باید یکی حرف بزند و بقیه عمل کنند / نگذاریم ولایت اسراف شود

به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، مراسم جشن میلاد پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) و همچنین سی و دومین سالگرد تاسیس دانشگاه امام صادق (ع)، امشب (شنبه) در مسجد دانشگاه امام صادق (ع)، برگزار شد.

حجت الاسلام غلامرضا قاسمیان، سخنران این مراسم، ضمن تبریک اعیاد ربیع الاول به حاضران گفت: مناسبت فرعی و مهم این شب، سی دومین سالگرد تاسیس دانشگاه امام صادق علیه السلام است. به عنوان یک شاگرد کوچک، از دست اندرکاران اداره این دانشگاه، علی الخصوص آیت الله مهدوی کنی و آیت الله باقری کنی تشکر می کنم. انصافا، کار نو انجام دادن و وارد کردن ایده های نو، زحمت زیادی دارد و کار مشکلی است. من که به جز روضه هایی که در دانشگاه می آیم هیچ ارتباطی با آن ندارم ولی انصافا هرکجا بچه هایی را می بینیم که فعال هستند، ردشان به دانشگاه امام صادق (ع) می رسد. این حتما نتیجه فکر، زحمت و خون دل فراوان است.

وی افزود: همه دانشجویان باید از این افراد متشکر باشند. کسانی که مبدع این فکر تازه بودند. این فکر تازه، صرف برگزاری دوره های علوم انسانی نیست. همین که رشته هایی با نام «معارف اسلامی و...» آمده است نشان دهنده یک فکر تازه است که به سادگی به نتیجه نمی رسد. این که حوزه و دانشگاه را چگونه می توان با هم ادغام کرد و بحث های تازه ای از آن در آورد، توفیقی بزرگ است. دانشگاه امام صادق (ع)، این سعادت را داشته است که در این بحث ها پیشتاز باشد.

حجت الاسلام قاسمیان در ادامه سخنش به آیه 79 سوره مبارکه آل عمران اشاره کرد و گفت: پیامبر اعظم (ص)، به ما گفته است که یادگاری اش، کتاب و عترت است. ما بدون وجود این دو یادگار نمی توانیم با او تماس داشته باشیم. برای این که به افق ترجمه و تفسیر این آیه نزدیک شویم، به ترجمه آن اشاره می کنم. «هیچ بشری را نسزد که خدا به او کتاب، حکم و نبوت بدهد. آن وقت او بگوید بیایید عباد من شوید و نه خداوند» منظور از این آیه انبیا هستند. آیا همه انبیا کتاب دریافت می کنند؟ بله، همه انبیا کتاب دریافت می کنند. مطابق این آیه، حرف پیامبر این است که از مردم می خواهد بیایید ربانی شوید. وقتی می گویند فلانی یک «عالم ربانی» است، به نظر ما می آید که او عالم باصفایی است و نماز شب می خواند. قرآن این را نمی گوید.

وی ادامه داد: قرآن می گوید به واسطه درس و تعلیم قرآن بیایید و ربانی شوید. این تعبیر بسیار بسیار دقیقی است. علی الظاهر به ما گفته اند که فقط برخی از انبیا کتاب دارند. قرآن در آیات متعدد گفته است که همه انبیا کتاب دارند. یکی از آن ها در سوره انعام است که وقتی تعداد زیادی از انبیا را نام می برد و بعد از آن، می گوید این ها کسانی هستند که خدا به آن ها کتاب داد. به نظر ما می رسد که این نشان دهنده این است که کتاب را به دست انبیا داده اند و انبیا از روی کتاب دارند اجتهادی عمل می کنند. یعنی شبیه مجتهد و ولی فقیهی که کتاب را به او می دهی و او از روی کتاب شروع می کند به حکم کردن. این تعبیری است که گاهی در ذهن می آید، اما این باید تعدیل شود.

سخنران مراسم ادامه داد: خود تعبیر کتاب و حکم و نبوت، ارتقا یافته یک تعبیر دیگری از قرآن است. درباره حضرت موسی و حضرت یوسف، یک تعبیر تقریبا تکراری در سوره یوسف و قصص وجود دارد. این مربوط به قبل از این است که این دو پیامبر شوند. این ها وقتی به بلوغ اشد رسیدند و به سن جوانی رسیدند به آن ها حکم و علم داده شد. این حکمت و علم قبل از پیغمبر شدن به آن ها داده شده است. البته این مختص پیامبران نیست و در هر دو سوره اشاره می شود که به «محسنین» هم چنین حکمت و علمی داده شده است. یعنی به نوعی مجدد می شود.

