پروفسور' فیلیپ زیمباردو' از روانشناسان برجسته حوزه اجتماعی دنیا گفت: اعتیاد به بازی های رایانه ای علاوه بر ایجاد تغییر در ساختار مغز، زنگ خطری برای از دست رفتن هویت مردان جوان در آینده نه چندان دور به شمار می رود.
به گزارش خبرگزاری دانا، این استاد دانشگاه استنفورد روز یکشنبه در سخنرانی در جمع دانشجویان و فارغ التحصیلان روانشناسی و علوم اعصاب دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی اظهار کرد: در کتاب خود با عنوان 'مردان متوقف شده اند' به از دست رفتن هویت مردان جوان اشاره کرده ام؛ مردان جوان به لحاظ شغلی، تحصیلی و عملکرد جنسی دستخوش تغییر شده و در حال از دست رفتن هستند.
وی بیان کرد: اعتیاد به بازی های رایانه ای و هجونگاری از طریق اینترنت، موجب می شود که مردان جوان با قرارگرفتن در دنیای مجازی از واقعیت های دنیای واقعی دور بمانند، به طوری که حتی در آمریکا نیز دنیای واقعی مانند مدرسه رفتن نیز دیگر جذاب نیست و جوانان مدرسه رفتن را ترک می کنند.
وی با اشاره به اینکه اکنون مردان روزی 10 ساعت خود را با رایانه مشغول می کنند، افزود: این امر زنگ خطری برای جوامع سالم است؛ استفاده از بازی های رایانه ای موقتی و مقطعی نیست، شرکت های رایانه ای مدام درحال تولید بازی های رایانه ای برای مردان با زمینه خشونت و سلطه هستند و در آینده نیز شاهد خواهیم بود که ساخت بازی های رایانه ای توسط این شرکت ها با زمینه های مربوط به زنان تولید خواهد شد.
زیمباردو بیان کرد: با گسترش این روند، جوانان در آینده تنها مصرف کننده خواهند بود و دیگر به تولید نمی پردازند و وقتی برای مطالعه، نوشتن یا ورزش کردن نخواهند داشت.
این روانشناس اجتماعی افزود: هدف من این است که این جوانان را از اتاق خوابشان بیرون بیاورم و تبدیل به قهرمان کنم؛ در همه جای دنیا قهرمانان نوجوانان، سوپرمن و بتمن هستند که زاده کاریکاتوریست ها هستند و این قهرمانان کارتونی مغز ندارند، اما جوانان هر کشوری می توانند یک شخصیت ابرقدرت درست کنند و فراتر از آن نیز می توانند خودشان ابر قدرت باشند.
وی با اشاره به اینکه همه ملت ها قهرمانان خودشان را دارند، گفت: در ایران تصاویری از قهرمانان این کشور دیدم که در خیابان ها نصب شده بود، یادکردن از قهرمانان کار بسیار خوبی است، اما مفهومی که من از قهرمان دارم دموکراتیک و بازتر است؛ حرف من تک قهرمان نیست بلکه تیم قهرمانی است که می توانند کارهای موفقی داشته باشند.
زیمباردو با بیان اینکه حتی افراد معلول نیز می توانند قهرمان باشند، به اجرای پروژه تخیل قهرمانان توسط گروه خود در کشورهای مختلف اشاره و گفت: در این پروژه سعی شده که نورم اجتماعی هیچ کاری کردن را به یک کاری کردن تبدیل کنیم و نسبت به اتفاقاتی که در اطرافمان رخ می دهد، واکنش مثبت نشان دهیم.
وی اظهار کرد: همه چیز با تمرین به دست می آید و اگر در زمینه ای ضعف داریم، باید بیشتر تمرین کنیم.
زیمباردو از مهاجران سیسیل ایتالیا است که پدرش تکنسین برق و مادرش زنی خانه دار بود؛ در کالج بروکلین دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته روان شناسی دانشگاه ییل به پایان رساند.
