تحقیقات دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد التهاب مغز به سرعت می‌تواند توانایی انسان برای بازیابی خاطرات پیچیده مشابه اما متفاوت را مختل کند. مطالعات جدید که در مجله علوم اعصاب به چاپ رسیده، به طور خاص مشخص می‌کند که چگونه مولکول‌های سیگنال‌ساز سیستم ایمنی بدن موسوم به سیتوکین ارتباط بین نورون‌ها در هیپوکامپ را مختل می‌کند.
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا، یافته های محققان بینشی را ارائه می دهد که چرا کمبودهای شناختی در افرادی که تحت شیمی درمانی قرار دارند یا آنهایی که مبتلا به بیماری های خودایمنی یا بیماری انحطاط سلول های عصبی هستند، اتفاق می افتد. علاوه بر این از آنجایی که سیتوکین ها در مغز در هر یک از این شرایط افزایش می یابد، این مطالعه روش های درمانی بالقوه ای برای کاهش مشکلات حافظه در این بیماران پیشنهاد می کند. گازوسکی، یکی از متخصصان شرکت کننده در این تحقیق می گوید: تحقیقات ما اولین ارتباط میان فعال سازی سیستم ایمنی، تغییر عملکرد مدار عصبی و حافظه تفکیک پذیر مختل شده را فراهم می کند. نتایج ناشی از این تحقیق می تواند برای بیمارانی که به بیماری های مزمن مانند اسکلروز چندگانه (ام اس) که در آن فقدان حافظه به وقوع می پیوندد یا حتی بیماران سرطانی سودمند باشد.آنچه در این تحقیق جالب است، این که افزایش سطح سیتوکسین در هیپو کامپ فقط بر حافظه تفکیک پذیر پیچیده اثر می گذارد و بر بخشی از حافظه که به ما اجازه می دهد بین تجارب مشابه و معمولی مانند آنچه در محل کار اتفاق افتاده یا چه شامی خورده ایم فرق بگذاریم تاثیرگذار نیست.
محققان طی آزمایشی و در چند روز متفاوت، موش ها را در معرض دو محیط مشابه اما مجزا قرار دادند. در یکی از محیط ها غذای بدی به آنها داده می شد که از ورود به آن محیط بیمناک بودند. زمانی که مشخص شد موش ها تفاوت بیم دو محیط را یاد گرفته اند به برخی از آنها دوز پایینی از یک عامل باکتریایی تزریق شد تا واکنش التهاب عصبی را به آنها القا کند و در نهایت این واکنش به ترشح سیتوکسین در مغز منجر شود. پس از این موضوع موش های تزریقی قادر به تشخیص دو محیط نبودند. پس از آن محققان الگوهای فعالیت عصبی در هیپوکامپ موش ها را با استفاده از یک روش تصویربرداری سلولی مبتنی بر ژن ها جستجو کردند. نتایج نشان می داد که سیتوکسین با تخریب عملکرد شبکه عصبی مرتبط با این گونه خاطرات در مغز، یادآوری آنها را مختل می کند. سیتوکسین باعث می شود شبکه عصبی به گونه ای عمل کند که انگار هیچ واقعه ای برای یادگیری اتفاق نیفتاده و الگوی یادگیری شبکه عصبی به زمان قبل از یادگیری تجارب برمی گردد.
به گزارش جام جم، محققان به دنبال یک مداخله ساده به عنوان داروی ضدالتهاب یا استروئیدی هستند که قادر به کاهش التهاب مغز پس از شیمی درمانی شود، چون اغلب بیماران شیمی درمانی دچار اختلالی موسوم به مغز شیمیایی می شوند که باعث اختلال شناختی پس از شیمی درمانی می شود.
بسیار جالب است ببینیم آیا محدود کردن التهاب عصب ها باعث کاهش مشکلات بیماران سرطانی می شود؟ این یک ایده فوق العاده است و روشی جدید برای محدود کردن تخریب سلول های مغز و ارتقای کیفیت زندگی ارائه می کند.