پیامبران قبل از نبوت نیز انسان های سطح بالایی بودند

این روحانی، با ابراز تاسف از روایت های عنوان شده در مورد جوانی پیامبران گفت: امروز می بینیم که در قصص پیامبران گفته می شود که پیامبران قبل از نبوت انسان های جاهلی بودند. در این زمینه همین انیمشین های اسرائیلی ها را اگر نگاه کنید می بینید پیامبران در آن آدم های سطح پایینی بودند. در صورتی که این طور نیست. پیامبر قبل از نبوت طوری زندگی کرده است که به عنوان استدلال می تواند بپرسد آیا یک دروغ از من شنیدید یا یک کار خلاف از من دیدید؟

حجت الاسلام قاسمیان در توضیح واژه «محسنین» توضیح داد: قرآن می گوید که محسنین چه کسانی هستند. یکی از آن ها این است که قسمت اندکی از شب را می خوابند. سحرگاهان، مشغول استغفار بودند و رابطه آن ها با خلق، رسیدگی به سائل و محروم است. خیال تقریبا خامی است که کسی بخواهد به مدارج خاصی برسد و این چیزها را در زندگی کنار بگذارد. اگر کسی مرکب شب را نگیرد، باید پیاده طی کند.

او در ادامه سخنش، تشریح کرد: این آرام آرام دارد تبدیل به کرامتی می شود که بگویند فلانی نماز شب می خواند. این شب بیداری برای کار اجتماعی مثل بنزین می ماند. مگر می شود یکی این همه کار اجتماعی انجام دهد و بدود اما بنزین نزند؟ هرچقدر کسی بخواهد کار اجتماعی سنگین تری بکند، باید آن طرف بیشتر روی خودش کار کند. این یک هوس نیست که آدم بخواهد مثل آیت الله بهجت بشود. آیت الله بهجت شدن و امام خمینی شدن و علامه طباطبایی شدن، کار آن ها را انجام دادن می خواهد و به سادگی نیست. این است که می گوییم خلیفه هر نبی و جانشین او که از دسته کسانی است که توضیح دادم، اگر به تعابیر معمول هم صاحب کتاب نباشد، کتاب می گیرد.

او با اشاره به این نکته که «به نظر شما می آید که حضرت عیسی انجیل گرفته است اما قرآن چیز دیگری می گوید.» توضیح داد: در قرآن آمده، خداوند به حضرت عیسی (ع)، تورات و انجیل داده است. خدا به پیامبر ما نیز تورات و انجیل و قرآن داده است. وقتی در سوره قدر می خوانیم که خدا قرآن را نازل کرد، منظور خدا از این آیه چیست؟ قرآن به کجا نازل می شود؟ قرآن نازل می شود به قلب پیامبر (ص)، حضرت ولی عصر (عج) هم قرآن می گیرد چون خلیفه است. امیرالمونین بعد از پیامبر قطعا قرآن می گیرد. زیرا پیامبر اسلام (ص) به او می گوید هرچه من دریافت می کنم تو نیز دریافت می کنی. امام صادق (ع)، نیز قرآن گرفته است. البته درباره خاتمیت بحث های ظریفی وجود دارد که فرصت جداگانه ای می طلبد.

حجت الاسلام و المسلمین قاسمیان در ادامه سخنانش، فاتح قله علم را پیامبر (ص)، دانست و گفت: درست است که پیامبر فاتح است اما وقتی با امام صادق (ع)، رو به رو می شویم با یک عالم مجتهد طرف نیستیم بلکه او کسی است که احکام را از معدن می گیرد. امام رضا علیه السلام در احتجاجات خود با مسیحیان و یهودیان بحث می کنند، به خاطر این است که تورات و انجیل را گرفته است.

اگر قرآن جدی گرفته نشود نظام سازی غیرممکن است

این سخنران، با بازگشت به بحث عالم ربانی توضیح داد: تعلیم کتاب است که می تواند یک نفر را «عالم ربانی» کند. بحث «نظام سازی» یکی از اهداف دانشگاه امام صادق (ع) است. ما تحصیل کرده های عمران، نقشه های فاز یک و فاز دو داریم. در درجه اول باید تیر ستون های یک ساختمان را بسازید و بعدا به دیوار کشی و تاسیسات بپردازید. جایگاه «ثقل اکبر»، ارایه نقشه فاز یک است. نمی شود شما، همه آیات و روایات را با هم در آمیزید و بعد ببینید از آن چه نظامی می تواند در آورد.

حجت الاسلام قاسمیان ادامه داد: اگر کسی بخواهد به نظام اقتصادی، نظام تربیتی، نظام اجتماعی و یا نظام روابط بین الملل برسد، اگر بحث قرآن را جدی نگیرد محال است به نتیجه برسد. اگر قرآن جای پای خود را پیدا نکند، به خاطر این که نقشه های فاز یک تکمیل نیست به نتیجه نمی رسد. تکلیف داده ها باید مشخص شود.

