به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا(داناخبر) به نقل از chn، مجتبی شاکری گفت: تهران شهری قرآنی و اهل بیتی بوده است، دلیل آن هم این است که این شهر 14 دروازه اصلی به نام 14 معصوم و 114 برج و بارو به مناسبت 114 سوره قرآن داشته است.
او با اشاره به اینکه اکنون از این دروازهها و برج و باروها اثری نیست، اضافه کرد: به منظور ترویج طرحی برای احیای دروازههای تاریخی تهران روز چهارشنبه هفدهم اردیبهشت به اتفاق اعضای کمیسیون نامگذاری و چند تن از کارشناسان و خبرنگاران از محل سابق این دروازهها دیدن خواهیم کرد تا زمینه برای احیای مجدد این آثار فراهم شود.
احمد مسجدجامعی نیز با قدردانی از مجتبی شاکری بخاطر این اقدام فرهنگی گفت: تهران به لحاظ شهرسازی به گونهایی طراحی شده که با فرهنگ و آیین اسلام هماهنگ بوده است. برای مثال با توجه به نقشههای قدیمی شهر متوجه می شویم که تهران رو به قبله احداث شده است.
به گزارش داناخبر، دروازههای تهران، به بناهای مستحکم و رفیع و فضاهای شهری اطراف آنان اطلاق میشد که در گذشته در نقاطی از حصار و برج و باروی شهر تهران ساخته شده بودند. ساخت این بناها ظاهرا از عصر صفویه در تهران آغاز شده و تا پایان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار تداوم یافتهاست. اما از آن پس دروازههای تهران همگی روی به خرابی گذاشتند نابود شدهاند. دروازهها و حصار دوره ناصری هم در دوران پادشاهی رضا شاه هنگام احداث خیابانها و تعریض گذرها از میان رفت. در حال حاضر، تنها دروازه باقیمانده از دوران های گذشته، یکی دروازه باغملی و دیگری بخش کوچکی از دروازه محمدیه واقع در مدخل بازار عباس آباد است.
در کتاب های تاریخی، بسته به قدمت آنها، یا فقط به نام چهار دروازه مربوط به حصار عصر صفوی اشاره شدهاست و یا نام دوازده تا سیزده دروازه مربوط به حصار ناصری قید شدهاست، این دروازهها، گاهی با احتساب دروازههای داخل شهر تهران تا ۳۱ دروازه و یا حتی بیشتر هم رسیدهاست.
دروازههای حصار ناصری که تا دوران پادشاهی رضاشاه نیز اغلب آنها سرپا مانده بودند، عبارت بودند از:
دروازه شمیران (در شرق سه راه شمیران، محل معروف به پیچ شمرون، ابتدای جاده قدیم شمیران، خیابان دکتر شریعتی امروزی واقع بود(
دروازه دولت (در محل تقاطع خیابانهای شاهرضا (انقلاب) و روزولت (مفتح) قرار داشت)
دروازه یوسفآباد (در محل تقاطع خیابانهای جمهوری و حافظ فعلی واقع بود(
دروازه باغشاه (در انتهای خیابان سپه(امام خمینی) امروزی قرار داشت)
دروازه قزوین (در میدان قزوین امروزی در در مدخل کنونی بازارچهٔ قوامالدوله و شاهپور (وحدت اسلامی) قرار داشت(
دروازه گمرک (در انتهای خیابان امیریه، رو به میدان گمرک امروزی واقع بود)
دروازه خانیآباد (در میدان خانی آباد امروزی، و بطور دقیق در محل تلاقی خیابان خانیآباد و خیابان شوش واقع بود)
دروازه غار (در حدفاصل میدان شوش و میدان خانیآباد امروزی واقع بود)
دروازه شاه عبدالعظیم (در میدان شوش امروزی، ابتدای جادۀ شهرری واقع بود)
دروازه خراسان (مشهد)(در میدان خراسان امروزی، ابتدای جادۀ خراسان وافع بود)
دروازه دولاب (در سهراه شکوفه واقع بود)
دروازه دوشانتپه (در انتهای خیابان هفده شهریور امروزی، یا خیابان ژالهغربی، مشرف به میدان ژاله (شهدا) امروزی قرار داشت)