده و بعد به تدریج سایر اندام بیمار را نیز درگیر میکند. استخوانی که در این تومور درگیر میشود استخوان خاجی است استخوانی که محل اتصال لگن به ستون فقرات است. برای برطرف کردن این نوع بیماری و تومور احتیاج به جراحی سختی است که چون این نوع جراحیها با خونریزی خیلی زیادی همراه است میتواند مرگ بیمار را به همراه داشته باشد.
ریسک بالای جراحی و زندگی دشوار بیمار
قندهاری در ادامه میگوید: «این بیمار ۴ سال با این مشکل درگیر بوده است واز همان آغاز بدلیل انسداد روده ناشی از تومورمجبور به کلوستومی یاهمان باز کردن راه مدفوع به جدار شکم میشود. در این بیمار چون احتمال میرفت جراحی خطر مرگ و قطع اعصاب را برای وی داشته باشد به همین خاطر هم بیمار ریسک این جراحی را نمیپذیرفته و هم جراحان قبول نمیکردند که جراحیاش کنند. بنابراین به مرور تومور آنقدر بزرگ شده که از نظر اندازه در دنیا بیمانند شده است و به همین دلیل خارج کردن آن خیلی مشکلتر از یک تومور با اندازه معمولی در همین ناحیه است که آن نیز به خودی خود جراحی دشواری است.
در این بیمار یک تیم مجهز و متخصص بیهوشی زبده را لازم داشتیم که وضعیت بیمار را در حین بیهوشی کنترل کند که خوشبختانه سرانجام توانستیم تومور را به شکل کامل ازعروق بزرگ جلو و از قسمت راست روده جدا کنیم و اعصاب بیمار را بالاتر ازعصب شماره ۲ خاجی سالم نگه داریم اما زیر آن کاملا توموری بود لذا اعصابی که به عضلات اصلی اندام میرود آزاد شد و سالم باقی ماند. شاید بیمار بتواند پس از فیزیو تراپی حرکتش را پیدا کند چون حس اندام بیمار پس از جراحی بهتر شده است.
بیمار راحت مینشیند
دکتر قندهاری یادآور میشود: بازسازی استخوانی و پوست نیز در مرحله بعدی ممکن است نیاز باشد و بیمار به تدریج شاید بتواند با کمک عصا راه برود. اما در خصوص کنترل ادرار و مدفوع قابل پیشبینی نیست. بیمار اکنون ویلچرنشین شده است و به راحتی میخوابد و درد وی نیز به شدت کاهش یافته است در حالیکه قبلا روی ویلچر هم نمیتوانست بنشیند و خوابیدن راحتی نداشت و به شدت درد داشت. مطالعات نشان داده است که جراحی، کیفیت زندگی این بیمار را بهبود میبخشد و طول عمر را هم زیادتر میکند. در حال حاضر بیمار بسیارخوب است و در چند روز آینده برای انجام فیزیوتراپی اندام مرخص خواهد شد. در بهبودی این بیمار پرسنل اتاق عمل، ICU جراحی و بخش یاس و گروه فیزیوتراپی بسیار تلاش کردند که شایسته تقدیر است.
دکتر قندهاری یادآور میشود: بازسازی استخوانی و پوست نیز در مرحله بعدی ممکن است نیاز باشد و بیمار به تدریج شاید بتواند با کمک عصا راه برود. اما در خصوص کنترل ادرار و مدفوع قابل پیشبینی نیست. بیمار اکنون ویلچرنشین شده است و به راحتی میخوابد و درد وی نیز به شدت کاهش یافته است در حالیکه قبلا روی ویلچر هم نمیتوانست بنشیند و خوابیدن راحتی نداشت و به شدت درد داشت. مطالعات نشان داده است که جراحی، کیفیت زندگی این بیمار را بهبود میبخشد و طول عمر را هم زیادتر میکند. در حال حاضر بیمار بسیارخوب است و در چند روز آینده برای انجام فیزیوتراپی اندام مرخص خواهد شد. در بهبودی این بیمار پرسنل اتاق عمل، ICU جراحی و بخش یاس و گروه فیزیوتراپی بسیار تلاش کردند که شایسته تقدیر است.
وضعیت بیمار از زبان همسرش
سعید رفعت بیمار ۵۳ ساله که بیش از ۴ سال است خانهنشین شده، حالا با انجام این جراحی توانسته به راحتی به پشت دراز بکشد و از ویلچر به راحتی استفاده کند. وضعیت رشد این تومور عظیمالجثه در قسمت چپ بدن این بیمار به گونهای بوده که نه تنها امکان نشستن که امکان خوابیدن به شکل صاف را هم از بیمار گرفته بود. بطوریکه بیمار مجبور بوده به شکل کاملا نامناسب و بر روی پهلوی راست دراز بکشد.
همسر وی میگوید: در سال ۸۷ همسرم یکباره کنترل ادرارش را از دست داد و بعد که به پزشک مراجعه کردیم تشخیص آنها پروستات بود. اما در مراحل بعدی و پس از انجام آزمایشها و عکس گفتند که پروستات نیست بلکه تودهای در این ناحیه بدن رشد کرده است. وقتی برای اولین بار قرار شد جراحی را انجام دهیم قند خون او آنقدر بالا رفت که به مدت یک ماه به کما رفت. ولی بعد از آن چندین بار برای انجام کلوستومی و یا مسایل دیگر بستری شد ولی هر بار دکترها ما را جواب میکردند و ناامید به منزل بازمیگشتیم به خصوص بعد از اینکه نمونه برداری سوزنی انجام دادند و تشخیص تومور بدخیم بود. این روند پیگیریها از سال ۸۷ تا کنون ادامه داشت و هیچ پزشکی جراحی ایشان را نپذیرفت تا اینکه امسال آقای دکتر قندهاری با وجود اینکه این جراحی ریسک بسیار بالایی داشت پذیرفتند که این کار دشوار را انجام دهند. حالا من در کمال ناباوری میبینم که همسرم میتواند به راحتی دراز بکشد و از ویلچر به راحتی استفاده کند و خیلی وضعیتش بهتر شده است و امیدوارم بزودی بتواند راه برود./پایان پیام
عکس: قدس آنلاین