او با اشاره به آیه ای از قرآن که اشاره به محجوریت این کتاب مقدس در میان مسلمانان دارد توضیح داد: قرآن نمی گوید که قرآن را ترک می کنند بلکه صحبت از محجوریت است. یعنی فقط قرآن می خوانند که خوانده باشند. قرآن بیاید بشود زمینه ربوبیت و کاتالوگ هستی و ارتباط با عالم. ولی این افراد این را نمی خواهند. این شکایت پیامبر است از ما. لذا اگر ما به عنوان مسلمان بازنگردیم به قرآن ضرر می کنیم. ما شناسنامه ماه مبارک رمضان را به روزه می دانیم اما قرآن، این طور نیست و شناسنامه ماه رمضان را قرآن می داند. کسی که می خواهد به درجه بالایی برسد باید قرآن را در شب مطالعه کند. افراد این چنین، شب هنگام دوای درد خود را از قرآن مطالبه می کنند و جیغ اهل جهنم را می شنوند.

نعمت ولایت را باید به جد پاس داشت

به گزارش دانا خبر، حجت الاسلام قاسمیان، در ادامه سخنش، به ذکر دو داستان از زندگی امام صادق (ع)، پرداخت. او با اشاره به اصحاب حکومتی امام گفت: یکی از این اصحاب به امام صادق (ع)، می گوید کاش حکومت به دست شما می رسید تا ما کنار شما بودیم و خوش می گذراندیم. حضرت می فرماید: «برو خوشحال باش که حکومت در دست ما نیست. زیرا اگر حکومت در دست ما بود هیچ کاری نداشتیم به جز این که، شب تا صبح برنامه ریزی کنیم که چه باید بکنیم و صبح تا شب مشغول اجرای آن برنامه بودیم.

قاسمیان، امروز جامعه ایران را متفاوت از آن روزگار امام صادق دانست و گفت: اگر امروز آن روزی است که کار به دست ولایت افتاده و همان کسی در راس کار است که عامه مردم توقع داشتند، این طور با بخور و بخواب ما سازگار نیست. این که کسی بخواهد فقط کار خودش را راه بیاندازد، راه حل درستی نیست. این نعمت ولایت را به جد باید پاس داشت.

نگذاریم ولایت اسراف شود

این روحانی در ادامه به ذکر دومین داستان از زندگی پربرکت امام صادق (ع) پرداخت و گفت: یکی از یاران امام می گوید، «داشتم رد می شدم که امام مرا به ناهار دعوت کرد. حضرت بعد از آن به من گفت: از غذا لذت بردی؟ من هم به امام گفتم: چنین طعامی تا به حال نخوردم و گمان نمی کنم از این پس هم بخورم.» او در این جا زیر گریه می زند. امام از او می پرسد: «چرا گریه می کنی؟» او می گوید: «یاد این آیه افتادم که فردا از نعمت ها سوال می کنند. من نمی دانم درباره پاسداشت این نعمت باید چه پاسخی به خداوند بدهم.»

قاسمیان ادامه داد: امام در این جا طوری خندید که دندان های عقبی اش هم پیدا شد. و گفت: «این چیزی نیست که در قیامت از آن سوال می کنند بلکه نعمت ولایت است.» این ولایت است که نباید آن را اسراف کرد. باید حواس را به ترتیب نعمت های خدا داد. این نباشد که به اسراف شدن چند تکه نان در خانه حساس باشیم اما به اسراف شدن ولایت بی توجهی کنیم.

او در توضیح اصطلاح «اسراف شدن ولایت» تصریح کرد: حضرت امام برای 150 سال من و شما کار معین کرده است. آنقدری که از هرکدام ما برمی آید باید انجام دهیم. آن چیزی که در بحث حکومتی قرار بود اتفاق بیافتد، به دست امام خمینی (ره)، اتفاق افتاده است و پرچم هم در دست حضرت آقا است. نمی شود که همه حرف بزنند. باید یکی حرف بزند و بقیه عمل کنند. ما به قول یکی از دوستان، دچار «تعدد آقا» هستیم. یعنی حضرت آقا می آیند و یک حرفی می زنند. فرد زیر دستی ابلاغ می کند به زیر دستی خود و همین طور هرکسی این حرف را به نفر زیر دست خود می سپارد که عملی کند و در آخر هم هیچ کاری انجام نمی شود. یکی آقا است و حرف می زند و باقی باید بروند به دنبال تحقق حرف او بدوند.

او در پایان ابراز امیدواری کرد که قدر ولایت واحد در ایران دانسته شود.