به گزارش خبرگزاری دانا، بنابر نتایج یک بررسی جدید، به‌رغم افزایش امید به زندگی در جهان، مردم دنیا سال‌های طولانی‌تری را در بیماری سپری می‌کنند. طبق این بررسی‌ها در حال حاضر بیماری‌های قلبی، عفونت دستگاه تنفسی و سکته مغزی از عمده‌ترین دلایل افت نرخ سلامتی در جهان هستند.
بنابر گزارش «لنست» از بیماری‌ها و آسیب‌های جدی در 188 کشور مختلف، امروزه مردم سراسر دنیا حتی در فقیرترین کشورها عمر طولانی‌تری دارند اما با این حال ترکیبی از بیماری‌های کشنده و غیرکشنده موجب کاهش سطح سلامت مردم جهان در طیفی وسیع شده است. بنابر این گزارش، متوسط نرخ امید به زندگی در سراسر جهان از سال 1990 تا 2013 میلادی برای زنان و مردان، 6.2 سال افزایش یافته در حالی که نرخ «طول‌عمر سالم» - یعنی تعداد سال‌هایی که می‌توان انتظار داشت فردی در شرایط سلامتی سپری کند، در این بازه زمانی 5.4 سال رشد داشته است.
نرخ «طول‌عمر سالم» نه تنها میزان مرگ و میر را در نظر می‌گیرد بلکه به تاثیر بیماری‌های غیرکشنده نیز توجه می‌کند. همچنین در محاسبه این فاکتور سال‌هایی که فرد با معلولیت زندگی می‌کند یا به دلیل مرگ زودهنگام از دست می‌دهد، مورد توجه قرار می‌گیرد. افزایش
پروفسور «تئو ووس» از موسسه ارزیابی و سنجش سلامتی دانشگاه واشنگتن و متخصص ارشد این مطالعه گفت: جهان شاهد پیشرفت خوبی در زمینه سلامتی بوده اما اکنون این چالش در زمینه سرمایه‌گذاری‌ها برای یافتن شیوه‌های موثر پیشگیری یا درمانِ بیماری‌ها و معلولیت‌ها وجود دارد.
در بیشتر کشورها تغییرات نرخ «طول‌عمر سالم» برای مردان و زنان بین سال‌های 1990 تا 2013 چشمگیر و مثبت بوده اما در برخی کشورها همچون بوتسوانا، بلیز و سوریه نرخ «طول‌عمر سالم» در سال 2013 خیلی چشمگیرتر از سال 1990 نبوده است. همچنین در کشورهایی همچون آفریقای جنوبی، پاراگوئه و بلاروس نرخ «طول‌عمر سالم» از سال 1990 کاهش داشته است.
سریع‌ترین عامل جهانی برای افت از دست دادن سلامتی در فاصله سال‌های 1990 تا 2013، بیماری ایدز بوده که 341.5 درصد افزایش داشته است. اما این افزایش در سال‌های اخیر کند شده زیرا از سال 2005 و به دلیل تمرکز جهانی روی این بیماری، صدمات و تلفات ناشی از آن حدود 23.9 درصد افت داشته است.
همچنین در کشورهای مختلف، الگوهای از دست دادن سلامتی متفاوت است. کشورهایی با بالاترین میزان سال‌های زندگی با معلولیت، بیشتر در میان کشورهای فقیر همچون کشورهای آفریقای سیاه قرار دارند. علاوه بر این کشورهایی با پایین‌ترین میزان فقدان سلامت شامل ایتالیا، اسپانیا، نروژ و سوئیس می‌شوند.
در این بررسی آمده است برای بیماری‌های تغذیه‌ای، مادرزادی و واگیردار تعداد سال‌های زندگی با ناتوانی بین سال‌های 1990 تا 2013 کاهش یافته در حالی که تعداد سال‌های زندگی با ناتوانی برای بیماری‌های غیرواگیر در طول این دوره افزایش یافته است.
«کریستوفر مورای»، مدیر موسسه ارزیابی و سنجش سلامت در دانشگاه واشنگتن نیز گفت: فاکتورهایی همچون درآمد و تحصیل تاثیر حائز اهمیتی بر سلامت دارد اما عوامل دیگر هم موثر هستند. بررسی نرخ «طول‌عمر سالم» و میزان فقدان سلامتی در سطح ملی می‌تواند به سیاستمداران کمک کند تا زندگی طولانی همراه با سلامت را برای مردم تضمین کنند.
به گزارش ساینس دیلی، کشورهایی با بالاترین میزان نرخ «طول‌عمر سالم» شامل ژاپن، سنگاپور، آندورا، ایسلند، قبرس، فرانسه، ایتالیا، کره‌جنوبی و کانادا هستند.
همچنین کشورهایی با پایین‌ترین نرخ «طول‌عمر سالم» شامل لسوتو، سوازیلند، جمهوری آفریقای مرکزی، گینه بیسائو، زیمبابوه، موزامبیک، افغانستان، چاد، سودان‌جنوبی و زامبیا می‌شوند.
علاوه بر این اصلی‌ترین عوامل کاهش میزان سلامت افراد در جهان شامل بیماری‌های ایسکمیک قلب، عفونت تنفسی، سکته مغزی، درد گردن و کمر، سوانح جاده‌ای، بیماری‌های اسهال، بیماری مزمن انسدادی ریه، نارسایی‌های ناشی از تولد زودرس نوزادان، ایدز و مالاریا هستند.