وی پیش از ورود به دانشگاه استنفورد در دانشگاه های متعددی به عنوان استاد و پژوهشگر فعالیت داشت و در نهایت در سال 1968 وارد دانشگاه استنفورد شد و سه سال بعد در این دانشگاه آزمایشی انجام داد که به عنوان خطرناک ترین آزمایش روانشناسی تا به امروز شناخته می شود.
وی بیان کرد: اعتیاد به بازی های رایانه ای و هجونگاری از طریق اینترنت، موجب می شود که مردان جوان با قرارگرفتن در دنیای مجازی از واقعیت های دنیای واقعی دور بمانند، به طوری که حتی در آمریکا نیز دنیای واقعی مانند مدرسه رفتن نیز دیگر جذاب نیست و جوانان مدرسه رفتن را ترک می کنند.
وی با اشاره به اینکه اکنون مردان روزی 10 ساعت خود را با رایانه مشغول می کنند، افزود: این امر زنگ خطری برای جوامع سالم است؛ استفاده از بازی های رایانه ای موقتی و مقطعی نیست، شرکت های رایانه ای مدام درحال تولید بازی های رایانه ای برای مردان با زمینه خشونت و سلطه هستند و در آینده نیز شاهد خواهیم بود که ساخت بازی های رایانه ای توسط این شرکت ها با زمینه های مربوط به زنان تولید خواهد شد.
زیمباردو بیان کرد: با گسترش این روند، جوانان در آینده تنها مصرف کننده خواهند بود و دیگر به تولید نمی پردازند و وقتی برای مطالعه، نوشتن یا ورزش کردن نخواهند داشت.
این روانشناس اجتماعی افزود: هدف من این است که این جوانان را از اتاق خوابشان بیرون بیاورم و تبدیل به قهرمان کنم؛ در همه جای دنیا قهرمانان نوجوانان، سوپرمن و بتمن هستند که زاده کاریکاتوریست ها هستند و این قهرمانان کارتونی مغز ندارند، اما جوانان هر کشوری می توانند یک شخصیت ابرقدرت درست کنند و فراتر از آن نیز می توانند خودشان ابر قدرت باشند.
وی با اشاره به اینکه همه ملت ها قهرمانان خودشان را دارند، گفت: در ایران تصاویری از قهرمانان این کشور دیدم که در خیابان ها نصب شده بود، یادکردن از قهرمانان کار بسیار خوبی است، اما مفهومی که من از قهرمان دارم دموکراتیک و بازتر است؛ حرف من تک قهرمان نیست بلکه تیم قهرمانی است که می توانند کارهای موفقی داشته باشند.
زیمباردو با بیان اینکه حتی افراد معلول نیز می توانند قهرمان باشند، به اجرای پروژه تخیل قهرمانان توسط گروه خود در کشورهای مختلف اشاره و گفت: در این پروژه سعی شده که نورم اجتماعی هیچ کاری کردن را به یک کاری کردن تبدیل کنیم و نسبت به اتفاقاتی که در اطرافمان رخ می دهد، واکنش مثبت نشان دهیم.
وی اظهار کرد: همه چیز با تمرین به دست می آید و اگر در زمینه ای ضعف داریم، باید بیشتر تمرین کنیم.
زیمباردو از مهاجران سیسیل ایتالیا است که پدرش تکنسین برق و مادرش زنی خانه دار بود؛ در کالج بروکلین دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته روان شناسی دانشگاه ییل به پایان رساند.
وی پیش از ورود به دانشگاه استنفورد در دانشگاه های متعددی به عنوان استاد و پژوهشگر فعالیت داشت و در نهایت در سال 1968 وارد دانشگاه استنفورد شد و سه سال بعد در این دانشگاه آزمایشی انجام داد که به عنوان خطرناک ترین آزمایش روانشناسی تا به امروز شناخته می شود.
