حوادث بدی که در زندگی انسان‌ها رخ می‌دهد، از لحاظ منشأ، یکنواخت و مانند هم نیستند؛ لذا نمی‌توان در تمام آنها به صورت قطعی حکم کرد که مصلحت این بود، بلکه این رخدادها می‌تواند از عوامل گوناگون سرچشمه گیرد
چرا وقتی اتفاق بدی می‌افتد، می‌گوییم مصلحت بوده است؟
پاسخی که خبر گزاری دانا به نقل از سایت اسلام کوئست داده است بدین شرح می باشد:
حوادث بدی که در زندگی انسان‌ها رخ می‌دهد،
از لحاظ منشأ، یکنواخت و مانند هم نیستند؛ لذا نمی‌توان در تمام آنها به صورت قطعی
حکم کرد که مصلحت این بود، بلکه این رخدادها می‌تواند از عوامل گوناگون سرچشمه
گیرد:
1. در برخی از موارد؛ سبب آن رخداد بد،
خود شخص است، به عنوان مثال؛ همسر و فرزندان فردی به دلیل کم‌کاری و رسیدگی‌نکردن
او، جذب نااهلان و افراد منحرف شده و خانواده او از هم می‌پاشد، گاه این فرد به
جای این‌که مسئولیتش را بپذیرد، با توجه به این‌که عذاب وجدان، او را راحت نمی‌گذارد
و آزارش می‌دهد، برای رهایی از این حالت، پاشیدن خانواده را به گردن تقدیر و مصلحت
می‌اندازد.
3. مصیبت‌ها وسیله‌ای برای آزمایش:
امتحان و آزمایش انسان ها از سوی خداوند متعال از سنت‌های الاهی است.
قرآن کریم می‌فرماید: «آیا مردم پنداشته‌اند که با گفتن این
که ایمان آوردیم رها می‌شوند و هرگز مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند؟ ما امت‌هایی را
که پیش از آنان بودند، آزمایش کردیم، خدا راست‌گویان و دروغ گویان را کاملاً می‌شناسد».[3]
4. با این وجود در پاره‌ای از موارد؛ ما
می‌پنداریم که رخدادی، شرّ و بد است، امّا در حقیقت آن اتفاق، رخدادی به مصلحت ما
است. خداوند در قرآن می‌فرماید: «چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال آن‌که خیرِ
شما در آن است. و یا چیزى را دوست داشته باشید، حال آن‌که شرِّ شما در آن است».[4]
به عنوان نمونه به چند مورد اشاره می‌شود:
الف. در سختی‌ها و مشکلات زندگی؛ اگر
انسان صبر و تحمل کند گوهرهای درون وی خود را نشان خواهد داد، همان‌طور که زینب
کبری(س) با صبر و تحمل در مقابل سختی‌های عاشورا خودسازی نموده، زمانی که در برابر
ابن زیاد و یزید قرار می‌گیرد از برادر و اهل بیتش دفاع می‌کند.[5]
ب. گاهی انسان‌ها به دلیل سرگرمی دنیا
از خدا و معاد غافل می‌شوند که خداوند از سر لطفشان آنها را مبتلا به بلایایی می‌کند
تا از خواب غفلت بیرون بیایند که این بیدار باش و هشداری است برای آنها.
نتیجه این‌که؛ گرچه گاهی رخدادهایی
ناپسند به نظر می‌آید، اما در واقع، این به مصلحت و خیر افراد است، اما این موضوع
کلیت ندارد و نمی‌توان چنین قضاوت و داوری نمود که هر رخداد بدی که برای یک انسان
رخ می‌دهد، به خیر و صلاح اوست. البته شاید بتوان گفت که هر رخدادی چه خوب و چه
بد، برای یک انسان مؤمن، نتایج خوبی را برای او به دنبال خواهد داشت.
[1]. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 31،
تبریز، بنی‌هاشمى، چاپ اول، 1381ق.
[2]. استدراج، سنتى الهى است که خداوند هنگام معصیت بنده، بر نعمتش
می‌افزاید و او از استغفار و توبه غافل می‌شود.
[3] عنکبوت، 3و2.
[4]. بقره، 216.
[5]. برای آگاهی بیشتر به سایت اسلام پدیا، مدخل «خطبه حضرت زینب در کوفه و شام» مراجعه شود.
