مهدی چوبینه، کارشناس مسایل آموزشی در گفت و گو با خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، با اشاره به فرصت تعطیلات نوروز و حضور دانش آموزان در سفرهای خانوادگی، به فصل ویژه گردشگری در کتاب های جغرافیای مدارس اشاره کرد و گفت: البته در رویکرد تازه آموزشی، بچه ها تا کلاس دهم، کتاب اختصاصی «جغرافیا» ندارند و مباحث جغرافیا در همان کتاب اجتماعی منتقل می شود. این یک رویکرد تلفیقی است.
وی افزود: ولی در سال دهم یک کتاب ویژه جغرافیا خواهیم داشت که میان همه دانش آموزان مشترک است. در این کتاب، یک فصل ویژه گردشگری اختصاص داده شده است که شامل دروس مختلفی از جمله فلسفه گردشگری می شود. هر استان هم، استان شناسی جدایی دارد که همان جغرافیای استانی سابق است و مناطق گردشگری هر استان را برای سفر معرفی کرده است.
این کارشناس درس جغرافیا، درباره تغییر ترتیب دروس در این کتاب ها هم گفت: فصل های مربوط به گردشگری پیش از ساماندهی کتاب ها، بعد از عید تدریس می شد و معمولا دانش آموزان شکایت داشتند که ای کاش آن ها را قبل از آغاز تعطیلات می خواندیم. برای همین این فصل ها طوری در کتاب قرار گرفت که پیش از عید تدریس شود. به جای آن، فصل مربوط به صرفه جویی در مصرف آب، از ماه آذر، به فصل گرم سال منتقل شد.
چوبینه تصریح کرد: در فرهنگ ما این یک اصل است که طالب علم باید از جای خود حرکت کند. برای همین طبیعی است که به دانش آموزان این کشور هم توصیه کنیم که از فرصت سفر در ایام نوروز استقبال کنند و از یافته های خود در آن بهره مند شوند.
او در عین حال، نقش رسانه های جمعی در افزایش تمایل دانش آموزان به استفاده از عید نوروز و سفرهای نوروزی در فراگیری دانش عمومی مهم ارزیابی کرد و گفت: گردشگری چیزی نیست که صرف بازتاب در کتاب درسی، در کشور فرهنگ سازی شود زیرا فرهنگ سازی از طریق کتاب و درس، یک سرمایه گذاری دیر بازده است و بیشتر دانش آموزان هوشمند می توانند از آن بهره ببرند. اما، رسانه های عمومی مثل رادیو و تلویزیون، با تهیه برنامه های مناسب، فرهنگ صحیح سفر را در یک فرایند کوتاه مدت به دانش آموزان منتقل کنند.
چوبینه با بیان این که باید به دانش آموز یاد بدهیم همه چیزهای اطراف ما چیزی برای یاد گرفتن دارند توضیح داد: وقتی دو بچه به یک مکان بازدید می کنند هریک دریافت متفاوتی از آن دارند. این نشان می دهد که بچه ها با روحیه و آموزش های مختلف می توانند در سفر چیزهای متنوعی یاد بگیرند.
او ادامه داد: وقتی به سفر می روند بهتر از قبل از هرچیزی شروع به طرح سوال کنند. درباره هرچه می بینند بپرسند. «چرا این جا با محل زندگی من فرق دارد؟» «چرا تعداد درختان در این منطقه زیاد است؟» بعد از آن است که تلاش برای یافتن پاسخ آغاز شده و در واقع آموزش صورت می گیرد.
کارشناس جغرافیا، همچنین به معلمان توصیه کرد: بهتر است به جای «سفرنامه نویسی»، «گزارش سفر نویسی» را جایگزین کنیم. این دو از نظر هدف و برنامه ریزی با هم فرق دارند و بعد از پایان تعطیلات گزارش سفرهایی که بچه ها می نویسند می تواند آموزنده باشد.
او برگزاری نمایشگاه و مسابقه بعد از نوروز را مفید دانست و گفت: این سفرها به یادگیری کمک می کند. برگزاری مسابقه عکاسی و گزارش نویسی در مدارس توصیه می شود. مثلا بچه ها با گرد هم آمدن و «عکس خوانی» می توانند به لایه های مختلف تصویر پی ببرند. این چیزی فرا تر از دیدن ساده تصاویر است و بررسی و تفسیر منظره کمک می کند.