آشنایی با نوعی جوش که نیاز به عمل جراحی دارد

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا (داناخبر)، در این مطلب نگاهی نزدیک به نوعی جوش چرکی بزرگ که نیاز به عمل جراحی دارد، می اندازیم و با علایم و انواع مختلف آن بیشتر آشنا می شویم:

کورک یک عفونت پوستی است که از فولیکول مو و یا غده چربی شروع می شود. این عارضه در ابتدا قرمز رنگ و بسیار حساس به لمس است که بر روی پوست ظاهر می شود که به همراه مقدار زیادی گلبول های سفید به وجود می آید. این گلبول ها از طریق جریان خون برای مبارزه با عفونت فرستاده می شوند و در آخر چرک ها در سر قرار می گیرند و می توان با جراحی باز و یا خود به خود آنها را از کورک خارج کرد.

کورک ها معمولا به صورت برآمدگی های سفت و به اندازه یک نخود بر روی پوست ظاهر می شود که به مرور زمان ممکن است که اندازه آن به بزرگی یک توپ گلف هم برسد. علایم ناشی از این عارضه عبارت است از:

- تورم، قرمزی و درد

- مرکز یا نوک آنها به رنگ سفید یا زرد باشد

- تب کردن

- تراوش چرک از آن و پوسته پوسته شدن اطراف آن

- فرد مبتلا ممکن است که در کل احساس بیماری، خستگی  ویا تب کند که در صورت مشاهده این علایم حتما به پزشک مراجعه کنید.

کورک ها در هر منطقه از بدن می توانند به وجود بیایند اما از رایج ترین مناطق عبارتند از:

- صورت

- گردن

- شانه ها

- باسن

- ران

- زمانی که کورک بر روی پلک چشم بزند، به آن گل مژه گفته می شود.

کورک ها معمولا در اطراف گوش یا نزدیک بینی نیز رشد می کنند. درد ناشی از کورک ها به دلیل جمع شدن مایعات زیر پوست هستند که پس از مدتی شاهد تخلیه آنها خواهید بود.

 

معمولا این نوع جوش ها به دلیل نوعی باکتری که به نام استافیلوکوک خوانده می شود، به وجود می آید. این نوع باکتری می تواند در پوست سالم باشد و از طریق خراش کوچک بر روی پوست و یا از طریق فولیکول های مو وارد بدن شود. برخی از کورک ها می توانند توسط موهایی که در زیر پوست رشد می کنند، ایجاد شوند. برخی جوش های دیگر نظیر آکنه، توسط غدد عرق عفونی شده به وجود می آیند.

عفونت MRSA دقیقا شبیه به یک جوش معمولی است که معمولا با قرمزی، تورم و چرک همراه است. اما عفونت MRSA به دلیل وجود یک نوع باکتری خاص ایجاد می شود که در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاوم است. به عنوان مثال اگر شما به نوعی عفونت پوستی مبتلا باشید و پس از 2 الی 3 روز مصرف آنتی بیوتیک ها هیچ نشانه ای از بهبودی در شما نبود، پزشک مربوطه به وجود عفونت MRSA شک خواهد کرد. درمان مناسب می تواند از شدیدتر شدن عفونت و بیماری جلوگیری کند.

کورک ها به تنهایی مسری نیستند، اما باکتری هایی که موجب بروز این کورک ها می شوند، مسری می باشند.

عفونت ها می تواند به قسمت های دیگر بدن پخش شود و یا از طریق تماس پوست به پوست و یا از طریق استفاده مشترک از وسایل شخصی، عفونت می تواند به راحتی گسترش یابد. اما زمانی که جوش تخلیه گردید و بهبود یافت، دیگر نباید از مسری بودن آن بترسید.

فولیکولیت، التهاب و یا عفونی شدن فولیکول های مو در پوست است. این شرایط می تواند به جوش تبدیل شود و به صورت برآمدگی های قرمز و یا صورتی کوچک بر روی فولیکول های مو ظاهر شود.

هنگامی که پوست آسیب ببیند و یا در اثر بروز بیماری هایی از جمله آکنه، زخم پوستی، اصطکاک لباس، تعریق زیاد و یا قرار گرفتن در معرض مواد سمی، عفونت فولیکول های مو آغاز می شود.

 

این عارضه یک آبسه پوستی است که در اثر باکتری استافیلوکوک آرئوس بوجود می آید. معمولا شامل گروهی از فولیکول های مو است، بنابراین بزرگ تر از جوش های معمولی است.

این دمل ها می تواند یک یا چند دهانه بر روی پوست داشته باشد و همچنین ممکن است با تب و لرز همراه باشند.

آکنه سیستیک، نوع دیگری از آبسه است و زمانی که مجرای چربی بسته و عفونی شود، رخ می دهد. این نوع آکنه بر بافت های پوستی عمیق تر اثر می گذارد. آکنه سیستیک بر روی صورت و در سال های نوجوانی شایع است.

این نوع، یکی از انواع منحصر به فرد آبسه است که در نزدیکی شکاف باسن و تقریبا 5 سانتی متر از مقعد ظاهر می شود. این کسیت حاوی مو و بقایای پوستی است.

این نوع کیست، اغلب از یک عفونت کوچک در پیاز مو آغاز می شود و در اثر فشار با سوزش همراه است و با گذشت زمان بزرگ تر، محکم تر و دردناک تر می شود و باعث سخت نشستن می شود.

این نوع از کورک ها، اغلب بعد از سفرهای طولانی و نشستن طولانی مدت رخ می دهد.

گل مژه، یک برآمدگی حساس به لمس، دردناک و قرمز است که در پایه مژه ها و یا زیر و یا داخل پلک قرار دارد.

عفونت موضعی غدد و یا التهاب فولیکول های مژه باعث ایجاد گل مژه می شود. گل مژه گاهی با شالازیون (توده بالا و پایین پلک) اشتباه گرفته می شود. اما  شالازیون اغلب بدون درد است و در نتیجه التهاب و مسدود شدن غده چربی رخ می دهد.