محققان اعلام کرده‌اند که در تلاش برای یافتن راهی در درمان ناشنوایی، به موفقیتی بزرگ رسیده‌اند.
به گزارش خبرگزاری دانا، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلولهای بنیادی ایران، محققان می‌گویند که توانسته‌اند از سلولهای بنیادی مشتق از گوش انسان استفاده کنند و سلولهای حسی مویی و سلول های مغزی که برای شنوایی حیاتی هستند را بسازند. گام بعدی این مطالعه چک کردن این مطلب است که آیا این سلول ها می توانند شنوایی را احیا کنند.
در این مطالعه محققان نشان داده اند که سلولهای بنیادی را می توان از بافت بخشی از گوش داخلی جنین انسان (بخش حلزونی) جداسازی کرد و سپس آن ها را در آزمایشگاه رشد داده و به سلول های مویی و سلول هایی با ویژگی های شبه عصبی تمایز داد.
آن‌ها بافت را از بخش حلزونی گوش جنین ۹ تا ۱۱ هفته ای انسان جداسازی کردند. موافقت های قانونی و اخلاقی مربوط به این امر از مراجع مربوطه گرفته شده بود. آن ها این بافت را با روش های آنزیمی و مکانیکی تکه تکه کردند تا سلول های منفرد جداسازی شده و در ظروف آزمایشگاهی رشد کنند.
برای جداسازی سلول های بنیادی محققین از مارکرهای OCT۴ و SOX۲ استفاده کردند. پس از اثبات بنیادی بودن آن ها و کشت آن ها در آزمایشگاه، محققین این سلول ها را با تیمارهای شیمیایی خاص به سلول های مویی تمایز دادند. با این حال، این سلول های مویی به طور کامل تکوین نیافته اند و انشعابات شبه مویی که از مشخصه های این سلول ها در سطح‌شان است را نشان نمی دهند. در نتیجه، به آزمایشات بیشتری احتیاج است تا به بررسی این مطلب پرداخته شود که آیا این سلول ها دارای عملکرد کامل هستند یا خیر.
دکتر رالف هولمه در دانشگاه شفیلد می گوید که اگرچه برای سلول درمانی ناشنوایی سال ها زمان مورد نیاز است اما این مطالعه امیدواری های زیاد و باورنکردنی را ایجاد کرده است و محققان را یک گام بزرگ به درمان ناشنوایی در آینده نزدیک تر کرده است.
در این مطالعه محققان نشان داده اند که سلولهای بنیادی را می توان از بافت بخشی از گوش داخلی جنین انسان (بخش حلزونی) جداسازی کرد و سپس آن ها را در آزمایشگاه رشد داده و به سلول های مویی و سلول هایی با ویژگی های شبه عصبی تمایز داد.
آن‌ها بافت را از بخش حلزونی گوش جنین ۹ تا ۱۱ هفته ای انسان جداسازی کردند. موافقت های قانونی و اخلاقی مربوط به این امر از مراجع مربوطه گرفته شده بود. آن ها این بافت را با روش های آنزیمی و مکانیکی تکه تکه کردند تا سلول های منفرد جداسازی شده و در ظروف آزمایشگاهی رشد کنند.
برای جداسازی سلول های بنیادی محققین از مارکرهای OCT۴ و SOX۲ استفاده کردند. پس از اثبات بنیادی بودن آن ها و کشت آن ها در آزمایشگاه، محققین این سلول ها را با تیمارهای شیمیایی خاص به سلول های مویی تمایز دادند. با این حال، این سلول های مویی به طور کامل تکوین نیافته اند و انشعابات شبه مویی که از مشخصه های این سلول ها در سطح‌شان است را نشان نمی دهند. در نتیجه، به آزمایشات بیشتری احتیاج است تا به بررسی این مطلب پرداخته شود که آیا این سلول ها دارای عملکرد کامل هستند یا خیر.
دکتر رالف هولمه در دانشگاه شفیلد می گوید که اگرچه برای سلول درمانی ناشنوایی سال ها زمان مورد نیاز است اما این مطالعه امیدواری های زیاد و باورنکردنی را ایجاد کرده است و محققان را یک گام بزرگ به درمان ناشنوایی در آینده نزدیک تر کرده است.
