دانشمندان می گویند پشه مقاوم به ویروس دنگی تولید کرده اند که می تواند در نهایت به کنترل گسترش این بیماری در انسان کمک کند.
به گزارش خبرگزاری دانا، این تیم در دانشکده بهداشت جان هاپکینز بلومبرگ بالتیمور، پشه موسوم به Aedes aegypti را برای افزایش توانایی طبیعی اش در مبارزه با عفونتی که توسط ویروس ایجاد می شود، اصلاح ژنتیکی کردند.
زمانی که پشه از کسی که مبتلا به این بیماری است، تغذیه کند، آلوده می شود. سپس با گاز گرفتن افراد سالم، دنگی را به آن ها منتقل می کنند.
هر ساله حدود ۹۶ میلیون نفر از مردم در سراسر جهان مبتلا به تب دنگی می شوند. به گفته محققان این ویروس بیش از ۲۰ هزار نفر را که اکثر آن ها کودک هستند، می کشد.
سرپرست مطالعه جورج دیموپولوس، استاد میکروبیولوژی مولکولی و ایمونولوژی در هاپکینز گفت: «اگر شما بتوانید یک جمعیت طبیعی از پشه های منتقل کننده دنگی را با پشه هایی که از نظر ژنتیکی اصلاح شده و به ویروس مقاوم شده اند، جایگزین کنید، می توانید انتقال بیماری را متوقف کنید. این اولین گام به سوی این هدف است.»
تغییرات ژنتیکی به طور قابل توجهی مقاومت پشه را نسبت به دنگی افزایش می دهد. اما این تغییرات موجب افزایش توان دفاع پشه در برابر ویروس زیکا یا ویروس های چیکونگونیا نمی شود.
وی در ادامه افزود: «این یافته ها در مورد سیستم ایمنی بدن پشه و چگونگی روبرو شدن آن با ویروس های مختلف، به ما آموزش می دهد. هم چنین ما را در مورد چگونگی مقاوم ساختن پشه به چند نوع ویروس راهنمایی می کند.»
نویسندگان این مطالعه گفتند چهل درصد از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می کنند که آن ها را در معرض خطر بیماری دنگی قرار می دهد. این ویروس بیشتر در جنوب شرقی آسیا و جزایر غربی اقیانوس آرام شایع است. با این حال عفونت دنگی در امریکای لاتین و کارائیب افزایش یافته است.
زمانی که پشه از کسی که مبتلا به این بیماری است، تغذیه کند، آلوده می شود. سپس با گاز گرفتن افراد سالم، دنگی را به آن ها منتقل می کنند.
هر ساله حدود ۹۶ میلیون نفر از مردم در سراسر جهان مبتلا به تب دنگی می شوند. به گفته محققان این ویروس بیش از ۲۰ هزار نفر را که اکثر آن ها کودک هستند، می کشد.
سرپرست مطالعه جورج دیموپولوس، استاد میکروبیولوژی مولکولی و ایمونولوژی در هاپکینز گفت: «اگر شما بتوانید یک جمعیت طبیعی از پشه های منتقل کننده دنگی را با پشه هایی که از نظر ژنتیکی اصلاح شده و به ویروس مقاوم شده اند، جایگزین کنید، می توانید انتقال بیماری را متوقف کنید. این اولین گام به سوی این هدف است.»
تغییرات ژنتیکی به طور قابل توجهی مقاومت پشه را نسبت به دنگی افزایش می دهد. اما این تغییرات موجب افزایش توان دفاع پشه در برابر ویروس زیکا یا ویروس های چیکونگونیا نمی شود.
وی در ادامه افزود: «این یافته ها در مورد سیستم ایمنی بدن پشه و چگونگی روبرو شدن آن با ویروس های مختلف، به ما آموزش می دهد. هم چنین ما را در مورد چگونگی مقاوم ساختن پشه به چند نوع ویروس راهنمایی می کند.»
نویسندگان این مطالعه گفتند چهل درصد از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می کنند که آن ها را در معرض خطر بیماری دنگی قرار می دهد. این ویروس بیشتر در جنوب شرقی آسیا و جزایر غربی اقیانوس آرام شایع است. با این حال عفونت دنگی در امریکای لاتین و کارائیب افزایش یافته است.
