ویتامین د یکی از ویتامین‌های لازم است که کمبود آن عوارض گوناگونی دارد.
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا (داناخبر) با پایان فصل زمستان و سپری کردن روزهای طولانی بدون نور خورشید، به ندرت اتفاق می افتد که ویتامین د (D) بدن در سطح بالایی قرار داشته باشد؛ اما برخی افراد بیش از سایرین در معرض کمبود این ویتامین قرار دارند. باشگاه خبرنگاران جوان، در اینجا پنج نشانه از کمبود این ویتامین در بدن را به شرح زیر آورده است:
1- اختلالات روده ای:
افرادی که دچار عدم تحمل گلوتن (یک اختلال مادرزادی، خود ایمنی و آلرژیک روده باریک) یا بیماری کرون یا بیماری التهابی روده هستند، به علت پیامدهایی که این بیماری ها در جذب چربی ها دارند ، بیشتر در معرض کمبود ویتامین د قرار می گیرند.
این بیماری ها موجب جذب کمتر چربی ها و در نتیجه جذب کمتر ویتامین های محلول در چربی مانند ویتامین د می شوند.
بنابراین، برای جلوگیری از کمبود شدید این ویتامین، کافی است فراورده های لبنی سرشار از ویتامین د مصرف کرد.
2- داشتن اضافه وزن:
چاقی یا اضافه وزن به هیچ وجه شیوه سنتز ویتامین د را تغییر نمی دهد. اما تمرکز یافتن زیاد توده های چربی، سطح این ویتامین را در خون تحت تاثیر قرار می دهد.
هر چه میزان توده های چربی بدن بیشتر باشد ، میزان ویتامین د که محلول در چربی است، رقیق تر می شود. به همین علت افراد با اضافه وزن نیاز بیشتری به ویتامین د دارند.
3- داشتن رنگ پوست تیره:
رنگدانه های پوست شما مانند یک کرم ضد آفتاب طبیعی عمل می کنند. هنگامی که یک کرم ضد آفتاب با SPF 30 استفاده می کنید، تا 97 درصد توان پوست را برای سنتز ویتامین د از طریق اشعه های خورشید کاهش می دهید.
این همان چیزی است که در افراد با پوست تیره اتفاق می افتد. افراد دارای پوستی بسیار تیره ، ده برابر بیشتر از افراد با پوست روشن برای سنتز کردن همان میزان ویتامین د، به نور خورشید نیاز دارند.
4- داشتن درد در استخوان ها:
آیا در استخوان ها و عضلات خود درد دارید و مفاصل شما صبح ها هنگام بیدار شدن سفت است؟
اگر چنین است، شما احتمالا دچار کمبود ویتامین د هستید. به پزشک مراجعه کنید تا از میزان این ویتامین در بدن خود مطلع شوید. در صورت کمبود، شما احتمالا به مکمل ویتامین د نیاز خواهید داشت.
5- افسردگی
برخی مطالعات در مورد ارتباط بین ویتامین د و افسردگی نشان می دهد میزان ویتامین د در افرادی که دچار افسردگی هستند، در سطح بسیار پایین تری نسبت به دیگران قرار دارد.
هنوز مشخص نیست که این ویتامین چگونه انتقال دهنده های عصبی را که در حالت های استرس، اضطراب یا افسردگی نقش دارند، تحت تاثیر قرار می دهد، اما ممکن است این ویتامین از نورون هایی که دوپامین و سروتونین را سنتز می کنند، محافظت می کند.
دوپامین و سروتونین، دو انتقال دهنده عصبی هستند که موجب عملکرد بهتر مغز می شوند.
