فاطمه ترکاشوند-کارشناس ارشد مشاوره-پایگاه خبری دانا(گروه سبک زندگی):
افراد عصبی توسط تعارض درونی از درون بهم می ریزند…هر فرد عصبی، در جنگ با خودش است… ( کارن هورنای)
همۀ ما یک تعارض درونی داریم. صدایی است که به ظاهر در سر ما وجود دارد که به ما می‌گوید عملکرمان چگونه است(خوب هست بد یا اینکه قابل پیشرفت). تعارض درونی یا به اصطلاح صدایی که در درون ماست تا حد زیادی اجتناب ناپذیر است. با توجه به نیازها، باورها و ماهیت زندگی به طور کلی، جلوگیری از هر گونه تجربه تعارض می تواند غیر ممکن باشد. وقتی دو نیاز با هم در تعارض باشند کنترل کردن آن بسیار مشکل است . پس ریشه بسیاری از تعارضات به دوران کودکی برمی‌گردد و مهم‌ترین عامل موثر در آن خانواده است. کنترل بیش از حد، تبعیض و بی‌عدالتی، اجبار، تحقیر و اهانت در محیط خانواده و ناهماهنگی در گفتار و رفتار والدین آثار منفی بر روان برجای خواهد گذاشت که موجب می‌شود در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل شوند و در بزرگسالی نیز از کمبود اعتماد به نفس رنج می‌برند و اکثر اوقات قربانی خواسته‌های دیگران می‌شوند.مهم ترین دلیلی که تعارض درونی را به عنوان یک مسئله مهم قرار می دهد، اثر جسمی و روانی هست که بر چا می گذارد. از جمله این علائم می توان به پریشانی مزمن، افسردگی، اضطراب، وحشت، بی خوابی، استرس اشاره کرد..اما این تعارض درونی می تواند به اشکال گوناگونی نمایان شود از جمله: رفتار تهاجمی:در این حالت فرد از لحن خشن، اصرار و رفتارهای یک طرفه استفاده می کند و فرد حاضر نیست وارد یک تعامل سازنده شود. انفعال و تسلیم:فرد همیشه از خواسته های خود کوتاه می آید و به دیگران امتیاز می دهد.مصالحه: هیچ یک از طرفین از خواسته های خود به طور کامل کوتاه نمی آیند ولی هر یک امتیازهایی را به طرف مقابل واگذار می کند.اجتناب:فرد به امید اینکه گذشت زمان مسائل را حل می کند و از ترس ایجاد تنش و مشکلات احتمالی ، به طور کلی تعارض را نادیده می گیرند.اما معایبی نیز در خود پنهان دارد از جمله اینکه در بلند مدت این افراد به دلیل سرکوب کردن نیازهای خود دچار خشم می شوند و احساس سرخوردگی پیدا می کنند.و یا فردی که همیشه از رفتار پرخاشگرانه استفاده می کند هیچ وقت نمی تواند صمیمت در روابط را تجربه کند.
