یکی از تأثیرگذارترین نهادها در بروز استعداد فرزندان خانواده است و نقش حمایتی پدر و مادرها در پرورش افکار آنان حائز اهمیت است.
به گزارش خبرگزاری دانا،محمود عظیمی رستگار جامعه شناس، با اشاره به نقش مهم خانواده در رشد جسمی و ذهنی فرزندان، اظهار داشت: خانواده ها ابتدا باید مقوله علاقه فرزندان خود را در ابعاد مختلف شناخته و راه های دستیابی به آنها را پیدا کنند.
این جامعه شناس با بیان اینکه انسان بالقوه موجودی اجتماعی است، گفت: رشد استعداد فرزندان زمانی پررنگ می شود که فرایند جامعه پذیری در آنها نمایان شود یعنی کودکان و نوجوانان با درک محیط بیرون از منزل و الگو برداری از پیرامون زندگی خود، مجموعه توانایی ها و تجربه های قبلی خود را در هم می آمیزند و پس از آن استعداد های خود را در خانواده بروز می دهند.
وی در ادامه افزود: اگر خانواده ای به دور از جریانات اجتماعی در جایی تنها زندگی کند غالبا استعداد آنها به سختی و به ندرت نمایان می شود.
عظیمی تصریح کرد: در مواقعی کودکان و نوجوانان علاقه خود را تغییر داده و هدفی دیگر را بر می گزینند. در اینجا نخستین موردی که والدین باید به آن توجه کنند حمایت و آموزش به دور از فشار روانی و ایجاد فرصت مناسب برای شکوفایی توانمندی آنان است.
عظیمی در پایان تاکید کرد: سخت گیری بیش از حد روی فرزندان از سوی پدر و مادر کار پسندیده ای نیست و بیشترین انتخاب را باید بر عهده خود آنها گذاشت تا با ذهنی بازتر و با آگاهی و شناخت کافی نسبت به شکوفایی استعداد خود عمل کنند.
این جامعه شناس با بیان اینکه انسان بالقوه موجودی اجتماعی است، گفت: رشد استعداد فرزندان زمانی پررنگ می شود که فرایند جامعه پذیری در آنها نمایان شود یعنی کودکان و نوجوانان با درک محیط بیرون از منزل و الگو برداری از پیرامون زندگی خود، مجموعه توانایی ها و تجربه های قبلی خود را در هم می آمیزند و پس از آن استعداد های خود را در خانواده بروز می دهند.
وی در ادامه افزود: اگر خانواده ای به دور از جریانات اجتماعی در جایی تنها زندگی کند غالبا استعداد آنها به سختی و به ندرت نمایان می شود.
عظیمی تصریح کرد: در مواقعی کودکان و نوجوانان علاقه خود را تغییر داده و هدفی دیگر را بر می گزینند. در اینجا نخستین موردی که والدین باید به آن توجه کنند حمایت و آموزش به دور از فشار روانی و ایجاد فرصت مناسب برای شکوفایی توانمندی آنان است.
عظیمی در پایان تاکید کرد: سخت گیری بیش از حد روی فرزندان از سوی پدر و مادر کار پسندیده ای نیست و بیشترین انتخاب را باید بر عهده خود آنها گذاشت تا با ذهنی بازتر و با آگاهی و شناخت کافی نسبت به شکوفایی استعداد خود عمل کنند.
