عسل از دیرباز به عنوان یکی از منابع پروبیوتیک شناخته می‌شود که، رشد پروبیوتیک‌ها را در بدن افزایش می‌دهد. پروبیوتیک ها همان باکتری های خوب و مفیدی هستند که در روده و دستگاه گوارش انسان رشد می‌کنند. ضمن این‌که پریوبیوتیک های درون عسل، روی نوع خاصی از پروبیوتیک‌ها به‌نام بیفیدوباکتریوم تاثیر می‌گذارند که در شیر وجود دارند. به همین دلیل است که، محققان استفاده از ترکیب شیر و عسل را توصیه می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری دانا، کربوهیدرات ها و الیگوساکارید های درون عسل، عملکرد مطلوب باکتری‌های خوب را تقویت می‌کنند که برای حفظ سلامتی و عملکرد دستگاه گوارش، واقعا ضروری هستند. وقتی که تعادل باکتریایی در دستگاه گوارش به سطح مطلوبی برسد، برخی مشکلات مثل یبوست، دل درد و نفخ از بین می‌روند. به علاوه این‌که تعادل باکتریایی از رشد باکتری‌های مضر نیز جلوگیری می‌کند.
محققان می‌گویند که نوشیدن یک لیوان شیر عسل در ساعات اولیه صبح، استقامت افراد را افزایش می‌دهد. در حالی که شیر حاوی پروتئین است، عسل نیز کربوهیدرات‌های لازم برای متابولیسم مطلوب بدن را فراهم می‌کند. به همین دلیل است که ترکیب شیر و عسل، نیرو و استحکام همه انسان‌ها از جمله کودکان و سالمندان را تقویت می‌کند. پروتئین‌های حیوانی درون شیر به واسطه آنزیم‌ها به اسیدهای آمینه اساسی تجزیه می‌شوند و بعد دوباره به پروتئین‌هایی تبدیل می‌شوند که، برای بدن انسان‌ها قابل استفاده باشد. از طرف دیگر، مواد مازادی که در این چرخه باقی می‌مانند، به‌عنوان انرژی مصرفی اکسید می‌شوند.
محققان می‌گویند که نوشیدن یک لیوان شیر عسل در ساعات اولیه صبح، استقامت افراد را افزایش می‌دهد. در حالی که شیر حاوی پروتئین است، عسل نیز کربوهیدرات‌های لازم برای متابولیسم مطلوب بدن را فراهم می‌کند. به همین دلیل است که ترکیب شیر و عسل، نیرو و استحکام همه انسان‌ها از جمله کودکان و سالمندان را تقویت می‌کند. پروتئین‌های حیوانی درون شیر به واسطه آنزیم‌ها به اسیدهای آمینه اساسی تجزیه می‌شوند و بعد دوباره به پروتئین‌هایی تبدیل می‌شوند که، برای بدن انسان‌ها قابل استفاده باشد. از طرف دیگر، مواد مازادی که در این چرخه باقی می‌مانند، به‌عنوان انرژی مصرفی اکسید می‌شوند.
